Why?(Zayn Malik Greek Fanfic)

Η αρχή.

D-Perrie σήκω γλυκιά μου.Δεν θέλω να αργησεις πρωτη μερα στο σχολείο.
P-Παρατά με,δεν θέλω να πάω.Θα κάτσω εδώ και όλα καλά.Κανείς δεν θα καταλάβει την απουσία στην μέση της χρονιάς.Δεν νομίζεις;
D-Perrie δική σου απόφαση ηταν να φύγουμε απο το Λονδίνο για να έρθουμε εδώ,μετά απο..
Δεν την άφησα να τελειώσει σηκώνοντας το χερι μου για να σωπασει.Φυσικά και εγώ ήθελα να φυγω απο εκεί δεν ήθελα τίποτα να μου τον θυμίζει.Τέλος πάντων ας τα αφήσουμε αυτά.Είμαι ή Perrie Edwards και πολλοι φιλοι μου με φώναζαν Pez ηταν τον χαϊδευτικό μου ας πούμε.Είμαι 17 χρονων και μετακόμισα εδώ στο Bradford μόλις χθες,μαζι με την μητερα μου την Deppy,εγώ δεν ήθελα με τίποτα να ξαναπαω σχολείο,όχι,όχι μετα απο αυτό που έγινε.Ναι,λοιπόν σήμερα ηταν ή πρώτη μέρα στο καινούργιο μου σχολείο.Yeah.
D-Έτοιμη γλυκιά μου;
P-Ναι,ναι κατεβαινω.
Κατεβηκα αγνοησα το πρωινό που μου είχε φτιαξει και βγηκα εξω απο το σπίτι κατευθυνόμενη στο αυτοκίνητο.Μόλις βγήκαν ενας αγνωστος έπεσε πανω μου.Μόλις τον είδα κοκαλωσα.Ηταν πραγματικα πανέμορφος.Είχε ενα σκουλαρίκι στην μύτη.Που του πήγαινε αφάνταστα.Απο τις σκέψεις μου με έβγαλε ή βραχνή φωνή του.
?-Καλά κοπελα μου γκαβη είσαι;Που πας έτσι;Κοιτάμε και λίγο τον δρόμο.Υπαρχουν Περαστικοί.

Εκεί είναι που τα πήρα στο κρανίο

P-Εγώ δεν βλέπω μπροστά μου;Ή εσύ;Εγώ απλα εβγαινα απο το σπίτι μου και εσύ πεταχτηκες μπροστά μου.
D- Perrie τι έγιν...Οπ Zayn τι κανεις γλυκέ μου;Γιατί φωναζατε;
Ζ-Γιατί ή κόρη σας προφανώς έπεσε πανω μου καθώς προχωρούσα,για να πάω σχολείο

Εγώ δεν μιλουσα.Απο που τον ήξερε.
Ζ-Τελος πάντων εγώ πρεπει να φύγω
D-Εντάξει παιδι μου και συγγνωμη
Ζ-Δεν χρειάζεστε να ζητατε συγγνώμη.Αντίο.
Μετα απο όλο το σκηνικό δεν έβγαλα αχνά.Μπήκαμε στο αμάξι και ή μητέρα μου με πήγε στο σχολείο.Εκεί υπηρχαν εκατοντάδες έφηβοι.Άλλοι κάπνιζαν,άλλοι φασωνονταν,άλλοι απλα καθοντουσαν.Χμ σχολείο σου λέει μετα.Αποχαιρετησα την μητέρα μου και βγήκαν εξω.Ένιωθα σαν ψάρι εξω απο το νερό.Όλα τα κορίτσια ηταν τόσο καλοντημενα και βαμμένα ενω εγώ ήμουν με ενα απλό τζιν και ενα άσπρο πουλόβερ.Ξαφνικα είδα μια κοπελα να τρέχει κατα πανω μου.Τελικά έπεσε πανω μου και μαζί με αυτήν έπεσα κάτω.Σηκώθηκε γρήγορα και με βοήθησε και μένα.
?-Valerie.είπε καθώς έτεινε το χερι της προς εμένα.
P-Perrie.ειπα καθώς ανταπεδωσα την χειραψία.
V-Ώστε εσύ πρεπει να είσαι ή καινούργια.Που όλοι μιλάνε.
P-Μάλλον αυτή θα είμαι.είπα κάπως ντροπαλά.κάτσε τι;εγώ;ντροπαλά; τι έχω πάθει;
V-Μήπως θα ήθελες να σε ξεναγησω στο σχολείο μας;Ξέρεις για να το μαθαίνεις σιγά σιγά.
P-Αμμ ναι ευχαριστώ.
Όση ωρα με ξεναγουσε την παρατηρούσα.Ηταν πανέμορφη.Κυριολεκτικά.Τα μαλλια της ηταν μαύρα και τελείωναν με πρασινο ομπρε.Της πήγαινε τόσο πολύ.Ηταν περιπου στο ύψος μου λογικά.Κάτι που δεν μπορω να πω με σιγουριά αφού φορούσε γοβες.Ηταν αρκετά βαμμένη μπορω να πω αλλά δεν το γελοιοποισουσε.Πήρα το πρόγραμμα πρωτη ωρα είχα Μαθηματικά.Υπέροχα.Ποσο πιο τέλεια να ξεκινήσει ή χρόνια;Πήγα προς την τάξη μου και μπήκα μέσα όλα τα θρανία ηταν γεμάτα.Εκτός απο ενα στο τέλος που ηταν άδειο.Όλοι με κοιτούσαν περιεργα.Ο καθηγητής μπήκε μέσα.Και ξεκίνησε μάθημα.Μετα απο κάνα τέταρτο ή πόρτα άνοιξε.Μπήκε ο.... Ζειν αν θυμάμαι καλά.Ο καθηγητής τον κοίταξε με...φόβο;Και του είπε να καθίσει.Αρχίσε να κατευθηνετε προς τα εμένα.Βασικά προς το θρανίο.Πριν κάτσει δίπλα μου,μου έριξε ενα υποτιμητικό βλεμμα με αυτά τα υπέροχα μέλι του..Κάτσε τι είπα μόλις τώρα;Δεν πάω καλά.Όχι.Καθόλου.Τα χάνω σιγά σιγά.Ο καθηγητης τελειωσε το μαθημα 10 λεπτα νωρίτερα και περίμεναμε να χτυπήσει το κουδούνι.Τα πρωτα 5 λεπτα μεταξύ μας περάσανε χωρίς να πούμε τίποτα όταν πήρα το θάρρος να του μιλήσω.Τον σκουντηξα ελαφρά και γυρίσε.
P-Αμμ Perrie χαρηκα.
Ζ- Zayn και δεν μπορω να πω το ίδιο για εσένα.
Τι;Τι είπε μόλις τώρα.Πανω που πήγα να τον βρισω το κουδούνι χτύπησε και έφυγε σαν συφουνας απο την αίθουσα.Μα τι πάει στραβά με αυτον;