~21~

1K 77 12
                                    




Harry keek naar de jongen naast hem. Zijn bruine wenkbrauwen waren bedenkelijk gevormd en stonden dicht op elkaar. Het licht van de voorbijschietende lantaarnpalen lieten schaduwen over zijn gezicht glijden, en oogden hem dramatisch, op zekere wijze.

'Waar denk je aan?' Het was meer een soort vraag voor twee mensen in een relatie en dat zaten ze niet...

Louis keek geschrokken opzij, alsof hij betrapt was op iets slechts. Zijn ogen waren opengesperd, waardoor ze goed uitkwamen.

'N-nergens.' Harry keek hem nog even aan en focusde zich later weer op de weg. Het was erg vroeg, waardoor de lantaarnpalen nog aanstonden en de lichten in langschietende gebouwen net streepjes leken.

Harry minderde vaart, waardoor alles buiten de auto minder wazig leek. Ze waren aangekomen bij het vliegveld.

IK HEB GEEN VERSTAND VAN VLIEGVELDEN EN SHIT, IK GA NAAR HET MOMENT DAT ZE OPSTIJGEN.

Een oorverdovend geluid kwam uit de nu draaiende moteren en het toestel kwam in beweging.

'Harry! Doe je gordels vast!' Gilde Louis hysterisch en hij klemde zich met zijn handen vast aan zijn stoel. Harry liet alleen een zacht gegrinnik horen een liet zijn ogen over Louis glijden.

'Bangerik.' Harry durfde te menen dat zelfs de neus van Louis aan het trillen was. Hij trilde over het algemeen over zijn hele lichaam, wat er bijzonder vermakelijk uit zag aan Harry's kant.

Harry sloot zijn ogen nadat hij genoeg had van een doodsbange Louis en viel langzaam in slaap en droomde, zoals hij vaker wel vaker deed, over Louis.

Harry werd wakker van een beweging, Louis was ook in slaap gevallen en lag op Harry's schoot. Zijn bruine haren waren gedraaid en verschoven en zijn handen lagen rond zijn hoofd en dus op Harry's schoot.

Harry opende zijn mond en geeuwde, terwijl hij zich uitrekte. In het kleine lichaampje van Louis kwam beweging en Harry schrok, hij had hem niet wakker willen maken.

Louis werd niet wakker maar draaide zich alleen om. Harry's lippen krulden omhoog bij het zien van de vredig gesloten oogleden

Harry boog voorzichtig naar voren, zonder Louis van zijn schoot af te laten glijden, en drukte een klein kusje op zijn voorhoofd.

.

'Lewis.'

'Hmm..'

'Lewis, we zijn er, word wakker verdomme.' Harry duwde ongeduldig tegen de schouders van de slapende jongen op zijn schoot; hij kreeg kramp in zijn benen.

Opeens vlogen de oogleden van Louis open en kwamen zijn ogen tevoorschijn. Hij schoot in één keer overeind, waardoor zijn hoofd tegen die van Harry aankwam.

'Fuck!' Harry voelde de plek van pijn verspreiden over zijn voorhoofd en kneep zijn ogen dicht. 'Godver, kan je niet één keer normaal doen, halve gare.' Harry duwde Louis nu gewoon weg en liet hem met een bonk op de grond vallen.

.

De twee jongens zaten beiden in een leenauto, die Harry van tevoren al had besteld. Het was fijn om meteen weg te kunnen van de drukte op het vliegveld.

Harry steldende ingebouwde TomTom in terwijl Louis met zijn vingers tegen de leuning aan de binnenkamt van de der trommelde. 'Al klaar?' Hij zuchtte, Harry zat al veel te lang te prutsen.

'Rustig, ik kan niet alles tegelijk.'

'Je doet nu ook maar éé ding tegelijk.'

'Shut up.' Harry gooide triomfantelijk zijn lange getatoërde armen in de lucht en sloeg een kinderlijk kreetje. 'Hebbes!' En hij startte de motor.

.

Ze reden nu al een uur, en volgens de TomTom hadden ze er al moeten zijn, wat dus absoluut niet aan de orde was.

Louis had zijn voorhoofd tegen het koude glas van het raam gedrukt om de warmte buiten te sluiten. Zijn ogen gleden over de voorbijschietende landschappen zonder ze op te slaan in zijn gedachtes. De zon brandde zo fel dat hij meende waterplassen op de weg te zien, zonder dat ze er waren.

Opeens stopte de auto en Harry vloekte, maar Louis had het niet eens door, hij staarde zonder te kijken naar buiten.

Opeens leek de deur waar hij tegen leunde verdwenen te zijn en plaats te hebben gemaakt voor een open gat, waar Louis dwars door heen viel.

Louis gilde, wat niet bijzonder mannelijk over kwam, en viel uit de auto, hij strekte zijn armen naar voren om zichzelf op te vangen voor hij de grond raakte, maar in plaats van harde, pijnlijke stenen voelde hij een onregelmatig, warm object, dat een 'umpf' uitstootte zodra Louis er op viel.

'Fuck you Lewis, waarom val je, als je valt, altijd tegen mij aan.' Louis keek Harry alleen met grote ogen aan. Zijn handen waren van het lichaam van Harry afgegeleden en stonden met de palmen in het kriebelende gras gedrukt. Louis zag dat ze op een groot grasveld lagen, omringd door bos en waarschijnlijk ver van de beschaafde samenleving. Ze lagen ver weg van de speeltuin die in de verte te zien was.

Louis was versteend, hij wist niet waarom, hij wist alleen dat hij Harry maar één keer eerder van zo dichtbij had gezien.

Zijn lange krullen lagen rustig verstrengeld met het gras een waaiden mee met de zachte wind die over de grond blies. Hij likte zijn roze lippen nat en boorde zijn groene ogen in die van Louis. Zijn twee grote warme handen kwamen los en plaatsten zich op de wangen van Louis.

'Kus me...' Fluisterde Louis en Harry keek hem nog een keer aan voor hij zijn blik liet afdwalen en op Louis' lippen legde.

Harry boog omhoog, waarbij de spieren in zijn buik samentrokken plaatste zijn lippen teder op die van Louis.

Deze kus was verwacht, des te beter. Louis voelde zich alsof hij kon zweven.

Hun lippen schuurden ruw tegen elkaar. Het ging zo veel soepeler dan de eerste kus.

Louis voelde het metaal van de piercing in Harry's lip tegen zijn lippen botsen en liet zijn tong erover glijden. Harry opende zijn mond en liet zijn tong die van Louis zoeken, die meteen begonnen te vechten om de leiding.

Louis was vastbesloten deze keer te winnen, mischien dat er daarom zo veel meer in deze zoen zat als de vorige keer.

En zoals gewild, maar niet verwacht, won Louis. Hij voerde het tempo op en liet zijn handen door de zachte krullen van Harry glijden. Harry legde zijn handen op de onderrug van Louis en liet ze met de topjes een klein beetje onder zijn broekrand glijden.

Louis reageerde hierop door zich los te weken uit Harry's grip en keek hem aan, voor Harry zich weer vol op Louis stortte.

Yes, He Is ||Larry A.U. #Netties2016|| Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu