Eksik Parça [ZeyKer]

Bölüm-4 //Haftanın Kahramanı

Selamlar..

Okul başlamadan özel bir bölüm atayım dedim. Yorumlara ve beğenilere çok teşekkürler. Yeni bölüm hafta sonu belki gelebilir. Mutlimedya bölüm şarkısı.. Kendinize iyi bakın. Keyifli okumalar.

Zeynep, koltuğun kenarına başını yaslamış, ayaklarını da kendine çekmiş bir şekilde uyuya kalmıştı. Yanına biraz daha yaklaşıp yüzünün her bir yanını ayrıntısıyla incelemeye başladım. Ezberlemek adına kokusunu içime çektiğimde, istemsizce gözlerim kapandı. Sarhoş edici bir kokusu vardı. Daha önce hiç görmediğim bir güzellikti bu..

Onu sarsmamaya özen göstererek kucağıma aldım. Kollarını boynuma doladığında huzuru bulmuşcasına gülümsedim. Yatağımın yanına yaklaşıp onu yavaşça bıraktım. Ayak ucunda duran örtüyü alıp omuzlarına kadar örttüm.

"Kerem.."

Zeynep'in uykulu sesiyle bana seslendiğinde gözlerimi gözlerine sabitleyip işaret parmağımı dudaklarımın üzerine götürdüm. "Şşş.. Uyu güzelim."

Gülümseyerek gözlerini kapatıp örtüyü boğazına kadar çekti. Yanda duran komodinin üzerine oturup, dirseğimi yastığın kenarına yasladım. Zeynep'in önüne düşen bir tutam saçını çektim.

Uyurken çok daha masumdu. Kesinlikle. Yüzünün her bir yanına kadar mükemmellik içeriyordu. Onu farklı kılansa diğer bütün kızlar gibi makyaj yapmamasıydı. Zaten onu ilk gördüğümde de bu yanından etkilenmiştim ya!

Yavaşça ayağa kalkıp koltuğa yatağımı kurup, yattıktan sonra gözlerimi tavana sabitledim. Şuan ki durumuma baktım.. Ve sonrasında kendi kendime fısıldadım.

"Kerem Sayer bu hallere düşecek adam mıydı lan?"

***

"Her şey için teşekkür ederim."

Sabah güzel bir kahvaltı etmiş, şimdide Kerem beni eve bırakıyordu.

"Ne demek. Her zaman."

Gülümsemesine eşlik edip arabadan inecekken Kerem'in sesiyle durdum. "Zeynep?"

Ona doğru dönüp kafamı salladım.

"Şey ben geçen gün bir şey demeden kafeden çıktım ya." dedi ve başını öne eğdikten sonra tekrar bana baktı. "Çok üzgünüm."

"Sorun değil. Neyse. Görüşürüz."

"Görüşürüz."

Arabadan inip apartman kapısının önüne geldiğimde arkamı dönüp Kerem'e el salladım. Karşılığı gelince çok beklemeden içeri girip daireme çıktım.

***

"Hoşgeldiiin!"

Kapıdan giren Yağmur'a sıkıca sarılıp yanaklarından öptüm. "Hoşbuldum."

"Ne zaman geldin?" dedim kapıyı kapatırken.

"Şimdi geldim. Direk sana uğrayayım dedim."

"İyi yapmışsın." dedim yanına oturarak.

"Ee anlat. Fazla vaktim yok zaten. Annem bekliyor."

Dudaklarımı yalayıp saçımı kulağımın arkasına sıkıştırdım. "Ne anlatayım? Klasik işte. Evden kafeye, kafeden eve."