ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ?...ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!!

κεφάλαιο 4ο

"που πάμε?"

"έκπληξη"
Εγω χαμογέλασα και ακούμπησα το κεφάλι μου στο κάθισμα...

Οταν φτάσαμε ομολογώ είδα κατι που δεν περίμενα με τιποτα όμως!...με πήγε στο κλασσικο μέγαρο μουσικής....παντα ήθελα να πάω αλλα δεν ειχα την ευκαιρία!! Έχω μείνει...
[......]

"σου άρεσε?"

"ήταν απίστευτα!!"

"χαίρομαι...θες να παμε καμία βόλτα? Με τα πόδια...αν θες..."

"φυσικά και θέλω πάμε!"

Με πήγε σε ενα μέρος όπου ήταν πολύ ψηλά...γύρω γύρω ειχε κάγκελα και από κάτω πέρναγαν πολλά αυτοκίνητα...

" λοιπόν...πες μου για σένα τι όργανο παίζεις...τι μουσική ακούς?" αυτό μάλλον το πήρε αλλιώς και το κατάλαβα από την απάντηση του

" τι οόργανο παίζω εε?...εεμμμμμ..."

" ιιι χαχαχαχα ελαα"

"εισαι πολυ όμορφη οταν γελάς!"

" εμμμ...εε...ευχαριστω" και κατέβασα το κεφάλι μου αμήχανα και κοίταξα κάτω...ντράπηκα παρά πολύ....

"χαχαχαχαχαχαχα....κοκκινησες!" και μου τσίμπησε πολύ ελαφριά το μάγουλο...

" λοιπόν...εγω είμαι της ροκ μουσικής παίζω ηλεκτρονική κιθάρα και νταμς και με τους κολλητούς μου έχω ενα γκρουπακι και παίζουμε μαζι τα απογεύματα..."

"αα εισαι ροκας δηλαδή!"

" ναιι...μαρεσει πολύ ο πανικός και το noise"

" και εμένα οι γονείς μου ήταν ροκάδες της εποχής τους και μάλιστα πολύ διάσημοι....."

" το ξερω"

" νταξει δεν νομίζω να τους ξέρεις αλλα......τι? Μισό λεπτό...τους ξέρεις?" τιιιι τους ξερειιι

" ολα τα ξερω"

Έπιασε με τα χέρια του τον λαιμό μου και με φίλησε έτσι απλά...
Εγω ειχα μείνει με κλειστά τα μάτια και σκεφτόμουν αυτό που εγίνε μόλις...

" Λένα?!"

" μμμμ?"

"άνοιξε τα μάτια σου"

" μμ έχω ακόμα την γεύση σου! "

"χαχ έλα δω "
Με έπιασε από την μέση και εγω τον αγκάλιασα από τον σβέρκο και φιλιομασταν τόσο ωραία...τόσο γλυκά...άκουγα πυροτεχνήματα και καμπανάκια
Ήμασταν έτσι για 30 λεπτά οσπου σταματήσαμε ...

" ανέβα πάνω"
Με ανέβασε στα κάγκελα και ήρθε από πίσω μου έπλεξε τα δάχτυλα μας ...ένιωθα την ανάσα του στον λαιμό μου...

" θες να είμαστε μαζι?" μου ψιθύρισε γλυκά....

" για παντα?"

" εε οχι και για παντα...!"

Εγω ξαφνιάστηκα και γύρισα και τον κοίταξα...

" το για παντα ειναι πολυυυ ΛΙΓΟ!!"
Με κατέβασε από τα κάγκελα με πήρε αγκαλιά και άρχισε να με κάνει σβουρες στον αέρα...

" ειναι αργά πάμε?"

" πάμε!"

Σας διηγήθηκα το πρώτο μας ραντεβού και το πρώτο μας φιλί...μακάρι τώρα να μπορούσα να τον φιλήσω χωρίς να υπάρχει αύριο ....να τον έπαιρνα μια τόσο σφιχτή αγκαλιά και να μην τον άφηνα...θέλω να τον ξανανιώσω πάνω μου...να νιώσω την ανάσα του...την γεύση του...την μυρωδιά του...όμως δεν μπορω...δεν με νιώθει....