After 2 weeks ay na discharge na si allysa sa hospital. Hindi sya pinabayaan ni Beatrice ang matandang tinulungan nya.
Nalaman niyang walang asawa at anak ito. Doon na siya tumira sa bahay nito. She works for her as her secretary. At nabigla siya ng malaman na ang niligtas nya ay isa sa pinaka mayan sa pilipinas. Kung tutuusin napaka swerte niya.
“Ma’am hindi ko po matatangap ang inaalok nyo sakin”
Napagdesisyunan ni Beatrice na pag-aralin ulit si allysa pero ayaw niyang tanggapin dahil sobra na ang tulong nito sa dalaga.
“Please allysa accept my offer. Lagi mo nalang akong tinatanggihan”
“Pero baka po isipin ng ibang tao na ginagamit ko lang po kayo. Sobra na po ang naitulong nyo sa akin at wala na po akong mahihiling pa”
“Wag mong isipin ang sasabihin ng iba. I like to help you to get through with your past”
“Bakit po ba napakabuti ninyo sakin?”
“Because I understand you. Paano mo papatunayan ang sarili mo sa father mo kung hindi ka man lang makakatapos ng pag-aaral mo. I want you to finish your studies so you can handle my business”
“Anu po? Ako po mag hahandle ng business nyo?”
“Yes allysa. I want you to manage it besides I don’t have any relatives whom I’m close with and I want you to be mine. Can you be my daughter?”
“Talaga po? Pero baka madisappoint ko lang din po kayo. Ayoko na pong maulit yung dati”
“Don’t worry alam ko naman na kaya mo. Hindi ko ipapagkatiwala ang kompanya na matagal kong iningatan para lang mawala. I have faith in you. Can you trust me?”
“Hindi ko po alam ang isasagot ko. Im so over whelmed hindi po ako makapaniwala”
“Just say yes allysa. That’s all I want to hear”
“Sige po pumapayag na po ako. Thank you po maam.”
“Mommy, allysa Just call me mommy” sabay ngiti ng ginang kay alaysa. Ngiti na may pagmamahal at tiwala sa kanya na hindi man lang niya nakita sa ama.
“Thank you so much m-mommy” sabay yakap nya dito. Masaya sya dahil may tumanggap pa din sa kanya sa kabila ng mga nangyari.
