Bir Bahar Akşamı

BÖLÜM 15

Medya Bahar'ın giydikleri...

Yağmur 3 gündür olmadığımı söylüyodu fakat benim hatırladığım yarım gün.
"Ahh! Evet ya evdeydim biraz gene annem aklıma geldi mezarına falan gittim onunla konuştum biraz. Babamın işleri çıktı gecikicekmiş bende size geliyim dedim." Ona hatırlamadığımı söylersem endişelenebilirdi.
"İyi etmişsin annem de şimdi yemek yapıyodu gel içeri yardım edelim sonra yemeğimizi yiyelim." Ahh yemek bu gün hiçbirşey yememiştim karnım kazınıyodu gerçekten. Yağmur'a minnet dolu bakışlarımı attım ve içeri mutfağa doğru gittik.
Pınar teyze içeri girdiğimde bana sarılıp.
"Hoşgeldin kızım." Pınar teyze benim ikinci annem gibiydi Yağmur kadar sever beni, annem de Yağmur'a karşı böyleydi fakat artık annem yoktu bunun eksikliğiyke yaşamayı öğrenmem gerekecekti bir an gözlerim doldu fakat ağlamamam gerek göz yaşlarımı geri gönderdim.
"Hoşbuldum Pınar teyzem."
Yağmur tabakları koymaya başlayınca bende çatal ve kaşıkları özenle masaya yerleştirdim.
Masayı güzelce hazırladıktan sonra oturduk. Yemekleri hunharca yemeğe başladım Pınar teyze.
"Bahar kızım sen aç ve açıkta mı kaldın?"

"Yok, Pınar teyzecim bu gün yemsk yemedim de ondan acıkmışım zaten sizin yemeklerinize bayılıyorum biliyosunuz." dedim ve tatlı tatlı gülümsedim.
"Afiyet olsun kızım." Pınar teyzeye gülümseyerek cevap verdim ve yemeğimi hunharca yemeğe devam ettim.

Yemekler bitince masayı topladık. Yağmur'un odasına gidince kendimi yatağa fırlattım çünkü başımın ağrısı yine kendini yavaş yavaş hatırlatmaya başladı.
"Yağmur bana ağrı kesici getirsene kanka ya."

"Ne oldu, hasta falan mısın?"

"Yok ya başım ağrıyo bi ağrı kesici içsem geçer."

"Tamam getiriyom bekle." Yağmur kapıdan ilaç almak için çıktı, bende bu 3 günü neden hatırlamadığımı düşünüyodum fakat zihnimin içinde buna dair bir kırıntı yoktu.

Yağmur odaya ilaç ve su ile girdi ve bana uzattı ilacı alıp içtim.
"Bu gün sizde kalsam sorun olur mu? Yarın okula birlikte gidelim."

"Sorun olur mu hiç istediğin zaman canım. İstersen baban gelene kadar kal hiç sorun değil."

"Teşekkür ederim bebeğim." İnsanın böyle arkadaşı olması gerek. Yağmur bana bir pijama fırlattı ardından kendi içinde bir tane çıkarttı. Hemen pijamayı giyip yatağa uzandım Yağmurda yanıma gelip kollarını belime doladı.
"Eee Rüzgar'la nasıl gidiyo bakalım?" Rüzgar'la gitmesi gereken bişey mi var yahu!
"Rüzgar mı sen nerden tanıyosun be!"

"Bahar kafanı bi yere mi vurdun acaba Rüzgar senin sevgilin ya."

"Ne?! Rüzgar benim sevgilim değil!" Yağmur kollarını belimden çekip doğruldu ve şaşkın şaşkın bana bakmaya başladı.
"Rüzgar'la kavga falan mı ettiniz? Onu tanımamazlıktan mı geliyosun yani."

"Hayır gayet ciddiyim Rüzgar diye bir sevgilim olmadı benim."

"Cidden kafayı yemişsin Bahar nasıl hatırlamazsın." Bence hatırlamamı gerektiren birisi değil benim en son sevgilim Alp olmuştu.
"Ayy Yağmur uzatma işte hatırlamıyorum. Zaten uykum geldi uyuyacağım ben." dedim ve sırtımı ona döndüm ardından uykunun kollarına bıraktım kendimi.

=_=

Uykunun ellerinden Yağmur'un dürtmesiyle ayrıldım.
"Bahar aşkım bebeğim hadi kalk!"

"Lan beni annem böyle uyandırmıyo ya!"

"Ama ben uyandırıyom hadı kalk kız daha okula gidecez." Yağmur'a gözlerimi devirip yataktan uyuşuk uyuşuk kalktım. Tuvalete gidip elimi yüzümü yıkadım ve odaya geri döndüm Yağmur çoktan giyinmiş saçlarını yapıyodu.
"Benada kıyafet versene kız."