ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ?...ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!!

κεφάλαιο 17ο

Αφού ετοιμαστηκα έφυγα πιο νωρίς για να πάω πρώτα από την Χρύσα.... Βγήκα από το δωμάτιο μου και έψαχνα την μαμά μου να την ειδοποιήσω να μην ανησυχεί...μάταια όμως....δεν ήταν εκεί...το ιδιο και ο πατέρας μου...

Ξεκίνησα λοιπόν ...έπαιρνα τηλέφωνο την Χρύσα αλλα δεν το σήκωνε...ανησύχησα και είπα να ανοίξω με τα δικά μου κλειδιά που μου ειχε δώσει σε περίπτωση ανάγκης...

Οταν μπήκα λοιπόν στο σαλόνι δεν υπήρχε κανείς...πλησιάζω τον χώρο όπου υπήρχαν τα υπνοδωμάτια ...άνοιγα μια μια τις πόρτες και δεν έβλεπα κανέναν οσπου έφτασα στην σωστή....για να ειμαι ειλικρινης εστυσα αυτί! Αλλα αυτα που άκουσα ...

"μα πρέπει να του το πούμε!"

"εισαι τρελή? Αυτό θα τον καταστρεψΕι!!δεν θελω να τον χάσω!"

"μα κυρία γεωργία ως ποτε θα του το κρύβουμε? ....δεν μπορω άλλο να του λεω ψέματα...ειναι ο πιο κοντινός μου άνθρωπος...αφού η Λένα...πφφφφ...δεν μπορώ να τον κοιτάω στα μάτια!"

"Χρύσα κόψε τις βλακείες!! Δεν πρεπει να μάθει τίποτα προς το παρόν!..."

"εμμ κυρία γεωργία...η μαμά της Λένας...αυτοκτόνησε..."

"τιι???"

"σήμερα το πρωί..."

"τώρα ειναι που δεν πρεπει να μάθει τίποτα ο Βαγγέλης!"

Τι??? Τι δεν πρεπει να μάθω??? Τι στον πούτσο γίνεται?? Ας με ξυπνήσει κάποιος!! Θελω να ξυπνήσω από αυτόν τον εφιάλτη και να ειμαι δίπλα στην Λένα μου...

Έφυγα με σιγά βήματα για να μην με καταλάβουν...

Ανέβηκα στην μηχανή και ξεκίνησα για το ραντεβού...

Οταν έφτασα την βρήκα εκεί

"λεν...εε μαριαλενα θελω να πω"

"γεια σου Βαγγέλη μου"

"λοιπόν...για πες μου...πόσο είσαι με τι ασχολησε?"

"ειμαι δεκαεννιά και ασχολουμε με την μουσική"
Τόσο μεγάλη σύμπτωση??

Για κανένα τέταρτο δεν μίλαγα....ειχα χαθεί στον γαλάζιο ουρανό των ματιών της...μα έβλεπα την Λένα μου μεσα εκεί...έβλεπα να χαμογελάει,να τρέχει και να με τραβάει από το χέρι,να κλαίει να χαίρετε...να με φιλάει...έβλεπα την Λένα μου!!

"εμμ μαριαλενα εγω πρέπει να φύγω..."

Οταν σηκώθηκα μου κράτησε το χέρι

"Βαγγέλη.... Ειμαι δίπλα σου"

Της χαμογέλασα και της ετριψα το χέρι ενώ στην συνέχεια έφυγα...

Γύρισα σπίτι και έπεσα κατευθείαν στο κρεβάτι...με πηρε ένας βαθης ύπνος ....

Όσο κοιμόμουν άκουσα μια απαλή φωνή να μου λέει

"σαγαπαω"

Και ενα χέρι να χαϊδεύει τα μαλλιά μου αυτή η φωνή συνέχισε

"ειμαι δίπλα σου"

Ποιος? Που? Τι? Ποτε? Γιατι?

Αυτό ακριβώς μου ειχε πει η μαριαλενα...θεέ μου ανοίγω ίσα ίσα τα μάτια μου και βλέπω θολά μια γυναικεια φιγούρα...

Αυτή την φορά ειμαι σίγουρος!!! Ειναι η Λένα!! Γύρισε!! Λένα μουυυ ,ψυχή μου

"λεναααααα" άνοιξα τα μάτια μου ορθάνοιχτα αλλα δεν υπήρχε πλέον...μα δεν γίνεται να ηταν όνειρο!! Την ένιωσα την άκουσα!! Η Λένα γύρισε και πλέον ειμαι σίγουρος για αυτό....

Εχει αρχίσει να ξημερώνει δεν ειναι εδω αλλα νιώθω το άγγιγμα της....

Πλέον ειναι έντεκα η ωρα...εγω πάω σπίτι της Χρύσας να της το πω!

Έχω μπει στο σπίτι της και καθομαστε στον καναπέ....ειναι κάπως αμήχανη...επικρατουσε μια πολύωρη σιωπή οσπου

"Χρύσα που ειναι??"

"ποιος?"

"η Λένα!!....ξερω οτι εχει γυρίσει!"

"Βαγγέλη τι λες?"

Εγω πλέον έχω εκνευριστει που μου το κρύβουν και σηκώνομαι πάνω

"Χρύσα άσε τις παπαριες!!! Ξερω οτι ειναι εδω που κρύβεται??" λεω και αρχίζω να τρέχω στα δωματια αναζητώντας την

"Βαγγέλη περίμενε!!"

Τιποτα δεν με σταματούσε...ξερω οτι η λενα εχει γυρίσει!

Μάταια όμως δεν ηταν εκεί...

"τώρα μΕ πιστεύεις"

"αυτό δεν θΑ μείνει έτσι!! Η Λένα ειναι εδω!! Και το ξερω! Νιώθω την παρουσία της!!" είπα κλείνοντας δυνατά την πόρτα

Χευυ...τι θα γίνει τελικά? Όντως η Λένα εχει γυρίσει? Τι του κρύβουν που μπορεί νσ του στοιχίσει και την ζωή του? Τι ρόλο παίζει η μαριλενα? Που θα οδηγήσει αυτό? Ολα αυτα θα απαντηθούν στο επόμενο και ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ κεφάλαιο