"ben"
"evet sen"
"ben seni.."
"evet sen beni.."
"ben seni sadece arkadaşça seviyorum"dedi ve sarıldı onu geri ittirdim
"evden çıkarken de demiştim yapma diye neden dinlemiyorsun beni?"
"unutuyorum"
"sende erken yaşlanma hastaligimi var anlamadım ki"
"olabilir"dedi gülmeye başladı aslında ona her zaman içimde besledigim kine ateşe şu serpiyordu hatta kin duymuyorum ona artık belki ondan birazcık hoşlanıyor olabilirim ben niye bunu söylüyorum cidden onu seviyor muyum hayır iç sesim bana bunu dese de ben galiba onu seviyordum seviyor olsam aşık olmam gerekiyor degil mi ama değilim hayır önceki sevgilim bana o kadar kötü davrandı ki artık hiçbir erkeği sevmiyorum hiçbirini tabiiki buragida mertide ben buyum erkekleri sevmeyen şeytan yüzlü melek kız
"burak"
"efendim"
"nasıl eve gidicez? yarin okul var"
"yardım bekleyeceğiz...aa kayık!"
"hani nerde?!"
"orda"
"imdaat yardım edin!!!!!!"dedik daha doğrusu bagirdik yande 9lu led lamba vardı ışığı gelenlere karşı tuttum yanımıza geldiler kayığa bindik ve karaya ulaştık
"allaha şükür"
"evet haklısın"dedi burak burağa hırkasını verdim ve evime gittim yatagima attım kendimi o anı unutamıyorum ceketini verdi bana niye veriyor ki sevgili değiliz ki asla da olmicaz bu kadar basit off çok uykum var okul formamı hazırladım makyajımı hazırladım bir tokayi kırık sehpanin üzerine koydum ayakkabilarimi kapının önüne koydum çantamı hazırladım duş aldıktan sonraki kiyafetlerimi hazırladım sıcak suyu kuvete doldurup köpük yaptım ve artık kıyafetlerimi çıkarıp suyun içine girdim bu su o kadar rahattı ki uyuyabilirdim ama tabiiki bogulurdum 2saat suda kaldıktan sonra bornozumu giydim odama gidip kıyafetlerimi ve pandufumu giyip saçımı tarayıp kuruttum ve uyumaya çalıştım
gecenin 3ü
bir türlü uyuyamiyorum ya ceketini verdiği an aklımdan çıkmıyor buragi istemiyorum artık yarın ondan yeterince uzak kalicam
Buraktan
off saat 3ama bir türlü uyuyamiyorum ceketimi verdiğim an aklımdan çıkmıyor yarın ona okadar yakın durucam ki sevgili bunlar diyecekler bunu cidden yapmalıyım
~~~sabah okulda gozdeden~~~
ondan uzak durmama rağmen bana geliyor ne istiyor bu benden zil çalınca sirama oturdum oda yanıma oturdu dayanamayıp konuştum onunla
"neden bugün hep yanıma geliyorsun"
"...ıııı şey.... başını derde sokma diye"
"yalan atıyorsun"
"hayır! çünkü sen hep başını belaya sokarsin senin işin bu"
"tamam niye bagiriyorsun?!"
"sen niye bana hep karşı geliyorsun!?"
"gelirim karışma bana!!?"
"karisirsam nolur!?"dediğinde tokat attım uuuu gibi sesler duyuluyordu çantamı hırsla alıp okuldan cikacakken otomatik kapı kapandı
"aç lan şunu!"diye bağırdım güvenliğe
"daha okul bitmedi sinirlendirme!"dedi bende otomatik kapinin üzerinden atladım adam direk idareye gitti çokta tın!
hemen eve gidip duş aldım saçlarımı ördüm ve kısa bir gece şortu giyip üzerime beyaz bir kazak geçirdim ve yattım birkaç saat sonra kapı çaldı kısa sortum ve dağınık sacimla kapıyı açtım karşımda bir çift sınırlı göz ile burak duruyordu
"sen hala dersini almadın mı!?"diye çıkıştım
"sen hala anlamıyor musun!?"
"git sevdiğin kıza!!"
"suan onun yanındayım!!"
"arkanda mı?"diye sorup arkasına baktım
"sensin!!"dedi ben dondum kaldım
"hayır şaka yapıyor olmalısın!"
"hayır ciddiyim hala anlamıyor musun sana deliler gibi aşık olduğumu...tam 3 senedir tek taraflı aşk yaşıyorum! hiç mi fark etmedin!?"
"ciddi misin?"dedim masumca başım felaket bir şekilde dönüyor olsada kendimi toparlamaya çalıştım
"yoo bu olamaz burak sen ve ben olamayız bunu en başından anlaman gerekirdi"
"yani??"
"yani.. sen ve ben asla biz olamayız.."dediğimde o kadar çok üzülmüştü ki gözlerinden belliydi sonra arkasından çıkardığı kitabımı önüme fırlattı ve sogukca konuştu
"bunu unutmuşsun"dedi arkasına bakmadan gitti bende kapıyı kapattım ama nasıl olur bu burak bana aşık mıydı?? hemen montumu alıp aşağıya indim buragin peşinden gittim belki bana mesajları olmuştur diyerek yanına gidip telefonunu aldım o almaya çalıştı bekle dedim kilidi açınca benim fotoğrafımı gördüm şaşırdım hemen mesajlara girdim taslaklara baktim10-15 vardı hepside banaydi
"s-sen bana cidden aşık m-mısın?"
"hayır değilim hemen telefonumu ver ve git"
"p-peki"dedim telefonunu verdim ben bana aşık olduğunu bilemezdim ama şaka yaptığını düşündüm ve biz olamayız dedim belki olabilirdik belkide olamayız ama belki bende ona birşey hissedip duygumuzu bastiriyorumdur o dönüp giderken gözümden bir damla yaş aktı yere oturdum
yapmam gereken tek birşey var....
kesinlikle evde oturup cikolatalarimi yerken ölüp gitmek ama nasıl küsebilir bana... onca evimdeki 2.yedek anahtarın dış kapıdaki saksiya sapladigimi söyledim! of ya hemen eve gidip dolaptaki 20cikolatami 5dondurmamı 6 sekerimi ve 8lolipopumu aldım yandanda süt aldım ve içeri gittim unutmadan bir sürahi su cikolatalirimi dondurma paketlerimi sekerlerimin ve lolipoplarimin paketlerini açtım yorgan aldım salondaki yastığa yatıp üstümü orttum kucagimdaki yiyecekleri tabağa koyup telefonumu içinde attım niye aramıyor!
hepsini yemeye koyuldum tüm paketleri yere attım birkaçı koltuğun arkasına gitti çikolatalarimi yerken cenemde bişey fark ettim serçe parmagimi degdirip yagladim
"hmm...çikolata"dedim yemeye başladım kapı açıldı gelene kalkıp baktım burak
"ne var burak!?"
"anahtarını başka yere sakla gözüme çarpıyor!"
"hayır orda kalacak istediğin zaman girersin"
"senin bu halin ne!?"
"depresyona girdim"
"azcik oturayim yoruldum"dedi içeri girdi
"neden beni öylece bıraktın!?"
"ben oturmaya geldim senin için değil!?"
buraga egildim
"beni hala seviyorsun değil mi?"
"n-ne alakası var hemde biz olamayız!"
"ya olursak..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşkın Gerçek Yüzü
Genç KurguHayat bazen çok sert bazende bir pamuk şeker kadarda yumuşak olabiliyor ben her zaman sert kısmında yaşadım acı, korku, endişe ile her günüm içimi yiyordu. ama sonradan pamuk şeker kadar yumuşak olan tarafa geçtim. nasıl mı geçtim?? benim ellerimi t...
