Eksik Parça [ZeyKer]

Bölüm-9 // Havuç ve Bıdığın Özlemi

Selam.

Şaşırdığınızı görür gibiyim. Bu kadar erken bölüm atmayı bende beklemiyordum. Ama oldu... İnşallah beğenirsiniz. Ben pek beğenmedim ama. Multimedya bölüm şarkısı ve bölümde geçen köpeğimiz. Görüntü kalitesi pek iyi değil ama.

Keyifli okumalar.

İstanbul'a -canım odama- geleli sadece iki gün olmuştu. Bu iki günse bana bir yılmış gibi geldi de neyse. Aynı zamanda bu süreçte Kerem'le sadece telefonla konuşmuştuk. Onun haricinde Yağmur ve Gül teyzele de az çok konuştuk. Günlerimin pekte iyi geçtiği söylenemez. Tabii annemle babamı çok özlemiştim o ayrı. Ama İstanbul'u sevmiyordum. Özellikle tek başımayken. İzmir bana her zaman daha sıcak ve sevecen gelmiştir.

Kucağımdaki havuçu kenara koyup ayağa kalktım. Aynamın karşısına geçip beyaz kısa kollu bol badimi düzeltip, boyfriend açık renkli kotumu çekiştirdim. Ayağımdaki pembeli siyahlı airmax'ı yere sürtüp saçımı yandan ördüm.

Sonrasında odamdan çıkıp merdivenleri inmeye başladım. O sırada çalan kapıya koşturan evin çalışanı Sude bana gülümseyip kapıyı açtı.

"Hey Sude. Selam."

Bu tanıdık ses kulaklarıma ulaştığında kendi kendime gülümsedim. İnanamıyprum! Gelmişti.. Aylardır görmediğim en sevdiğim kuzenim.

"Eseeer!"

Kapıya koşturup Eser'i gördüğüm an kucağına atlamıştım. "Kuzen!" Coşkuyla yanaklarından öpüp yere indim. "Yaaa." derken onun elinden tutup içeri sürükledim. "İyiki geldin!"

Kafasındaki meşhur mor kepini çıkartıp bana taktıktan sonra yanağımdan makas aldı. "Sen ne ara geldin bücür?"

"İki gün önce. Ayrıca sensin bücür."

Koca bir kahkaha patlattığında çoktan kanepeye oturmuştuk. Eser'le küçüklüğümden bu yana yapmayı en sevdiğim şey bu eskimeyen kanepeye oturup saçma sapan şeylerden muhabbet kurmaktı. Planımız şimdide aynıydı.

"Ee? Teyzemler yok mu?" dedi kırlenti arkasına sıkıştırırken.

"İşteler. Nerede olacaklar başka? Emrivaki yapıp beni yanlarına getirdiler, şimdiyse yüzlerini gören cennetlik."

"Deme öyle. İşleri vardır." Eser hep böyleydi. Her seferinde bardağın dolu tarafına bakardı. Bu yüzden onu herkesten farklı severdim. Eşitti sevgim ama farklıydı.

"Aman neyse. Ee? Görüşmeyeli neler yaptın?"

Yüzünü ekşitip ofladı. Ardından cıkladığında kıkırdadım. "Kızlar kızlar kızlaaar." dedi karizmatik bir bakış yollayarak. Ne kadarda yakışıklı bir kuzenim vardı böyle.

"Bildiğim gibi.." dedim gülerken. "Sen ne yaptın?" diye sorduğunda biraz dikleşip cevap verdim. "Senin bildiğin gibi kafede çalışıyorum hala. Yağmur'la falan takılıyorum. Öyle yani. Sıradan."

***

Akşam olduğunda Eser, kendini beğenmiş bir tavırla kaslarını gözüme sokup onları daha da büyütmek için spor salonuna gideceğini söyleyip evden çıkmıştı. Hey Allah'ım. Zaten bir kolundaki kaslar benim kilom kadardı. Daha neyini büyütecekse.

Şimdiyse annemlerle birlikte akşam yemeği yiyorduk.

"Ee? Yok mu başka tanıştığın arkadaşlar falan?" annemin göz kırpmasıyla söylediği cümleden ima aramaya başlıyorum ve başarıyorum. Gözlerimi babama diktiğimde boğazını temizleyip annemi susturdu.