ZORBA

47. Bölüm

"Bugün bize akşam yemeğine geldiğin için saol.Yoksa tek başıma sıkılacaktım." Sadece ben , Yura unni ve Chanyeol vardık evde.Masada da sadece 3 kişi oturuyorduk.

"Peki annen ve baban nereye gitti?"

"Annemin bir işi çıktı ve Tayland'a gitmek zorunda kaldı.Babam ise bu akşam gelemeyeceğini söyledi.Nedenini bilmiyorum."

"Ah...Anladım.Fakat babanı hiç görmedim.Merak ediyorum.Nasıl biri?" Bilgi edinmek için bunu demek zorunda kalmıştım.Chanyeol birden öksürmeeye başladı ve yemeğini yutabilmek için göğsüne vurdu.Bana baktı ve "Hiç görmedin mi?" dedi ve güldü."Bir de bana yalancı dersin." Yura unni kafasını bana çevirdi.Yüzünde telaşlanmış gibi bir hal vardı.

"Ne?Yoksa sen babamı tanıyor musun?"

"Şey..."

"Suzy!Bunu bana söylemeliydin."

"Neden bu kadar çok tepki verdin?"

"Babamı tam olarak tanımıyorsun.Benim babam..." dedi ve telaşla elini alnına yasladı.

"Hayır.Tanıyorum.Sizden daha iyi biliyorum onu ben."

"Ne?Nasıl?"

O an anlatsam mı diye düşünmüştüm fakat aklıma bana dedikleri şey geldi.

"Eğer bunları birine anlatırsan sana ne yapacağımızı düşünme bile."

"Hey!Suzy!Orda mısın?" diyen Yura unni'nin sesiyle dünyaya geri döndüm.

"Hı?"

"Ne olduğunu söyleyecektin en son."

"Şey...Yok bir şey." Chanyeol araya girdi.

"Ne yani?Anneni , babanı öldüren , sonra da sana zorbalık yapılmasını isteyen kişi babam değil miydi?"

"Ne?Ney , ney ney?Anlamadım.Babam ne yapmışş?" dedi Yura unni.

"Hey!Neden söylüyorsun?" dedim.

"Senin için yapmadım.Sadece artık babamın esiri altında kalmaktan sıkıldığım için söyledim.Artık ne yaparsa yapsın dediklerini uygulamayacağım."

"Kendin madem ölmek istiyorsun , beni öldürmeseydin.Şimdi senin yüzünden başıma bela olacaklar tekrar."

"Ne diyorsunuz siz?Babam , Suzy'nin ailesini mi öldürmüş?" Yavaşça başımla onayladım.

"Ne?Babamın o kadar da kötü olduğunu bilmiyordum."

"Şey...Unni...Bunu bilmiyormuş gibi yapar mısın?"

"Tamam."

3 GÜN SONRA

Sıramda oturuyordum.Henüz herkes gelmemişti.Kapı açıldı ve içeri Chanyeol'un girdiğini gördüm.Chanyeol'u gören herkes şaşkınlıkla ona bakıyordu.Yüzü mafolmuştu.Patlak , kesik vs şeyler vardı yüzünde.Birden ayağa kalktım.Ona neyi olduğunu soracaktım fakat bir an durakladım.Arkama oturdu ve hiçbir şey yapmadan durmaya başladı.Arkamı döndüm ve Chanyeol'e baktım.

"Neyin var?"

"Ne zamandan beri benle konuşuyorsun?Biz küs değil miyiz?" Yerime oturdum.

"Küs olabiliriz ama...Ama...Şu yüzünü görüp de merak etmeyen kim vardır ki?" dedim ve sınıfa baktım.Sınıftaki herkes birden bize bakmayı bıraktı ve bir şeyle uğraşıyormuş gibi yapmaya başladılar.Chanyeol birden bana doğru yaklaşmaya başladı.O yaklaştıkça , ben geri çekiliyordum.

"Kulağına bir şey söylemem gerek.Yerinde dur." diye bağırdı.

"Ah...şey..." dedim ve kulağımı yaklaştırdım.

"Ne yüzünden sanıyorsun?O gün her şeyi açıkladık ve ablam söylemese de babamın haberi olmuş." Birden kulağımı Chanyeol'den uzaklaştırdım ve ağzım açık kalarak ona baktım.

"O mu yaptı?"

"Evet."