DIVORCE? [Finished] [MAJOR EDITING]

Chapter 22

Author’s Note:

This is chapter 22. Marami-rami na ren po akong nasulat na updates kaya lang hindi ko pa po napapublish sa wattpad. Para po mabitin po kayo. Hehe, pasensya na kung bad si author. Pero I hope na subaybayan ninyo itong story. Well, ito na tlga ung story.

Enjoy Reading!

--

ASHLEY’s POV

Nang mahatid ko si liachelle sa ospital. Agad agad akong umuwi nang bahay dahil mga alas siete na malamang sa malamang andoon na kase ang asawa ko.

Nang makarating na ako sa gate ng bahay. Agad akong pumasok, nagcommute lang ako dahil si manong ay may sakit at ako ayokong mag-drive. Hehe!

Pagpasok ko nang pinto, may narinig akong nag-uusap. Well, sinu nmn kaya un? May bisita ba kami. Mukhang andito na ren si sieg, naririnig ko kase boses niya ehh.

Dumiretso ako nang dining table, nakain na ata kase sila ng hapunan ehh. At andoon nga sila. Pero I was shocked, nagulat ako sa nakita ko. is that angelo? My cousin?

“Hi Insan, Long time, No see. Did you miss me?” tanong sa akin ni angelo

Nung una, LOADING pa sken ung mga nangyayari. Is that really my cousin?

Tinandaan ko ung mukha niya.

Compare kase sa dati, ang gwapo niya na masyado ngayon.

“Insan, is that you? You already grown up, and you’re so handsome too. What brings you here in the Philippines?” tanung ko sa kanya at diretsong upo sa tabi ni sieg

“I just want to visit you, and especially…” bigla niyang pinutol ung sasabihin niya

“especially, liachelle?” sabat ni sieg

“how did you know?” nagtatakang tanong ko sa kanya

“because he told me.” Confidence niyang sagot

“but you said it just our secret.” Sabi ko kay angelo

“Insan, don’t worry sieg is my bestfriend so I know mapagkakatiwalaan ko siya.” seryosong sagot niya sa akin

Napatango nlng ako, at kumain doon nung hapunan. Grabe ang sarap nung ulam, pork chop my favorite. Hmmm, ang crunchy ang sarap kaya lang mamantika---

“bakit ka nakain?” tanong sa akin ni sieg

“ehh, nagugutom na ako ehh.” Sagot ko sa kanya

“kami nga ni angelo di pa nakain dahil iniintay ka nmen tapos kakain ka lang dyn di mu man lang sinabe.” Sermon niya sken.

Nagpeace sign nlng ako at nagsikain din nmn ang mga loko sus, magsisikain din nmn pla kailangan pabang sabihan ako nang ganun.

--

Nang matapos na kaming kumain. Nagpaalam ako kay sieg na aalis muna ako.

“sieg, pupunta lang ako sa bahay nila lia.” Paalam ko sa knya

“bakit, anung gagawin mu doon?” tanong niya sken

“kukuha ng damit.” Sagot ko

Nagtaka silang dalawa sa sinabi ko ay oo nga pla di pa nila alam.

“Insan, naghihirap knb ngayon at nanghihingi ka na nang damit kay lia?” pabirong tanong sa akin ni angelo

“of course, I’m not. It just lia is on the hospital and she need clothes.” Sagot ko sa tanong niya