ZORBA

44. Bölüm

Okula gidiyordum ve kırmızı ışık , yeşil olunca bir kalabalık ile beraber yürümeye başladım.Karşıdan gelen insanlar da vardı.Karşımdaki takım elbiseli adamları görünce tanıdık geldi.Bu Chanyeol'un babası ve adamları mı?Bana bakıp hızlıca koşmaya başladılar ve hemen yönümü değiştirip koşmaya başladım.

"Ajussii!Lütfen durun." diye hem bağırıyor , hem de koşuyordum.Adamlar arkamda koşmaya devam ediyorlardı.Hemen sağ tarafa dönüp bir çöpün arkasına saklandım.Adamlar düz koşmaya devam ediyorlardı.Oh çekip çöpün arkasından ayrıldığımda çantamı tutan birini fark ettim.Kafamı arkaya çevirdim ve Chanyeol'un babasının adamalarından birinin olduğunu fark ettim.Hala koşan adamlara seslendi.

"Hey!Çocuklar!O burda." diye bağırınca bize döndüler ve hemen yanımıza koştular.Ben ise kurtarın diye bağırmaya başladım fakat eliyle ağzımı kapattı.Adamın elini ısırdım ve birden elini çekti.Tekrar bağırmaya başlayınca hemen beni arabalarına soktular.Arabada Chanyeol'un babası vardı.

"Ajussi!Neden bana böyle yapıyorsunuz?" Chanyeol'un babası arkasına döndü ve bana baktı.

"Yakalamışsınız he!" dedi ve pis bir gülüş yaptı.Daha sonra önüne döndü ve parmağını şıklatıp "Gidelim." dedi.Arabaya çalıştırdılar ve bir yere gitmeye başladık.

"Nereye gidiyoruz?Bırakın beni." deyip adamların birine tükürdüm.Adam bana vurmak için elini kaldırdığında bir an durdu ve yumruğunu sıkıp geri çekti.

      15 DAKİKA SONRA

      Arabayı durdurdular ve kendileriyle birlikte beni de indirip bir evi incelemeye başladılar.Bu ev biraz tanıdık geliyordu fakat tam olarak çıkaramamıştım.Belki bana öyle gelmiştir.Adamlar evin içine doğru ilerlemeye başladılar.Ev çok sessizdi.İçerisi yıkık döküktü.Yaşanılmaz bir yerdi.

Burdan sonrasını şarkı ile okuyunuz. ^-^

"Buraya neden geldik?Bana ne yapacaksınız?" Chanyeol'un babası yere eğildi.Bir şey almış gibi görünüyordu fakat arkası bana dönük olduğu için ne yaptığını anlamadım.Ayağa kalktı ve elinde bir çerçeveyle bana döndü.Sırıttı ve "Bunu hatırlamıyor musun?" dedi.Çerçeveyi elime aldım ve içindeki fotoğrafa bakar bakmaz gözlerim kocaman oldu ve şok geçirdim.Bu ben ve ailemdi.Ortada ben , yanımda annem ve babam ve arkamızda yeşil bir manzara.Hepimiz gülümsüyor ve barış işareti yapıyorduk.Çerçeveyi elimden düşürdüm ve yüksek bir ses çıktı.Elimi titreyerek ağzıma götürdüm ve şaşırırcasına elimi ağzıma koydum.

"A-ajussi!Si-siz tam olarak ki-kimsiniz?" Chanyeol'un babası başını kaldırdı ve kıravatını sağ sol oynattıktan sonra başını indirdi ve bana baktı.

"Ailen neden öldü sanıyorsun?" dedi ve pis bir sırıttı.Kendimi yere attım.Gözyaşlarım akmaya başladı.

"Ha-hayır!Ailem trafik kazasında öldü."

"Sen öyle san küçük kız."

"Hayır dedim sana!Ailem trafik kazasında öldü dedim sana!" olduğum yerde delirmişçesine bağırmaya başladım.

"Chan sana neden zorbalık yaptı sanıyorsun?Onun dediği gibi olur da bir gün yollarınız ayrılırsa onu unutmaman için mi?" durdu ve güldü. "Gerçekten safsın.İlk önce aileni öldürdük küçük kız.Sonra da seni rahat bırakmadık.Gerçekler bu." dedi ve durdu.Adamlarına baktı."Hadi gidelim." dedi ve beni almadan burdan ayrıldılar.

"Anne...Baba..." dedim ve çerçeveyi yerde sürerek elime aldım.Çerçevenin camları kırılmıştı ve elim kan olmuştu.Cam kırıkları arasından elimi uzattım ve fotoğrafı aldım.Elimden akan kanlar tek tek yüzlerimizi kapladı.İlk önce babamın yüzünü kanlar kapladı.Sonra annem , sonra ise ben...