Pagkamulat ng mga mata ni allysa pinagmasdan nya ang lugar kung nasaan sya. Sa pagkakatanda nya ay nasaksak sya at napabulagta sya sa kalsada pero ngaun puro puti na ang nakikita nya
Patay na ba ako? Nasa langit na ba ako? Tanung nya sa sarili
“Thank goodness you’re awake now”
May narinig syang nagsalita at tumingin sya doon. Nakita nya ang ginang na niligtas niya kanina “na-sa-an po ako?" Nahihirapan nyang tanung sumasakit kasi ang sugat nya
“Nasa hospital ka hija. Maraming salamat sa pagligtas mo sa akin. Kung hindi dahil sayo baka kung ano na ang nangyari sa akin. I owe you my life.” At bigla syang niyakap ng ginang.
“Wala po yun. Pero wala po akong pambayad dito” nag-aalala nyang sabi.
“Anu ka ba hija don’t worry ako na ang bahala sa mga gastusin mo. Anu bang pangalan mu? San ka nakatira? Gusto mu bang tawagan ko na ang mga magulang mu?” sunod-sunod na tanong ng ginang
“Ako po si allysa” pagpapakilala nya.
“And your parents?”
At ayun kinwento nya ang nangyaring pag alis nya sa kanila.
“Your papa is so harsh.. I felt sorry to hear that. Sige wag kang mag alala ako na ang bahala sa iyo. From now on I will treat you as mine.”
“p-pero---“ hindi na nya tinapos ang pagsasalita ko at nag insist na sya.
“No buts. You save my life and with that I owe you something. Please accept my offer.”
“Hindi ko po talaga matatanggap ang inaalok ninyo ng ganun na lang”
“And what do you suggest to accept my offer?”
“Kung gusto nyo po pwede nyo po ako gawing katulong. Pambayad man lang sa titirahan ko at pagkain”
“No!” napasigaw na ang ginang sa bigla sa sinabi nya
“Kung ganun po hindi ko matatangap ang alok nyo”
“Please I owe you my life let me repay your kindness”
“Hindi ko naman po kailangan ng kapalit. Okey na po sakin na ligtas kayo”
“If working for me is what you want, I will allow you to work for me but as my secretary and not nanny. Is that ok with you?”
“pero---“
“Please” pagmamakaawa ng matanda.
“Sige po kahiya-hiya man tatangapin ko na po ang alok nyo.
