Multi:Rüzgar
Bölüm şarkısı: Fikri Karayel
Morg
"301 numaralı odadaki hastaya bir bak"
"Peki hocam"
"Dün gelen hastanın tomografisi bir saate çıkar,çıktığı zaman al odama gel beraber inceleyelim"
"Tamam hocam"
"Akşam nöbet sırası sende o yüzden acile in"
"Tabii ki hocam"
"Sonra da beraber uzaya çıkar uzaylı avlarız"
"Tamam ho- efendim hocam?" dediğimde güldü.Gece Masal'ın anlattığı dedikodularını dinleyeceğim diye uyumazsan böyle olur.Gerçi o uyuyunca da uyuyamamış sabaha kadar annemi ve telefonda ne söyleyeceğini düşünmüştüm.O an artistlik yapmış telefonu suratına kapatmıştım kapatmasına da gece olunca hepsi beynime hücum ediyor ve gözlerimi kapattığım her an gözümün önüne babamın anneme 'orospu' diye bağırışı geliyordu.Hatta bir an sanki babamın sesini duyar gibi olmuş daha fazla dayanamıyacağımı anlayarak kalkıp hastaneye gelmiştim.
"Güneş sen beni dinlemiyor musun?"diyen Aras hocayla yarım saattir bakıştığım hastane duvarından gözlerimi alıp bana sırıtan sevgili (!) hocama döndüm.
"Dalmışım hocam pardon"dedim benden çıktığına emin olamadığım titrek sesimle.
"Peki iyi misin?Güneş bak beni hocan olarak değil abin olarak görebilir,bana anlatabilirsin.Bazen anlatmak iyi gelir insana."Bir insan annesinin orospu olduğunu nasıl söylerdi ki?Annesi yaparken utanmamışsa bile insan söylerken utanırdı.
"Bir şeyim yok iyiyim hocam ben gerçekten"dedim sertçe yutkunarak.Bazı şeyleri yutkunmak artık zor geliyordu.
Elini omuzuma koyarak "Peki sen bilirsin ama unutma ben her zaman burdayım konuşmak istersen" dedi.Fazla güven dolu ve samimiydi.Sanırım ihtiyacım olan şeyde tam olarak buydu.
"Saolun hocam başka bir şey yoksa ben öğle yemeğine çıkabilir miyim" dediğimde dalgın dalgın kafasını salladı.
********
"Ya anladık seviyorsunuz, çok aşıksınız ölüyorsunuz geberiyorsunuz ama bari benim yanımda aranıza bir metre kuralı koyun be.Sapız şurda" diye isyan ederek birbirlerine yapışan Masal ve Batu'ya elimdeki çatalı fırlattım.Batu Masal'ın sevgilisiydi.Normalde psikolokdu ve bu hastanede çalışmamasına rağmen her öğlen buraya gelirdi ve hep beraber yemek yerdik.Tabii ki de yemeği her öğlen Batu'ya kitliyorduk.
Şu anda hastanenin önündeki çimlere kurulmuş muhteşem üçlü şeklinde Batu'nun getirdiği pizzaları yiyorduk.
"Kızım ben her öğlen kaç kilometre yolu sevgilimi görmeye geliyorum.Emin ol senin saplığın şu anda en son düşüneceğim şey."
"Aman be yiyin bitirin birbirinizi.Zaten cimriliğin almış başını gidiyor aldığın pizzaya bak benim dövmelerime yetmez onlar" diyerek elimi dövmelerimin üzerinde gezdirdim.Çok seviyorum dövmelerimi.Canım dövmelerim.
İkisi benim söylediklerime gülüp tekrar oynaşmaya başladıklarında onlara göz devirerek etrafı izlemeye başladım.
Herkesin; mutluluğu,derdi,sevinci,üzüntüsü farklıydı.Kimisi arkadaşlarıyla gülüp eğlenirken bazıları tek başına sigarasının dumanını izliyordu.Gerçi bu iki salak insan olmasa bende şu an sigaramın dumanıyla konuşuyor olurdum.
Etrafı izlerken bahçede telefonla konuşan Aras hoca gözüme çarptı.Telefondaki kişiye oldukça sinirli görünüyordu.Fakat bir süre sonra sanki siniri üzüntüye dönmüş gibi biraz önce tekmelediği banka oturup boş olan elini dizine yaslayıp alnını eline dayadı.Bir an gözlerinin dolduğunu hissettim sanki onlarca metreden.Kısa bir süre konuşmasını bitirmiş olacakki titrediğini burdan farkettiğim eliyle telefonu cebine atıp iki eliyle yüzünü sıvazladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEPYA
Humor"Beni neden seviyorsun?" diye fısıldadım gecenin karanlığına bakarken. "Aslında hiçbir sorumun cevabı değilsin ama seviyorum işte.Olmasan olur diyemiyorum,seviyorum.Mesela seninle yürümeyi seviyorum.Yürüyüşünü seviyorum.Her fırsatta dolan gözlerini...
