Why?(Zayn Malik Greek Fanfic)

Chapter 11

*Zayn's POV*

Ήρθε στο δωμάτιο "μου" στις 6 το πρωι,εκείνη την ωρα δεν σκεφτόμουν τίποτα απλα κοιτουσα το κενό.Όταν χώθηκε στην αγκαλιά μου όμως,σκέψεις τριγυρνούσαν το μυαλό μου.Για εκείνη κυρίως.Είναι τόσο δυνατή.Μετα απο όσα έχει περάσει,συνεχίζει και χαμογελάει προσπαθει να περνάει καλά,χωρίς να σκέφτεται εκείνη την νύχτα.Πονάει.Βαθιά μέσα της ακόμα πονάει και διαολε δεν μπορω να κάνω τίποτα για αυτό.Αντιθέτως,την πληγωνω περισσότερο.Την μια είμαι μαζί της συνεχώς και την αλλη την αγνοω για ενα ολοκληρο μήνα.Βασικά ηταν 28 μέρες.Τις μετρουσα.Περνούσαν τόσο αργά και πως να το πω....άτονα.Ηταν ή ίδια βαρετή καθημερινότητα. Σχολείο,καφετέρια,σπίτι, μπαρ,σπίτι.Κάθε μέρα τα ίδια σκατά.Ενω με εκείνη μου φαίνεται πως κάθε φορά κάνουμε κάτι διαφορετικό,ίσως να μην ισχυει αλλά περναω καλά.Πραγματικά καλά.Ή ωρα πλεον έχει πάει 8 και κάτι οποτε αποφασιζω να κοιμηθώ αφού βέβαια την βολεψω καλυτερα στην αγκαλιά μου.

