EŞİTSİZ

Şimdi de dönüyorum işte.

Gülümsedim. Çünkü bu elimden gelen tek şeydi. Lanet olsun. Güzel bir gülümsemeyle döndüm arkama.

'' Bora sen kör kütük sarhoşsun. ''

Elindeki şişeyi bana uzattı. Yarısı bitmiş veya dökülmüş olan şişeye baktım.

'' Olanları duydum. Ve derdine ortak olmaya geldim.''

Sadece sahte küçük bir kahkaha atmakla yetindim. Elimden de içimden de fazlası gelmiyordu.

''Annen nasıl? ''

Bora'ya baktım. Uzunca. Elindeki şişeyi alıp sigaramı dudaklarına yerleştirdim. Sesimin titremeyeceğinden emin olunca cevap verdim. Gerçi titrese bile fark edemeyecek kadar kafası boştu.

''Aynı. Halen kendini suçlu hissediyor. Kimseyle konuşmuyor. Ne olacak bilmiyorum gerçekten. ''

Annemin yerinde olsam ne yapardım karar veremiyorum. Yıllarını harcadığın adamı başka birisinin yatağında görüyorsun. Ve sonrasında ah neyse...

''O seni bıraktı. Ben bunu sana asla yapmazdım. Neden bana bir şans vermiyorsun? Bunu gerçekten anlayamıyorum...''

Gerçeği söylediğini biliyordum. Ama Bora benim sadece arkadaşımdı. Daha büyük sorunları tek başıma halletmiştim. Daha çok düşünmeyecektim. Yani düşünmemem gerekiyordu. henüz yirmi bile olmamıştım.

''Seni evine bırakayım. ''

Gülümsedim. Sen çok iyi bir Akıl sağlığı kurtarıcısısın!

''Ben kullanırım. ''

Rüzgar ile bi çok kez ayrılmıştık. Ama hiç bir zaman bu kadar basit bir nedenden olmuyordu. Söyledikleri hala kulaklarımda çınlıyordu. Gerçi onu onlu yaşlarımdan beri tanıyordum. Her zaman sinirli iken içini dökmeye çabalarken herşeyi mahvederdi. Bu konuda bende ondan farksızdım. Onun yanında en aciz savunmasız güçsüz basit bi kız olurken aynı zamanda da en huzurlu en güvenli yerim onun yanı oluyordu.

'' artık yapamıyorum.''

''Görüşmesek daha iyi olacak sanırım. ''

''Ara verelim.''

Korna sesiyle kendime geldim. Bora bana korkmuş gözlerle bakıyordu. Arabadan indi ve benim tarafıma geldi. Kapımı açıp elini beline koydu.

''Ben kullansam daha iyi olacak tatlım. ''

Itiraz etmeden  koltuğa oturup sigaramı yaktım.

☆☆

15 dakika kadar sonra evimin önündeydik. Ve ben emniyet kemerini açamayacak kadar beceriksizdim. Bora kendi kemerinden kurtuldu. Benimkini açtı. Yanağına uzandım. Ellerimi tutup gözlerime baktı. Ve dudaklarıma uzandı. Viski tadı hala dudaklarındaydı.

"Iyi geceler Toprak "

"Sanada."

Sen bir salaksın Toprak. Ah lanet olsun. Neden öptün ki beni Gerizekalı.

Bu sinirimin üzerine ellerim titrerken çantamdan anahtarımı bulamıyordum. Söverek kapıyı hızla çarptım. ışığı açtığım da kalbim yerinden çıkacaktı.

''Bu-burada olduğunu bilmiyordum. Neden ışığı açmadın? ''

Rüzgar camın önünde dışarıdaki gözlerini bana çevirdi.  sana neden dokundu adlı bakışı atıyordu.

"Neden seni öptü? "

"Sarhoştu ben kullanıyordum arabayı aslında bana destek olmak için gelmiş ama şişeyi dayanamamış açmış ve sarhoş iken Borayı bilirsin kendine geldiğinde aldı tekrar yani ben dikkatin toplayamayınca.. Ah bunlar konu dışı zaten sadece iyi geceler demek istemiştim. Bi anda oldu özür dilerim. Ben gerç.."

Hızla üzerime gelirken nefesim kesilmiş bi şekilde onun gelişini bekledim. Bi anda belime sarılıp beni duvara itti. Acıyla inleyip zorla nefes aldım. Koluna tırnaklarımı geçirdiğimde kulağıma eğildi.

"Sen benimsin.''

''Beni bırakıp giden sensin. kimin öptüğünden sanane ki?"

''Beni bilirsin. Şimdide geri dönüyorum işte."

keskin bir daha fazla karşı çıkmaya kalkma bakışı. Ve benim tüm duvarlarımı (olmayan) yıkışım.

Bacağıyla bacaklarımı aralarken beni tutmayan diğer eliyle tişörtümü yukarı çekti. Tüylerim diken diken olmuştu. Ama ben onun olduğum kadar o da benimdi. Diğer elimi boynuna attım. Sıcacık nefesini kulağımda hissederken konuşmaya devam etti.

"Şimdi yaptığın hatanın cezasını çekeceksin. "

Boynuma küçük bir öpücük kondurdu. Daha fazla dayanamayıp bir inilti daha çıkarttım. Bu bardağı taşıran son damla olmuştu. Kulağıma küçük gülüşünü duydum.

Ve tekrar beni hızla duvara ittiğinde itiraz etmeye ne zamanım ne de gücüm vardı.

* (Resim-Bora)