TEHLİKELİ VE İNEK

BURDA BİTMEDİ!

Bütün iğrenç duygular bedenimi ele geçirirken ifadesiz suratla o pislik adama baktım. Acaba çok canı yanmış mıdır annemin? Çığlık atmış mıdır? Ağlamış mıdır? Göktuğ yardım et diye bağırmış mıdır? Bütün bu ertelediğim düşünceler o adamın iğrenç suratına baktığımda beynimi istila etti. Sinirden elimi yumruk yaptım. Nefes alış verişlerim hızlanırken gözümü Cengiz Atalay'dan çekmiyordum.

"Benden ne istiyorsun?" dedim.

"Asıl bunu benim sana sormam gerekir İnek."

"Gerçekten benim ne istediğimi bilmiyor musun?"

"Sanırım biliyorum" (deyip piçte sırıttı)

Sinirli gözlerle bakmaya başlamıştım. Avucumda sıcaklık hissettiğim de bakışlarımı elime çevirdim. Yavaşça yumruk yapmış olduğum elimi açtım. Tırnaklarımı etime batırmaktan kanatmıştım. Bir bu eksikti. Sinirle yeniden adama baktım. Resmen burnumdan soluyordum.

"Hadi biraz oynayalım"

"Ne diyorsun lan sen!?" Diye resmen tısladım.

"Diyorum ki az eğlenelim"

"Doğru dürüst anlat şunu!"

Adamlarına eliyle bir işaret yaptığın da adamlardan birisi Candaş'ın, birisi Almila'nın, birisi de Kamelya'nın yanında durdu. Ne yapmaya çalışıyordu bu salak? Anlamayan gözlerle o iğrenç adama baktım.

"Şimdi kurtar birini"

"Ne!?"

"Üçünden birini kurtaracaksın ama kimi?"

Resmen seçim yapmamı istiyordu. Seçemezdim. Üçü de önemliydi benim için. Gözlerimi tek tek hepsinin suratın da gezdirdim. Hepsi de yarı baygın yarı uyanıktı.

Kamelya'yı kurtarsam öbürlerinin hakkını yerdim. Onlara yüzlerce kez borçluydum ve benim için değerliydiler. Almila'yı kurtarsam Kamelya ve Candaş için kendini yiyip yiyip bitirirdi ve benden ölesiye nefret ederdi. Candaş'ı kurtarsam iyi bir dayak yerdim ki zaten Candaş abim gibi olmuştu. Ondan da vazgeçemezdim.

"Almila'yı kurat Göktuğ!"

"Sen karışma Tehlikeli"

"Karışırım"

"Karışamazsın"

"Göktuğ!"

"Sus!" Diye tersledim.

Etrafım da göz gezdirdim. Ne yapabilirdim ki? Adamların hepsi aynı anda bıçak çıkartıp boğazlarına yerleştirdi. Telaş ve endişe tüm bedenimi ele geçirirken mantıklı düşünemiyordum. Bir adım attım ileriye doğru. Cengiz psiliğine baktığım da keyifle ne yapacağımı izliyordu. Sanırım bulmuştum hedefimi. Çok uzağımda değildi sonuçta. Hızlı olmalıydım. Yoksa herşeyi mahvederdim.

Soluğu Cengiz Atalay'ın yanında aldım. O daha ne olduğunu anlamadan belindeki silahı çekip Cengiz Atalay'ın kafasına doğrulttum. Kolumu Cengiz Atalay'ın boynuna sarmıştım. Iyi hamle yapmıştım.

"Bıçakları hemen indirmezseniz çok sevdiğiniz patronunuz ölür"

"Vurmasın" dedi bir tane koruma.

"Bu dediğinden ne kadar eminsin?" Deyip tek kaşımı kaldırdım.

"Eminim işte" dedi tıslayarak.

Hızla Cengiz Atalay'ın ayağına nişan alıp tetiğe bastım. Kolum boğazında olduğu için acı dolu çığlığı boğuk çıkmıştı. Ayağından buram buram kan akıyordu. Adamlarına döndüm. Hepsi korkulu gözlerle bana bakıyordu.

"Şimdi o bıçakları o ipleri çözmek için kullanın ve bizi serbest bırakın yoksa patronunuz kan kaybından ölecek. Eğer yanlış bir hareket yaptığınızı görürsem bu sefer ki nişan yerim beyni olur." Diyerek namluyu kafasına biraz daha batırdım.

Adamalar hızla ipleri çözmeye başladıklarında Cengiz elimden kurtulmaya ve adamlarına bir şey söylemeye çalışıyordu. Sinirlerimi bozuyordu. Diğer ayağına da sıktığım da adamlar bir an bize baktılar. Devam edin şeklinde silahı salladım. Kamelya ve Almila çözülmüştü. Kamelya az da olsa kendindeydi.

"Taksi var ana yolda. Oraya gidin."

"Taksi gitti" dedi adamlardan biri.

Sinirlenmiştim yine. Silahlı elimi Cengiz Atalay'ın boynuna sararken diğer elimle ceplerine bakiyordum. Sağ cebinde araba anahtarı bulduğum da rahatlamıştım. Genelde korumasında olan anahtar ondaydi. Nedeni ne biliyor musunuz? Tahminimce ani bir olayda hızla kaçabilmel için. Anahtarı Kamelya'ya fırlattım. Kendine gelmeye çalışıyordu. Sanırım ilaç vermişlerdi. Candaş'ta çözüldü. O daha uyanıktı hepsinden. Kamelya'nın elinden anahtarı alıp dışarı çıktı. Almila da peşinden. Kamelya bana bakıyordu.

"Git!" Dedim.

"Sensiz gitmem!"

"Git! Geliyorum bende!"

Bana bakmaya devam ettiğinde derin bir nefes alıp verdim. İnatçı. Hızla Cengiz Atalay'ın boynunu bırakıp Kamelya'ya doğru gittim. Benim bırakmamla yeri boylayan Cengiz'e kötü bir bakış attım. Kamelya'nın elinden tutup çıkışa doğru gittim. Tam çıkacakken Cengiz'e döndüm.

"Burda bitmedi!"

---------------

Kısa oldu biraz ama hemen yazmak istedim. Çünkü kötü yerde bitirmiştim. Umarım beğenmişsinizdir. Yb'yi en kısa zamanda yazmaya çalışacağım.

Sizleri seviyorum♡
Kocaman öptüm:**