Hatta kalın, tanrıya bağlıyorum.

Denize atlayıp yılana sarılmak.

Cam kapiyi iterek acti ve pantolonundan cikan zincir sesi koridorda yankilanmaya basladi, herkesin mesaisi bitmisti. Fakat aradigi adamin tam da yukarida oldugunu iyi biliyordu, gormek istemedigi kadin da oradaydi belki. Asansorun tusuna basti ve oldukca naif acilan celik kapidan iceri girip 32. Katin tusuna basti ve aynada yine kendiyle goz goze geldi. Insanlarin ondan neden uzak durdugunu yeniden anladi, arkadas canlisi gibi durmuyordu ve pantolonunda kalin bir zincir bagliydi. Saclarini iyice arkaya yatirdi ve asansorun sagindan disariyi goren manzarayi izlemeye basladi. Kararindan vazgecmedigi icin cesur hissetmisti. Insanlar boyle seyler hisseder, daima hissetmistir. Icinden konusmus, nasil olduguna karar vermistir. Fakat boyle seylerin dis sesin tekrarina ihtiyaci yoktur, bilinmesi yeterlidir. Asansor birden durdu.

32.

Kapi ayni naiflikte acildi ve dosdogru yurumeye devam etti. Rengini ve baskisini kendi tasarladigi oda kapisi hemen karsisindaydi, ustunde de el yazisiyla ismi vardi.

Richard Clinton.

Kapiyi tiklatmasi gerekiyor mu diye sormadi bile, direkt acti. Eger Sarah ile sevisiyorlarsa bile bunu gormek o an moralini bozmazdi, fakat oyle bir sey ile karsilasmadi. Richard koltuguna oturmus, camdan disarisini izliyordu. Sarisin bir adamdi, top sakalli. Ellerini kavusturmus ve bos bakislarla camdan disarisini izliyordu. Lambayi yakmamisti, sadece masada vanilya kokan bir mum tutuyordu.

-kapiyi arkandan kapatir misin?

Richard, Marshall'dan asla nefret etmemisti. Cunku bu Sarah'in gecmisiydi. Marshall, Richard'a bayilmiyordu, fakat makineli tufegi ile de sektoru basmiyordu. Iki centilmen gibi konusabilmeyi becerebilmislerdi. Richard, Marshall'in ne yasadigini anlayabiliyordu fakat evlendigi icin ondan ozur dileyecek degildi, ortam kizisirsa, bunu reddedecek kadar geri adim atabilecek bir adam degildi. Bu olursa, anca Marshall'in altindan cikardi. Fakat o da buna izin vermiyordu, sebebini bilmiyordu ama bu sekilde iletisim kurabildikleri icin cok problem etmemisti.

Kapiyi arkasindan kapatip masanin onunden bir sandalye cekti ve yaslanacagi kismi one cevirip oturdu. Bir sure hic konusmadilar, Richard ona patronluk taslamayi bir kac kez dusunmustu, onun firmasina elini kolunu sallayip kapiyi bile calmiyordu, fakat bunu bozmak istemiyordu. Cunku zengin olmanin bir laneti vardir, herkes sizinle herkesin kafasindaki dertten dolayi muhattap olur. Para. Ve Marshall'in gozu kesinlikle bunda degildi, o bunu tatmin etmeye yetiyordu. Sonunda Marshall sohbeti acmaya karar verdi, nasilsin diye sormayacakti. O eski karisinin suanki kocasiydi. Umurunda degildi, sadece isi dusmustu. Yardimci olabilirse, anlasirlardi, olamazsa cikip giderdi.

-bana muhendis, insaatci falan lazim. Isinde sihirbaz gibi olan adamlar.

Richard basini sallarken devam etti.

-senin kullandigin reklam firmalari, isinde anne kadar inatci olan avukatlar.

Richard basini sallamaya devam ederken cami izlemekten te sasmadi ve sordu.

-is yeri mi aciyorsun?

Marshall, bunu soracagini tahmin etmisti ve icinden sormamasi icin dua bile etmisti. Cunku buna verecegi cevap durustce olmazdi, aslinda onu ilgilendirmiyordu fakat ondan yardim istemeye gelmisti, Marshall yilana sarilmisti.

-aslina bakarsan, bu soruya verecegim cevap dogru olmayacak. Cevap istedigine emin misin?

Yuzunu "bilmem." Anlamina gelecek sekilde bir anligina degistirdi ve ikisinin ortada bulusabilecegi bir soruyla cevabini almaya calisti.

-basima bela acacak mi?

Marshall guldu. Cevabini boyle almak istemesi dusunceli bir davranisti, kimse kimseyi zor durumda birakmiyordu. Richard her an reddedebileceginin farkindaydi fakat merak etmisti. Marshall'dan cevap geldi.

-islerinde iyilerse acilacagini sanmiyorum.

Richard guldu ve koltugunu Marshall'a dondurdu. Bacak bacak ustune atti ve karsilik verdi.

-birbirimize guvenmek zorunda kaldigimiza inanamiyorum. Neden buraya geldin Marshall?.. Neden baska bir yere gitmedin?

Marshall yere bakti, ve cok surmeden kafasini tekrar kaldirip cevapladi.

-cunku isinde iyi olan adama is konusunda guvenebilirsin.

Ikisinin de gulusu sahteydi, Richard'in Marshall'a istedigini vermesi demek, Sarah'la kotu gececek gunler demekti. Istedigini vermemek, onunla para icin gorusmeyen tek adami kaybetmekti. Bu dusman bile olsa... Onu ikilemde birakan problemi cozecek soruyu sordu.

-Marshall, bilincaltinda hala bir Sarah arayisi yasadigin icin buraya gelmedigini bana durustce soyleyebilir misin? Senin sohbetine deger veriyorum, fakat konu ozel hayatlara girerse... Bu ortamin ne kadar kizisacagini tahmin edebilirsin.

Marshall, kafasini tekrar egdi ve sadece guldu. Gozleri gorunmuyordu, fakat dudaginda beliren siritis, tam anlamiyla bir seye gulup gectigini gosteriyordu. Kafasini tekrar kaldirdi ve cevapladi.

-sen benim icin sadece teklifimi sundugum ve kabul edersen ortagim olacak adamsin, altinda baska seyler arama.

Verdigi cevap oldukca netti, fakat taviri onu da ateslemisti. O da sert bir cevap verme arzusu yasamisti.

-istedigini alacaksin, yeter ki ortak olmayalim. Beni icinde yasadigin pislik cukuruna bulastirma.

Oturdugu yerden kalkti ve elini tokalasmak icin uzatti, zincir oyle bir ses cikarmisti ki, Richard onun kendisine saldiracagini dusunmustu. Marshall ciddi bir ifadeyle elini havada tutmaya devam etti, Richard'da ayaga kalkti ve tokalastilar. Marshall lafini devam ettirdi.

-bu senden rica ettiklerimin sadece bir kismi, kabul edersen daha fazla sey ile yeniden gelecegim.

Richard tokalasip elini cekmecesine atti ve ajandasini ona verdi. Sadece gecistirmeye calisan bir gulumsemeyle karsilik verdi. Marshall odasindan cikti ve kapiyi acik birakti. Bunu bilerek yapmisti, Marshall kendisinin sevilmedigi yerden arkasindan kufur ettirmeden orayi terk etmez.

-Adi herif.