Karanlığın Işığı.

~6.Bölüm

Telefonum da yoktu. Cem'in arabasında kalmıştı. Of eve gidince bir de anneme hesap verecektim.Of Ceem of Cem!

Amca bana şaşkın şaşkın bakıyordu. Yanına gittim.

"Ya amca telefonun var mı?"

"Var" demesiyle içime bir umut geldi.

"Amca versene bi 2 dakika konuşiyim." Dedim.

"İyi de, telefon konuşmazki." Dedi espritüel amca. Yaşama sevincimi kaybetmiştim resmen.

"Ya amca vallahi acil arkadaşlarım beni bırakıp gitti kaldım burada söz parasını da vereceğim."

"Para istemem ki evladım. Al kullan istediğin kadar." Dedi. Ne kadar da iyi bir amca.

Telefonu alıp biraz ilerledim. İyide, ben kimsenin numarasını bilmiyorum ki? Bende de böyle bir sorun var.

Ofladım ve telefonu amcaya götürüp teşekkür ettim. Kaldık burada kızım Arya. Artık inekleri sağar geçiniriz.

Kaldırıma oturup geleceğimi düşünürken bir araba yanaştı.Ne güzel, arabalarımız aynıydı bu arabanın sahibiyle. Şöför mü desem kişi mi desem adam mı yoksa kadın mı desem diye düşünürken içinden Cem çıktı! *biliydim böle olacağni heheh*

Yanıma geldi. Ayağa kalktım. Ters ters baktım.

"Yolda gidiyodum. Çok sessizdi. Dedim uyudu mu bu kız, sonra bir baktımki sen yoksun. Burada olacağını düşündüm. Doğru düşünmüşüm." Diyip sırıttı.

"Be adam, köpek miyim ben! Eşşek kadar kızım arabaya binince hiç mi göremedin?"

"Bağırmasana kızım. Unuttuk işte. Hadi bin arabaya gidelim."

"Bir şartla, yolda beni dinleyeceksin. Tamam mı?" Dedim şantaj yaparak.

Onayladı ve arabaya bindik. Ben bu olayın acısını sonra çektiricem. Şimdi açıklamam gereken bir yanlış anlaşılma olayı var.

"1.si telefonumu alabilir miyim? Malum sen anneme öyle diyince annem küçük çarpıntılı bir kalp krizi geçirmiştir. Yaşıyor mu bakmam lazım." Diyerek başladım.

Telefonumu uzattı.
12 CEVAPSIZ ARAMA(Anne)
8 YENİ MESAJ(Anne);

Anne; 'Kız açsana telefonlarımı."
Anne;"Sen gel hele buraya hesabını sorucam senin."
Anne"Gelirken kefenini al da gel."
Anne;"Ha bide 2 kilo patates al kız."
Anne;"Bırakın gelsin gel hele gel."
Anne;"Kim o çocuk?"
Anne;"Ciciklerini gösterdin mi?"
Anne;"O duşta boğulursun inşallah."

Anlayacağınız, ben öldüm arkadaşlar. Tüm ölüm ücretlerimi yanımda duran odun yumağının hesabına yazıyorum.

"Anlatmayacak mısın?" Dedi sessizliği bozarak.

"Anlatıcam. Belki de bunlar son sözlerim olacak."

"Sebep?"

"Şuanda evde beni elinde terlikle bekleyen bir annem var." Dedim.

Güldü,"Yaptığım hatayı telafi ederim" dedi.

"Nasıl ediceksin Allah Aşkına? Anneme Faceden Candy Crushtan can mı yollican?" Dedim. Yine güldü.

"Ben de geliyorum size." Demesiyle şoka girdim.

"Yuh. Hatta annemede dersin,'Ben kızınızla şey ettim telefondakide bendim'diye."

"Bırakta ona ben karar vereyim. Sen kendi hatanı telafi et önce." Dedi.

Hadi bakalım.

"Ya Cem bak, elinde bi kutu ve herkesin içinde diz çökmen, ne bileyim. Yanlış anladım işte. Özür dilerim."