ACIYOR

5. BÖLÜM

Hatırlıyormusun severus? İlk öpüştüğümüz zaman senle aynı yaştaydım. Ve en acısıda o zaman bile seni seviyordum.

Neden acı?

Çünki bunu bilmeme rağmen herşeyi mahvetmeden sana itiraf etmek yerine salaklık etmekte ısrar ettim.

✿*♡LOVE♡LOVE♡ *✿

Severus!

Lily'in ona seslenmesi ile sesin geldiği yöne döndü severus. Büyük bir hızla lily'e gidiyordu kimsenin ona ne diyeceğini umursamadan. Acaba çağırsa şimdi onada böylesine hızlıca gelirmiydi. Gelmezdi! Severus neden ona bakmaya tenezzül etmiştiki. En azından önceden hermione onu uzaktan izleyebiliyordu. Şimdi ise bu kadar yakınken onunla göz göze bile gelememek! Ne acıydı. Hermione yine suratsız ifadesini takındı. Lily ve severus ona doğru geliyordu. Hızla kaçmak için bir şansı vardı. "Hadi herm görmemiş gibi yap ve gryffindor masasına otur. Seni aldatmasını boşver ve sirius'a geri dön. O senin en etkili kamuflaj'ın. Yapılanı unut. Sana asla bir arkadaşın ötesinde davranmayacak. Seni sevmediğini biliyorsun. Sende sevme artık onu. Kamuflaj'ına geri dön." dedi kendine

Hermione...

Evet size gerçek hikayeyi anlatma zamanı geldi. "Günün birinde bir muggle kökenli kız değişik güçleri olduğunu fark eder. Bir cadı olduğunu öğrenir ve büyücülük ve cadılık okulundan davet alır. Büyük bir heycanla okula gider. Ve küçüklüğü boyunca ona okunan masallardaki gibi ilk görüşte aşkını bulur. Aslında kız dışında kimsenin fark etmediğı çocuk yanında kızıl bir şeytanla okula girmiştir. Kız , kızıl şeytanın kendi masalındaki kötü karakter olduğunu zanneder. Ama aslında onun kızıl şeytanı, prensinin masalının prensesi çıkar. Prensinin başka bir prensese aşık olduğunu anlayan kız aslında basit bir köylü kızı olduğunu ancak kabullenir. Ve sonunda başka bir prens kıza aşık olur. Kız aşka inancını kaybetmiştir ama kalp kırıklıklarını tamir edebilecek ve "kızılın prensini" unutturabilecek bu adamı geri çevirmez. Yeni prense aşık olduğuna kendini inandıran kız yeniden bir prenses gibi hisseder ve kalp kırıklarını birbirine yapıştırır ama yeni prens tamir ettiği kalbi yeniden yere atar ama kızın kalbi daha fazla kırılmaz sadece yapıştırılanlar yeniden ayrılır. İşte benim masalım bu. Yıllarca severusa aşıktım ama o lily'i seviyordu sonra sirius çıkageldi kalbimi tamir etti ve yeniden parçalayıp gitti. Bu hikayenin tek mutsuz tarafı bendim. Lily james ve severusa sahipti ikisinden birini kendine layık görecek ve sevgili olacaktı. Sirius istediği kızı elde edebilirdi. Olansa bana oldu. Çünki beni seven çok kişi yoktu. Hatta seven insan yoktu. Asla fark edilmemek böyle bir şeydi. Hem göz önünde olup hem hiç farkedilmeyen tek insandım. Her bina bana saygı duyar kimse sevmezdi. Acilen severus ve lily'den uzaklaşmalıydım. İntikam planını iptal ettim. Sirius'a dönecektim. Elimden hiçbirşey gelmiyordu. Lily bir kez seslendi durmam için. Durdum. Onlara döndüm, yanıma geldiler.

-Neden kütüphaneye gitmiyoruz?

-gelmeyeceğim. Dersim var.

-herm ders boş

-benim profesör slughorn'u görmem gerek.

-anlıyorum. Biz gidelim severus.

Onlar gidince sirius'a baktım. Göz göze geldik . Ortak salondan çıktım. Arkamdan geleceğini biliyordum. Sirius başka kızlarla konuşabilirdi ama sonunda bana dönerdi. Bu açık ve net birşey. Adım sesleri geldiğinde arkamdan geldiğini anladım. Boş koridora girdim. Kimse uğramazdı buraya çünki myrtle'ın tuvaleti bu koridordaydı. Sirius kolumu tuttu. Ona döndüm. Yeniden göz göze geldik. Ve ona sarıldım. Oda bana sarıldı. Konuşmak istemedim. Oda ne konuşacağını bilmiyordu. Gözyaşlarım döküldü yine. bu sene çok gözyaşı döktüm. Sulu göz oldum iyice. Gözyaşlarımı sildim. Siriustan ayrıldım. Bana özür dilerim diyordu. Onun için ağlıyorum sanıyordu. Bozuntuya vermedim. YİNE! Sirius bana sarıldı bu sefer ama karşılı vermedim. Kulağıma affet beni diye fısıldıyordu. Belki sirius ile en başta bu hale gelmeseydik iyi birer arkadaş olabilirdik. Ama şimdi herşey için çok geçti ne ben sirius ile arkadaş olabilirdim nede o bana arkadaşıymış gibi davranabilirdi. İflah olmaz kıvırcık saçlarımı geriye attı ve dudakları dudaklarımı buldu. Beni öptü. Ayrıldığımızda sıtıtıyordu. Eskisi gibiydik işte benim konuşmama gerek yoktu sirius herşeyi kendi kendine çözmüş gibi davranıyordu ve ben ona izin veriyordum. Herşey kendiliğinden çözülüyordu sirius elimi tuttu ve sughorn'un dersine doğru yol aldık. Herkes ne kadar gurursuz diyecekti şimdi onun için. Kimse gerçeği bilmeyecek ve hermione'yi yargılayacaktı. Sirius yine hermin kamuflaj'ıydı ama hermione bu kamuflajı iyiye kulanamıyordu. Arkasından konuşulanlara alışıktı. Artık önemli değildi.

Derse el ele gitdiklerinde bir fısıltı rüzgarı esti. Slughorn derse girdiğinde herkes sessizce fısıldaşmaya devam etti. Hermione el kaldırmadı yada orada olduğunu belirtecek hiçbirşey yapmadı. Ama severus onu farketmişti sınıfın geri kalanıda onun orada oturduğunu biliyordu. Severus herm'e bakıyordu. Kalbinde oluşan kırık parçalar tam yapışmaya başlamışken daha kötü kırılmıştı. Sevdiği kız grurunu ayaklar altına alıp eski sevgilisine dönmüştü. Severus sözünü geri aldı. Hermioneyi hiç tanımıyordu. Ama siriusu grurundan daha çok önemsiyorsa artık tanımakta istemiyordu. Onun tanıdığını sandığı hermione hiç var olmamıştı. Severus onun diğer tüm kızlar gibi olduğunu anladı ve hermione defterini içine sakladı. Kalbinde bir yerde hep var olacaktı ama severus ona eskisi gibi hayran olmayacaktı artık. Hermione ise ders boyunca kafası sıraya gömük kaldı. Bu sırada lily james ve remus gülüyordu. Siriusun herm ile olan ilişkisini üçü dışında destekleyen tek kişi bile yoktu zaten.

Bölüm sonu...

Bölümleri yorum sayısına göre erken yada geç atıyorum. Vote ve oy benim için değerli. Bir sonraki bölümü kısa sürede gelmesi dileklerimle öpüldünüz :-*