*End Zayn's POV*

Ξυπνησα νιώθοντας κάτι σαν βάρος στο στήθος μου,μου πήρε λίγο να καταλάβω πως ηταν ο Zayn ο οποίος είχε απλωθεί λίγο και με είχε σφίξει παρα πολύ στην αγκαλιά του.Σήμερα είναι Σάββατο.Απο οτι ξέρω ή μαμά μου,μόλις θα γυρνούσε απο την δουλειά θα επερνε κάποια πράγματα και θα πήγαινε στην θεια μου την Maria ή οποία μένει στο South Shields γιατί είναι άρρωστη.Ήθελα πολύ να πάω,αλλά έχω σχολείο και ή μαμά μου θα γυρίσει την Πεμπτη αρα θα είμαι μονη μου στο σπίτι για κάμποσες μέρες.Παλιά δεν φοβόμουν γιατί ηταν και ο Ash αλλά τώρα πλέον δεν είναι.Πανω που πηγα να βουρκωσω,ενιωσα κάτι να κινείται.Ο Zayn.ξύπνησε λογικά.
Ζ-Καλημερα.
Ρ-Καλημέρα.
Ζ-Η μαμά σου μας είδε;
Είπε κάπως φοβισμένος.
Ρ-Οχι μην ανησυχεις.Άλλωστε δεν κάναμε κάτι.
Ζ-Οντως.
Ρ-Αχα.Θες να πάμε κάτω να φάμε πρωινό;
Ζ-Τι πρωινό παιδάκι μου;Απογευματινό πρεπει να φάμε τώρα.
Είχε δίκιο ήταν κοντά 4
Ρ-Εστω.Εγώ πεινάω και πάω να φάω.
Ζ-Και εγώ πειναω και ερχομαι να φάω.
Είπε παιχνιδιάρικα.
Ρ-Χαχα οκ.Το μπάνιο είναι δεύτερη πόρτα δεξια.
Ζ-Μα δεν-ενταξει ευχαριστώ
Ρ-Τιποτα.
Εγώ πήγα κάτω.Έφτιαξα 4 τοστ.
Ήρθε και ο Zayn.
Ζ-Λοιπον τι θα φάμε;
Ρ-Εφτιαξα τοστ.Θες;
Ζ-Ναι γιατί όχι;
Ρ-Χαχα έλα πάρε.
Αφού φαγαμε και επλυνα τα πιάτα κατσαμε να δουμε τηλεοραση, αλλά ως γνωστόν δεν είχε τίποτα σπουδαίο.
Ζ-Θες να πάμε καμια βόλτα;
Ρ-Αμε που;
Ζ-Χμμ.Βασικά σκεφτόμουν να πάμε στο χωράφι.Εκείνο που ειχαμε ξαναπάει.
P-Zayn το ξέρω πως με ποθεις αλλά το να με βιασεις δεν είναι σωστο.
Ζ-Γαμωτο.Με κατάλαβες;Αυτή τη φορά προσπάθησα να το κάνω σωστα.
Ρ-Φυσικα και το κατάλαβα Malik.Όλα τα καταλαβαίνω.
Τοτε ασπρισε.Λες και τον βαρεσε κάποιος τόσο δυνατά που δεν έχει την δυναμη να κανει τίποτα.
P-Zayn,zaynouko ξυπνά καλέ μου.Σε παρακαλώ.Τρομαζω.
Ζ-Μια χαρά είμαι μην ανησυχεις.Β-βασικα πρεπει να φ-φυγω.
Ρ-Δεν θα πάμε βόλτα;
Ζ-Ισως ερμ ίσως μια αλλη φορά.
Ρ-Ο-οκ τα λέμε.
Δεν μου είπε τίποτα και έφυγε έτσι απλα.Μα μύγα τον τσίμπησε;Όλα ηταν τόσο ωραία.Είχε πλάκα ηταν ηρεμος.Τι έπαθε έτσι ξαφνικα.Είδα το κινητό μου να δονείται.Ηταν μύνημα απο την Val μου έλεγε πως σήμερα δεν γίνεται να κοιμηθεί σπίτι μου γιατί θα πήγαιναν σε τραπέζι.Αλλά τις επόμενες μέρες σίγουρα θα είναι εδώ.Υπέροχα.Τώρα θα μείνω και μόνη μου.Αποφάσισα να βγω μια βόλτα εδώ γύρω πήρα κλειδιά κινητό μπουφάν και έφυγα.Περπατούσα αρκετή ωρα.Ίσως και καμια ωρα,ήξερα που ήμουν όμως.Ήμουν σε αυτό το μπαρ που πηγαίνουν όλοι.Ή ωρα ηταν 10:30 οποτε θα ηταν σχετικα γεμάτο.Μπηκα μέσα και εκατσα στην μπάρα.Πήρα μια vodka με λεμονάδα και περίμενα την παραγγελία μου.Είδα μια μορφή να κάθεται δίπλα μου αλλά δεν έδωσα περεταιρω σημασία.
?-Γεια.
Ρ-Εμμ γεια;
?-Adam χαρηκα.
P-Perrie παρομοίως;
Α-Με ρωτάς;
Ρ-Χαχα παρομοίως.Καλυτερα τώρα;
Α-Πολυ καλυτερα.
Ρ-Ωραια.
Εντωμεταξυ είχε ερθει το ποτό μου.Και συνέχεια να μιλάω με τον Adam.Ίσως έχω πιει 5-6 ποτά και πανω απο 10 σφηνάκια.Ίσως νιώθω το κεφάλι μου βαρύ και γελαω με οτιδήποτε λεει o Adam.
Ίσως να βγούμε μια αλλη φορά.Ξανακάνουν εμφάνιση τα λογια του Zayn.Αυτό δεν είχε πει;Νομιζω.Όχι.Ναι.Όχι.Ναι. Δεν θυμάμαι. Πωωω δεν πάω καλά.Τώρα τον ακούω κιόλας.Λέει "Perrie σήκω τώρα να πάμε σπίτι."κάτσε αυτό ακούγεται πολύ ζωντανο.Γυρναω και τον βλέπω κοκκινο από τον θυμο και το μόνο που κάνω είναι να γελασω.Δεν ξέρω γιατί αλλά μου φάνηκε τόσο αστείο το οτι θέλει να πάμε σπίτι.Ίσως και να είναι.Εφόσον δεν νοιάζεται και δεν ενδιαφέρεται για μένα φυσικά και είναι αστείο.
Ζ-Τι μαλακιες λες;Εγώ δεν νοιαζομαι;Εγώ δεν ενδιαφερομαι;
Ίσως να μιλούσα αντί να σκέφτομαι δεν ξέρω ίσως.