Yes, He Is ||Larry A.U. #Netties2016||

~24~

Een kleine lichtstraal wurmde zich tussen het kiertje van het gordijn. Het brandde door de kamer en landde precies op het gesloten oog van Harry Styles.

Harry draaide zich om, waardoor zijn krullen nog warriger werden dan de al waren. Met zijn handen probeerde hij in zijn slaap de lichtstraal weg te duwen, wat niet lukte.

Harry lag nu op het uiterste randje van het met laken verhulde bed. Zijn getatoeëerde armen staken boven de dekens uit en lagen rustig op de dekens. De lichtstraal ging verder, hij drukte zich dwars door Harry's oogleden, Harry moest en zou wakker worden voor zijn part.

De lichtstraal kreeg zijn zin, Harry kreunende vermoeid en opende zijn ogen. Eerst knipperde hij tegen het licht, maar zodra hij gewend was opende hij ze geheel.

Harry draaide zich van de rand af en keek naar Louis, die wel nog sliep. Zijn bruine haren lagen voor zijn gesloten ogen en zijn mond hing een beetje open

'Staren is onbeleefd,' Harry schrok op van de plotselinge stem en keek naar Louis, die nu zachtjes lachte.

'Ik staarde niet,'

'Nee, natuurlijk niet,' Louis keek Harry aan en veegde een krul uit zijn gezicht, waar hij uiterst geconcentreerd bij keek.

Harry stond plotseling op en Louis keek hem raar aan.

'Wa-'

'Ga maar weer slapen, ik ben zo terug,' hij schoot naar de kast, trok een t-shirt over zijn hoofd en vluchtte de kamer uit.

Louis had hem al die tijd aangestaard -vooral zijn geweldige borstkas-, maar liet zich nu weer in het kussen vallen.

Zodra zijn hoofd in het kussen stuiterde sloot hij zijn ogen en vergat Harry, hoe hard dat ook klonk.

Zijn zusjes kwamen zijn hoofd binnen stuiteren.

'Louis! Louis geef terug!' Lottie schoot met een noodvaart de trap op, achter haar grote broer aan. 'Louis! Als je haar nu niet terug geeft zeg ik het tegen mamma!'

'Oh? Het is een haar?' Plagend zwaaide Louis met het lappen doekje van zijn zusje. Hij stond boven aan de trap en zijn zusje halverwege. Opeens maakte Louis een schijnbeweging en schoot de badkamer in. Met de deur op slot.

Zijn zusje bonkte hard op de deur, en gilde naar haar broer. Louis spoelde plagend het toilet door, om zijn zusje angst aan te jagen.

'Nee!' Hij hoorde nog een zwakke bonk, dat over ging in een zacht gesnik.

'Nee, Louis. Ik maak je dood,' snikte ze en Louis kreeg medelijden. Hij opende de deur en reek haar het lappen slaapdoekje aan.

Voor hij het door had, trok zijn zusje het lapje uit zijn handen, stak haar tong uit, noemde hem sukkel, en schoot ervandoor.

Louis schoot overeind, het was alsof hij wakker was geworden. Zachtjes begon hij te snikken en drukte zijn vermoeide hoofd in zijn kussen.

Hij miste zijn familie, hij miste de vrijdag avonden dat ze film keken, het avond eten aan tafel, hij miste de spellen die ze speelden als de stroom uit viel of de groepsknuffels waarmee ze hun vader verrasten als hij laat thuis kwam, of de nachten dat hij bij zijn ouders in bed kroop als het onweerde.

Hij miste ze. Al waren ze nog zo irritant af en toe. Maar iedereen weet het, dat is  familie.

Louis zuchtte, veegde de tranen van zijn gezicht en gooide zijn benen over de rand van het bed, en merkte al meteen dat het heel koud was.

En de reden was niet lastig te achterhalen, hij droeg helemaal niks.

Louis vluchtte naar de kledingkast van Harry en zocht een boxer. Al gauw vond hij een roze, wat hij hilarisch vond. In zichzelf lachend liep hij in alleen de boxer naar beneden, Harry zou zich vast kapot schamen.

Louis zou zich vast kapot láchen.

Halverwege de lange trap drong er ineens een overheerlijke geur zijn neusgaten binnen en Louis likt zijn lippen.

Hij sprong van de laatste paar treden en landde zacht met twee voeten op het tapijt. Zijn blote tenen staken in de kleine, wollen draadjes van het tapijt en Louis grinnikte, helemaal in zijn element.

Hij sloop naar de keuken en trof daar Harry aan, dansend. Hij zong zachtjes een liedje dat Louis niet kende, maar wel prachtig vond.

It's always have and never hold,
You've begun to feel like home,
What's mine is yours to leave or take,
What's mine is yours to make your own.

Louis ging zachtjes achter Harry staan en sloeg zijn armen om zijn middel. Harry schrok en stopte met zingen.

'Shit!' Louis,'

'Hm,' Louis drukte een kusje op Harry schouder en vond deze houding bijzonder comfortabel.

Harry draaide zich om en tilde Louis op het aanrecht. Louis zwaaide met zijn benen, die een eind boven het aanrecht bungelden, en keek Harry grijnzend aan.

'Goedemorgen,'

'Jazeker,' Harry glimlachte naar Louis.

'Mooie boxer hem ik aan he?' Louis begon te grijnzen toen Harry keek en rood aan liep.

'Kinky,' Harry legde zijn handen op zijn schouders en liet ze over Louis' borst glijden. Zijn vingertoppen streken langs Louis' tepels en Louis huiverde.

'Ha-,' Louis gooide zijn hoofd in zijn nek, waar Harry meteen zijn lippen in plaatste. Kippenvel verspreidde zich over Louis lichaam terwijl Harry met zijn handen naar Louis boxer gleed en met het elastiek speelde.

Opeens vloekte Harry luidkeels en sprong Louis van het aanrecht af. Er kwamen zwarte rookwolken uit de pan die naast ze op het vuur had gestaan.

'Godverdomme! Nu is ons hele ontbijt naar de klote!' vloekend zoefde Harry met de afgefikte pan door het huis.

'Dan gaan we toch uit eten?'