In de kamer van het grote huis in de villa-wijk ligt een kleine jongen onder de denkens. Verstrikt in de lakens, met één arm houd hij de dekens vast en de andere ligt wijd verspreid over de rest van het deken. Een enkele voet steekt onder de warrige, gekreukelde deken uit en de andere moet ergens onder de dekens zijn.
Bruin warrig haar steekt net onder de dekens uit, zijn haar lag bijzonder warrig, zoals altijd.
Er kwam beweging in het bruine hoopje haar. Het kreunde en stommelde.
Opeens vloog de deken van het bed door de kamer en schoot er in een flits een lichaam uit het bed en schoot het door de kamer. Bij de badkamerdeur kwam het slippend tot stilstand en schoot het de ruimte in.
Louis boog zich gehaast over de wc-pot en kokhalsde. Een hele hoop maagzuur, vermengd met alcohol en andere troep schoten omhoog door zijn slokdarm.
Omgekeerde wereld.
Het zuur brandde en schrijnde door zijn keel terwijl zijn maag omdraaide. Een misselijk gevoel woekerde zich door zijn maag terwijl hij nogmaals kokhalsde en braaksel in het toilet mikte.
Het walgelijke geluid van braaksel dat op water en ijzer kletste vulde de kamer terwijl hij zich op zijn knieën liet zakken en met zijn handen steunde op de bril.
'Lewis?'
'Lewis? Kots je nou? Niet over de vloer he?' Het afschrikwekkende geluid van Louis die zijn maaginhoud leegde stopte en er klonk een plof, waarop de jongen aan de andere kant van de deur, Harry, opmaakte dat de kleine jongen was gestopt met kotsen en op de grond was geploft.
Een kreun steeg op.
Harry duwde zonder aankondiging de deur open en stapte binnen, Weer een vlaag van misselijkheid overspoelde Louis en hij ging weer boven het toilet hangen.
'Ben ik zo lelijk dat je spontaan gaat kotsen?'
'Eigenlijk wel, ja.' Perste Louis er moeizaam uit voordat er nog een lading braaksel volgde.
'Jouw schuld.' Mompelde Louis.
'Flauw.'
Louis liet zich met trillende benen op de badkamervloer zakken en haalde een zweterige hand door zijn zweterige haar en vulde zijn wangen met lucht en blies het er vervolgens weer uit.
Harry keek even naar de jongen op de badkamervloer en staarde naar het ontblootte lichaam van de zieke jongen, die alleen een joggingsbroek droeg. Hij deed een reeks pogingen tot opstaan, die allen mislukte en hij keek wanhopig naar de krullenbol, die zuchtte en zich voortbewoog naar de kleinere jongen. Zodra hij hem bereikt had plaatste zijn handen onder zijn oksels en trok hem omhoog.
'Hm, harig.' Mompelde hij in een poging hem te laten lachen, wat vierkant mislukte. Louis kreunde alleen maar en liet zich tillen.
In bruidsstijl droeg de lange jongen de kleine jongen door het huis en dropte hem eenmaal aangekomen in de woonkamer op de bank.
'Ik wist dat dit ging gebeuren.' Werd er gemompeld uit de lippen van de krullenbol.
'Wat ging gebeuren?' Kreunde het hoopje op de bank.
'Dat jij mijn huis verdomme ging onderkotsen vandaag!' Harry verhefde zijn stem en keer Louis scherp aan. Louis, de een paar seconden geleden nog met een zwakkke glimlach op zijn lippen gebrand zat, schrok. Met zijn blauwe oogjes keek hij op naar de lange jongen, die zich op wonderbaarlijke wijze nog groter had weten te maken.
De groene ogen spuwden plotseling vuur en brandde een gat door Louis ziel.
Plotseling stormde Harry de kamer uit en liet louis geschokt en verward achter.
Oops, kort stukje? Verschikkelijk stukje. Slaat nergens op. Zeg maar niks.
JE LEEST
Yes, He Is ||Larry A.U. #Netties2016||
Fanfiction"Als ze ons vinden, vlucht dan. Jou zullen ze laten gaan. Ga terug naar je familie, bouw je oude leven weer op. Ik weet hoe graag je dat wilt," er klonk een zucht. "Ik hou van je," "Ik blijf. Samen uit, samen thuis," Louis glimlachte schuin. "En ik...