HaTıRlAtMa....
"Mira özür dilerim. Ben seni gerçekten sevdim lakin ben onu öpmek istemedim sen karşımıza çıkınca ilkokul arkadaşım Pelin ,beni öptü. Sen benim tek sevdiğim kızsın lütfen anla beni !" Ama onu affetmicektim. Ben artık yeni bir hayat kurma planlarım vardı önceliklede yeni bir dünyaya ihtiyacım vardı!#... :()
. . . . . . . . . .
Hala pencereden ona bakıyor ve duygularına ortak olmaya çalışıyordum fakat olamıyordum.
Artık eski Mira yoktu. Ben onu kafamdan tamamen çıkarmış seviniyorken o gelsin venden özür dilesin ohh ne alâa!!?
"İstemiyorum seni Berkay git burdan!"
"Ama ben se-"
"Sus sadece sus Berkay ben artık senin o tanıdığın saf gerizekalı Mira değilim şimdi git buradan karşınada bir daha çıkma.!"
"Göreceksin seni tekrar kendime aşık edicem olmadı k-"cümlesini tamamlamadan pencereyi yüzüne çarptım.
Daha fazla konuşmasına dayanamıyordum .Kafam allak bullak olmuştu.
Cebimdeki titremeyi hissedince telefonu çıkarıp arayani cevapladım.
"Ne var ?!"
"Sakin ol bebek. Ben Ceyda kankin can dostun."
Göz devirip konuştum.
"Uff ceyda bende şey sandım."
"Ne sandın??"
"Hiçbişi tamam sorun yok."
"Ee ne konuştunuz Mira ne dedi sana!?"
"Ceyda bizim park varya oraya gel orada konuşuruz tamam mı ? Telefondan anlatılacak konu değil ."
"Tamam saat 2:30 da orada ol."
. . . . . . . .
Yağmur yağmasına aldırmayıp ince beyaz kısa kollu ve ince siyah bir tayt giyip çıktım . Yağmur az yağıyordu ve hızlanacağı aklımın ucuna bile gelmiyordu.
Bir buçuk saattir Berkayı ve söylediklerini düşünüyordum acaba onu affetmeli miyim?
Tabikide hayır off iç ses bir gün doğru mantık yürütsen şaşıcam vallah billah. Sgdfddjd
Evin önündeki parkın banklarından birine oturup Ceydayı bekledim.
Bir süre sonra ilerde Ceyda belirdiğinde yüzüme çakma gülümseme yerleştirdim.
Yanıma oturduğu zaman ona tüm konuşmalarımızı anlattım. Biraz durgun gözüküyordu ona bu durgunluğunun sebebini sorduğumda bana cevabı "bir şeyim yok! Takma kafana."demesiydi.
Neden bu aralar etrafımdaki herkes durgundu hiç bir fikrim yok!
"Ee biraz sallanalim mı Mira!? Etrafta kimselerde yok!?"
"Bana uyar ceyda. Ama ilk sen salla beni."
"Olur sonra sen sallicaksin beni ama."
"Heralde." Deyip emniyet kemerli olan salıncağın üzerine oturup Ceydanın sallamasıni bekledim.
"Ceyda hadi sallasana."
"Tamam sallılcam ama arkani dönmek yok benle konuşmıcaksın. Okey,!"
"Sebep !?"
"Akışına bırak dedigimi yap."dediğinde tabikide onun dediğini yapmıcaktım . 5 dk boyunca arkamı dönmez sonrasında oyunu bozardım.
Huyumu bilmesine rağmen benimle anlaşma yapıyordu gıcık şey!.. :))
. . . . . . . .
Ceyda' dan ( Kısa ;) )
"Ee biraz sallanalim mı Mira!? Etrafta kimselerde yok!?"
"Bana uyar ceyda. Ama ilk sen salla beni."
"Olur sonra sen sallicaksin beni ama."
"Heralde."deyip salıncaklara doğru yöneldi. Onu korkutmam için belki biraz hızlı sallayabilirdim ama bir el arkamdan tuttuğundan o ani sarsmayla arkama döndüm.
"Ama s-"
Elini dudağına götürüp susmamı işaret etti. Bu o oğlandı adını hala bilmediğimiz oğlan!?
Bana çam ağaçların olduğu bölümü gösterdi. Galiba oraya gidecektim ama neden !?
Elimle umursamaz şekilde hayır dedim. Ama onaylamadı neyin peşinde bu oğlan??
Bana doğru yaklaşıp kulağıma bir şeyler fısıldadı. Yapmam gereken tek şey onun dediklerini söylemekti.
Belkide bu oğlan Miraya iyi gelecek! Diye içimden geçirdikten sonra kafamı onaylar dercesine salladım.
"Ceyda hadi sallasana."dediğinde ne diyeceğimi iyi biliyordum.
Sinsice sırıtıp "Tamam sallılcam ama arkani dönmek yok benle konuşmıcaksın. Okey,!" Dedim.
"Sebep !?"
"Akışına bırak dedigimi yap." Deyip sözümü bitirdim.
Oğlan bana ne kadar çam ağaçların oraya git desede ben onaylamayıp eve gitmeye karar verdim.
Biliyorum Mira bana çok kızacak ama onun mutluluğu içindi.. deyip içimden geciştirdim ve eve doğru yürümeye başladım...
. . . . .
"Biraz daha hızlı sallasana bak yoksa seni daha yavaş sallarım."dediğimde cidden sözümü dinleyip daha hızlı sallamaya başladı.
Ceyda ilk defa benim sözümü onaylamış ve uygulamıştı. Dünyada turkiyede bir ilktu bu. Hemen haber ajanslarina haber verin bayım!! Shsgsgah
Salıncak ' ta bir ağırlık sezdiğimde arkama doğru hızlıca kafamı döndürdüm. Birde ne göreyim,
Ben iflas, ben wefat ben gebermek.! Ciddeb bir şakanın içinde miyim? Yoksa gerçek mi ??
Gözümü yumup 10 kadar dışımdan saydım. Fakat o ses beni 8 de durdurdu. ;()
"Gereceğim merak etme bebeğim!"
Salıncaktan tam inecektim ki o ağırlığın gelen yer o oğlanın salıncağın yanlarına çıkmasıymış meğer. Ve daha hızlı sallamaya başladı.
"Yaa inicem durdur şu salıncağı aptal !!!"
"Durdurmassam nolur?!"dediğinde her kızın denediği ve yüzde yüz başarılı olduğu tekniği denedim.
"Aaa bacağın ya sen ne cins bi kızsın!!"
"Hahahahahaahahahah!!" Diye salıncaktan ayrılmanın zevkini yaşıyordum.
Bir dakka ben o .o... oğlanın yüzüne bakarak mı konuştum amaa.. hani oyun bozulamıcaktı!?? Off mira yine yaptın yapacağını..
"Bekle seni küçük cadı bak gör bu prenstte ne marifetler var!!" Bu da nedemekti şimdi ahh beynim birgün de anlasan birilerini!!??? :&
. . . . . . .
♡♡♡♡Bölüm sonu...♡♡♡♡
Vote sınır #7
Yorum#3
;)) : muck :>)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FARKLIYSAN FARKLIYIM
Teen Fiction"Demek babamın katili sensin!" "Ne demek istiyorsun sen, ben senin babanı tanımıyorum."dememle elinde olan bir bez parçasını burnuma dokundurdu. Uyandığımda neler olduğundan habersizdim. Neden burdayım ve neden her bir yanımda ateş kıvılcımlar...
