Karanlığın Işığı.

~14.Bölüm

"Aryam, nefesim,ömrüm,yaşıyorsun!"

"Cem?" Dedim. Etraf bembeyazdı. Karşımda Cem vardı. Cem! Hatırladım onu. Unutamam ki ben onu. Sevgilim, herşeyim o benim! Sonunda geldi!

Cem bana koşarak gelip sarıldı,"Hafızanı geçici olarak kaybettiğini duydum. Beni unuttun diye çok korktum." Dedi.

"Hafızamı dert etme, buluruz onu. Diğer unuttuklarım hiç umrumda değil. Seni ölsem de unutamam Cem'im." Dedim.

Birbirimize öpüşmek için yaklaştık, tam öpüşücez..

"Arya, uyan."

"Arya,kızım hadi."

"Aryacım, doktorlar geldi sana birkaç şey soracaklar hadi canım."

Gözlerimi açtığımda hastanedeydim. Karşımda 2 tane adam, yanımda da annem vardı. Rüyam çok saçmaydı. Cem diye bir sevgilim vard- Lan 1 saniye! Benim otobüsün camından uçup kaybolan sevgilimin ismi CEM!

*"Ne yapıyorsun sen be dikkat etsene!"

"İşte bu yüzden kadınlara ehliyet verilmemeli. Hem suçlusun hem de suçu bana atıyorsun!"

"Arabama vuran sensin yanlız!"

"Ani fren yapan da sensin güzelim"

"Güzelim diyen ağzını-"

"Şşş, o ağıza küfür yakışmıyor."

"Aaah! Napıyorsun lan yamyam!"

"Hakkettin, görüşmemek üzere!"*

Yavaştan hatırlamaya başlıyordum. Cem, arabama çarpmıştı.

"Aryacım, eğer kendine geldiysen birkaç soru soracağız sana." Dedi karşımdaki adamlardan biri.

"Tabi."dedim.

Yanımdaki sandalyeye oturdu.

"Şu ana kadar neleri hatırladın?" Dedi.

Düşündüm. Annemi hatırladım. Cem? Onu hatırladım mı? Peki bunu söylesem mi?

"Annemi hatırladım. Birtek annemi.." Dedim.

"Peki, anneni hatırlamana ne yardımcı oldu?"

"Anne sözü." Dedim direk.

"Nasıl yani? Biraz açık konuşur musun?"Dedi.

"Anne sözleri..Yani bunlardan bazıları,'Yabancılarla konuşma,Şeker verirlerse alma.' Gibi. Annelere seslenip onları kızdırdığımızda aldığımız,'Zıkkım.' Cevabı.. Acıktığımızda annemize yemek koy dediğimizde aldığımız,'kalk kendin koy.' Cevabı ve bu cevapla anında doymamız. Sinirlendiğimizde terlikle edilen tehdit. Ve bizi korumak için söylediği sözler. Ve tabiki, anne kokusu, verdiği güven.." Dedim.

Anneme baktığımda gözlerinden yaş geliyordu. Hafiften ağlıyordu. O kadar mı duygusal konuştum ben?

"Peki, annenden başka hatırladığın kimse yok mu?" Dedi öbür adam.

"Var gibi." Dedim.

"Anlatır mısın?"

"Cem. Herkes ondan bahsediyordu bana. Az önce rüyamda gördüm. Sonra bazı anılarımız aklıma geldi. Yüzü,duruşu,kokusu,sıfatı, ilk tanışmamızı hatırladım. Fakat gerisi yok."