hoofdstuk 12

2.8K 119 13
                                    

'Euhh' langzaam deed ik mijn ogen open om ze vervolgens weer dicht te knijpen door het felle licht. Ik probeerde in mijn ogen te wrijven alleen dat werd verhinderd door dat mijn armen vastgebonden waren. Als een bezetenen begon ik aan de handboeien te rukken. Het enige gevolg daarvan was dat mijn armen pijn begonnen te doen. Gefrustreerd vloekte ik. En geloof me ik was nog langer doorgegaan als dat kon maar ik werd onderbroken door voetstappen. Een luide lach weerklonk in mijn oren. De man kwam snel op me af en bleef vlak voor me staan. Hij boog zich naar mijn oor en fluisterde er zacht in 'heb je het naar je zin kleine witte wolf?'
Mijn adem stokte 'Ik ben wat' hij lachte 'heeft je niemand je dat ooit vertellld
Schat' toen hij mijn verbaasde uitdrukking op mijn gezicht zat ging hij grinnikend verder 'laat papa Joshua een verhaaltje vertellen' tot mijn grootste afgrijzen ging hij naast me zitten en legde zijn handen op zijn schoot om me vervolgens vertroeteld aan te kijken. Ik rolde met mijn ogen en maakte een kots geluid. Hij lachte en schraapte vervolgens zijn keel.
'Er was eens een oorlog tussen de wolven er was een groep The Angels en een groep The Black Blood The Black Blood waren gitzwarte wolven met rode ogen en vele littekens The Angels integendeel dat waren zachtaardige wolven. The Black Bloods wouden het geweldige territorium waar The Angels in woonden volop bomen en prooien. Dus ze voerden een oorlog' zei hij doodleuk 'maar..' stamelde ik maar uitpraten liet hij me niet The Angels waren sterk in de minderheid. Dus The Black Bloods waren aan het winnen grote plassen bloed en dode wolven lagen her en der verspreid. The Angels waren verloren totdat. ..' inmiddels lag ik met open mond te luisteren Hoe eng hij ook praatte hij kon super goed vertellen . Hij grinnikte toen hij mij zag kijken. Er een kleine spierwitte wolf met zilveren lijnen en een grote zwarte wolf verschenen, ze zeiden dat de wolven waren gestuurd door de maangodin Luna, de witte wolf was snel, onwijs slim en lenig en de zintuigen waren beter ontwikkeld, de zwarte wolf was snel, groot en sterk. in een flits waren ze bij ons en scheurden sommige van ons in stukken de andere trokken zich terug. Elke jaar komt de witte wolf terug in een andere gedaante om te zorgen dat The Black Bloods niet terug komen om de The Angels uit te roeien maar hiervoor moet de wittewolf samenwerken met de zwarte wolf die onsterfelijk is door een vloek'. 'Dus nu weet je het verhaal'. Ik was verbijsterd door het verhaal ik was de witte wolf en Damon was de zwarte wolf... toch vroeg ik me één ding af waarom zei hij op het eind ons? 'Wat bedoel je met ons?' Hij grinnikte en liep een paar passen naar achter. Hij sprong en veranderde in een magere zwarte wolf met rode ogen. Ik hield me adem even in en liet hen daarna sissend ontsnappen. Hij grijnsde door mijn bange uitdrukking. Hij veranderde 'wees niet bang ik vermoord je niet' 'echt niet' piepte ik. 'Nee hoor ik hou je gewoon gevangen...'

Haay people echt heel erg bedankt voor de reacties en votes
Maar ik wil een paar mensen in het zonnetje zetten namelijk
1: @imallaboutthatbooks_
2: @vrieskistje
3: @WrittenByThyrza
4: @Justxaxsecretx
5: @sigridsammy
6: @kippendebeer
7: @A_Fabulous_LLama
8: @JenniferOonincx
9: @zoeloveluna
Nou ik hoop dat ik je niet vergeten ben als je een reeks likes of een reactie heb achtergelaten
Zet dam even in de reacties bij dit hoofdstuk
Groetjes Evelien♡

I am a human but he is my mate (On Hold:()Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu