hoofdstuk 5

3.7K 177 7
                                    

...
'Binnen!' hoorde ik een zware stem zeggen waardoor de haartjes recht overeind gingen staan, nou daar gaan we dan mompelde ik toen ik de deur binnen stapte.
...

Ik zuchtte diep en zette moeizaam een stap over de drempel, met elke stap die ik zette werden mijn benen tien kilo zwaarder. Ik bleef de hele tijd naar mijn schoenen staren, bang voor wie ik zou zien maar het ergste, bang voor wat hij zou doen. Ik weet pas een paar uur dat weerwolven bestaan maar ik weet nu al wat het zijn, het zijn monsters, bloeddorstige dieren, het zijn beesten

'Hebben we weer een rogue' gromde hij vol afschuw en dominantie neerkijkend op me. Ik wist niet wat een rogue was maar ik wist nu al dat het niks positiefs was op de manier waarop hij het woord uitspuugde. Net toen ik wou zeggen dat hij zijn kop dicht moest houden drong een heerlijke geur mijn neus binnen, het rook naar chocola en honing. Hoe kan zo'n verdorven man zo'n lekkere deo hebben dacht ik grimmig. 'Kijk me aan' gromde hij op een lage en dierlijke toon die vol autoriteit uitstraalde. Ik bleef stug naar de grond staren. 'Kijk me aan' zei hij op kalme kille toon wat ik eerlijk gezegd beangstiger vond dan dat hij schreeuwen toch bleef ik stug naar mijn schoenen staren. 'Ik vraag je het nog een keer' gromde hij zijn geduld oprakend. Met tegenzin keek ik naar de man. Hij had zwart haar, kille ogen en een grijns op zijn gezicht wetend dat hij zijn zin had gekregen. Hij keek me een paar seconden aandachtig aan en bestudeerde me van top tot teen, en zomaar ineens stond hij voor me met zijn zwarte ogen me aankijkend 'mijn' gromde hij en duwde Micheal -die vlak achter me stond- met een harde duw gooide hij die arme Micheal richting de muur waar hij in elkaar gezakt op de grond bleef liggen. Hij liep op me af en pinde me aan de muur vast, een warm gevoel en tintelingen schoten door me lichaam heen als vurige passie en het ergste was dat ik het fijn vond maar dat idee schudde ik snel uit mijn hoofd. Ik wil weg.'Je bent van mij en van niemand anders, zeg het'. Een paar seconden liet ik tot me doordringen wat hij daarnet tegen me gezegt had, ik was helemaal niet van hem, dat hij het uberhaupt in zijn hoofd haalde dat ik dat zou zeggen. Ik keek hem boos asn en spuugde in zijn gezicht. Dat was een slecht idee.

Haay mensen ik wil alleen maar zeggen
Echt super bedankt voor alle votes!
Ly guys
Btw dit boek heeft al bijna 300 reads op naar de 400!!:)

Xxx EefxDogs

I am a human but he is my mate (On Hold:()Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu