Chapter 30

3.6K 28 7
                                    

Author’s Note:

Sorry guys, sa matagal na di ku pag-UD. Alam ninyo na, kase ako’y nag-aaral nang mabuti. Tahaha, konti lang nmn. Hay naku, chemistry na kami. Ayaw ku nun, balik BIO nalang. Well, daming satsat ni author. Ito na ung chapter 30

Enjoy Reading!

--

LIACHELLE’s POV

Ang kapal nang mukha niya para magpakita dito. Aba’t anu ang gagawin niya, baka sa kanya di pa lalong maka-recover si ashley. Walanghiya siya, siya lahat ang may kasalanan nito eh.

Di ren.

Oo na, author. Alam ko, may kasalanan ako. alam ko, kahit hindi ninyo na ipamukha!

“wag mong sisihin ang sarili mo” concern na sabi sa akin angelo

Nag-nod nalang ako. tapos, lumabas. Pumunta ako sa pinaka-malapit na café gusto kong makapag-isa. Pero di ku namalayan sumunod pala sa akin si angelo

“bakit ka sumunod? Go away! Gusto ko mapag-isa” utos ko sa kanya

“di mu kailangan sarilinin ang mga problema. Makikinig ako.” sincere at concern na sabi niya sa akin

Bigla nalang tumulo ung luha na kanina ko pa pinipigilan.

“ang sama ko angelo. Ang sama sama ko! ako ang dahilan eh, kung hindi sana ako nag-inarte hindi magkakaganyan si ashley. Kung hindi dahil sa padalos dalos na desisyon ko hindi siya magkakaganyan.” Sunod sunod na sabi ko

Pero siya nakikinig lang siya sa akin. Totoo nga ung sinabi niya makikinig lang siya.

“ang sama ko tlga angelo. Naging mabuti siyang kaibigan sa akin, pero anu? Ito ako. ako ung dahilan kung bakit siya nagkakaganyan. Ang sama kong kaibigan, napaka-sama. Pinagbintangan ko pa siya. nagalit pa ako sa kanya ng ganung ganung dahilan lang.” at halos pumiyok na ako nung sinasabi ko yan

Pero bigla niya akung niyakap at saka nagsalita

“lia, wag mung sisisihin ang sarili mo. Dahil hindi lang nmn ikaw ung may kasalanan kung bakit nagkaganyan si ashley. Wag mung sisisihin, dahil hindi lang ikaw, pati rin ako. nagkasala ako, pero sa tingin mu ba, matutuwa siya pag-umiiyak ka dyn nang dahil sa kanya. Wag ka mag-alala lia, hindi nmn si ashley nagtanim nang galit sa’yo ehh.” At lalong humigpit ung yakap niya sa akin

At ngayon na payakap na rin ako sa kanya

“salamat, kasi lagi kang nandyan para sa akin.” Sabi ko sa kanya

At bigla siyang bumulong..

“mahal kasi kita.”

“ha?” nagtatakang tanong ko

“w-wala na-man a-akong sinabi eh.” Nauutal na sabi niya

Nag-nod nalang ako. pero I’m sure as in totally sure, tama ako nang pagkakarinig ehh. Pero hinayaan ko nalang. Guni-guni ko ata un ehh.

--

Naka-uwi na kami. Kasama ko si angelo at ashley dito sa bahay ko. pinauna na namin si dominic. Nakakaawa si ashley, ayun siya nakatulala. Pero sobra nmn, trauma na agad? Well, may point nmn kung bakit siya nagkaganyan.

“lia!’ tawag sa akin ni angelo

“oh?” sagot ko sa kanya

“saan ako matutulog?” tanong ni lia

At dahil nasa kusina ako, kaya pinuntahan ko sila ni ashley doon sa may sala.

“sa labas. Doon ka matutulog.” Sabay hagikgik

“ansama nito. Uy, sa pogi kong toh?” at dinuro-duro niya pa ung mukha niya

“magiging yagit lang? no way!” pahabol niya

Inirapan ko siya. ang arte much ahh! Alam mu ung sarap sapakin, bugbugin. Tapos i-torture ung babalatan ba nang buhay~

“uy, wag mu nang ituloy yang mga iniisip mo.” Pagbabantang sabi nito sa akin

“aba! Panu mu nalaman?” tanong ko sa kanya

Pero bigla lang siyang tumayo at pumunta nang kusina. Mukhang pagkain tlaga toh. Di nmn nataba, cobra ata ung nasa loob nang tyan.

Napatingin ulit ako kay ashley. Hays, tuwing makikita ko siya nakatulala sa kawalan parang feel ko pasan ko lahat nang mundo yeah, corny alam ko eh wala tayo magagawa ganto nararamdaman ko eh.

Biglang tumayo si ashley. At bigla siyang lumuha. Kaya agad agad akong napapunta sa pwesto niya

“bakit? May masakit ba?” tanong ko sa kanya

Pero ganun pa ren, expression less siya! pero natulo lang ung luha niya, hindi siya humihikbi natulo lang tlga ung luha niya.

Panu ku ba siya matutulungan? Ang hirap nang ganito.

SIEGNIEL’s POV

Gabi na rin, at still naaalala ko pa rin si ashley. Wala akong pakialam doon sa sumapak sa akin. Bakit ganun? Ang sama ko na ba? Bakit nga ba ako nadala sa tukso?

*bzzztttt* *bzzzttt*

Michelle is calling

Kaya sinagot ko na ito.

[baby, asan ka? Bigla ka kaseng umalis eh]

“ah, wala. May pinuntahan lang ako. hindi muna ako uuwi dyn.”

[what? Pero naghanda ako nang dinner. You won’t come? Bakit?]

“it’s just that. I just want to be alone” then binababa ko na

Ayoko sa ngayon. Wala akung plano na may maka-usap ako, ang gusto ko lang maka-usap ay si ashley. Un lang.

ANGELO’s POV

Pumasok ako nang kusina ni lia. Grabe, wala man lang makain dito sa bahay niya, mabuti pa sa bahay nila ashley, meron.

Palabas na ako nung nagulat akong nakayakap si lia kay ashley.

“bakit? Anung nangyare?” tanong ko kay lia

“wala. Lumuha na naman kase siya.” sagot niya

“halika, pagpahingahin na muna nten si ashley. Kaylangan niya un.” At hinatid namin si ashley sa kwarto ni lia

“eh, lia saan ka hihiga?” tanong ko sa kanya

“doon nalang ako sa baba. Dito kana lang sa kabilang kwarto.” Sabi niya sa akin

“hindi sige na, ako nalang sa baba.” Sabi ko

“hindi, bisita kita. Ako nalang doon!” pagpupumilit niya

“no, ako nalang. Hindi ka sanay doon, alam ko. sige na para din pag may kinailangan si ashley agad ka niya matatawag.” Hindi ko na siya pinagsalita at bumaba na ako

Author’s Note:

Pasensya na po kung puro short update lang ako. ahm, sa mga nagsasabi po na bawas-bawasan ung kanila Lia at Angelo. Well, sasabihin ko lang po sa inyo may part po sila sa istorya na ito. Kaya kung sakali lang po, wag ninyo po sanang ipatanggal ang mga moments nilang dalawa dahil po sa book 2 ay andun din sila. Un lang po, sana po maintindihan ninyo.

PLUGGING.

My Obsessed Fangirl & Foolish Angel – NiceGhurl08

A serial killer turn into my lover

I love you <3

A secret affair

By: koreangirl10

Kamsahamnida!

~ DIVORCE? ♥

DIVORCE? [Finished] [MAJOR EDITING]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon