Two Voices One Song [Tear Chronicles]

Two Voices One Song- Ending

Kuro Kasai

Nakaharap ako ngayon kay Kaze. Ang bilis ng tibok ng puso ko at nagdadasal akong hindi nya sana marinig iyon. Natatakot pa rin ako kahit ilang ulit na nyang sinabing mahal nya ako. Oo mahal ko rin sya pero alam ko lahat ng bagay may hangganan. At ayaw kong mahulog ng lubusan. Ayaw kong magtiwa dahil natatakot akong kapag bumigay ako sa kasariang ito, hindi na ako makabalik pa. Hindi na ako makaahon sa malagkit na tubig at iwan lang nya ako doon habang kumakaway ako para matulungan nya.

"Anong iniisip mo ngayon Kuro?" tanong nya sa akin habang nakatingin kami sa mukha ng isa't-isa.

"Ka.. Kasi... gusto kong uhmm gawin natin yun. A-Alam mo na.. Yung..." WHhhhaaaaaa!! LUPA!!! BUMUKAS KA AT TATALON AKO!!! 

"Gusto mong magse-se-se-.." Agad kong tinakpan ang bibig nya. Alam kong pinaglalaruan lang ako nitong si Kaze eh.

Alam naman nya yun dahil pinilit sya ni Sasuke tapos pagtitripan pa nya ako ng ganito. Inalis nya ang kamay ko sa bibig nya.

"Pero hindi ka pa handa isa pa..." nanlaki ang mata ko doon.

Biglaan akong pumaibabaw sa kanya. 

"M-Masakit ba?" Nagawa ko pang itanong kahit na alam kong oo ang sagot sa tanong ko. "Kaze, ano... oo takot ako pero gusto kong ikaw ang maging first ko. Hitad na kung Hitad. Malandi na kung malandi pero sa'yo ko lang nagawang ngumiti muli." Di ko napigilan.

Di ko napigilang yakapin sya ng mahigpit kahit na nakaupo pa rin ang posisyon ko at nakakahiya talaga ang ganitong posisyon pero gusto ko talaga si Kaze at dahil sapilitang kinuha ni Sasuke ang dapat sa akin ibibigay ko naman kay Kaze ang sarili ko.

"Hindi ka ganoon." Naimulat ko ang mga mata ko ng hawakan nya ang pisngi ko para iharap sa kanya. "Kahit anong sabihin nila o ng ibang tao ikaw pa rin si Kuro. Ikaw pa rin yung mayabang na si Kuro na nangako akong mas dadami ang chiks ko sa'yo pagtanda natin." Binigyan nya ako ng malapad na ngiti.

Ito nga talaga si Kaze. Ang Kaze ko na hindi madaling makalimot sa mga pangako nya.

Hindi na ako nag-aksaya pa ng oras. Kahit alam kong wala sya sa mood, inalis ko pa rin ang mga damit ko. Pati na ang mga damit nya. Hindi ko alam kung may mapapaglagyan pa ang hiya ko pero he guide me.

He guide me to this mess, this love making. This love nest. Ang sarap pala sa pakiramdam na may sumasakit sa'yo na ang dahilan ay ang taong mahal mo. Ang sakit pero dahil sya ang dahilan nito, nababaliktad ang kahulugan ng sakit at nagiging pleasure.

"I love you Kaze." malambing kong sinasabi habang nagtataas-baba ako sa kanya.

Sinagot naman nya ako ng halik at pinagpatuloy ang ginagawa namin.

It was awesome and sparkling at the same time. Hindi ko makuha ang tamang salita para ipaliwanag ang nararamdaman kong kasiyahan. At that moment we are one. At that moment we are inlove.