Wish List

0.8: Crisis

-- Carlos --

Salonumda oturup dün gece ve bu sabah olanları düşünüyordum. Kendime hakim olmam gerektiğini sürekli kendime hatırlatmama rağmen tutamamıştım ve sonucunda bu olmuştu. Neden böyle olmuştu? Kendime sormadan edemiyordum. En yakın arkadaşımdan hoşlanmam yanlıştı.

Telefonumun sesiyle düşüncelerimden kendimi ayırdım. O arıyordu.

Bekle, o beni aramazdı. Mesajlarını okumadığım zaman çaldırıp kapatıyordu. Sadece buydu. "Marine?" dedim endişeli sesimi gizleyemeden. "Carlos." dedi ve düşme sesi geldi.

"Marine?"

Cevap yok.

"Marine!"

Telefonu kapatıp araba anahtarlarını aldım ve hızlı bir şekilde onun evine sürmeye başladım. Olivia'nın numarasını tuşlayıp açmasını bekledim. "Sikeyim aç şunu artık." Kendime hakim olamıyordum. Hızımı daha çok arttırdım. Kornaya basıp duruyordum. Telefonun diğer ucundan Olivia'nın sesi geldi. "Carlos? Sorun ne?" dedi. Biraz tedirgin bir sesi vardı. Olmalıydı. "Marine beni aradı ama konuşmadı evine gel hemen." diyip telefonu yan koltuğa fırlattım.

"Hadi hadi." hızımı iyice arttırıp evine vardığımda arabadan resmen fırladım. Kapıyı çalmak yerine bana verdiği anahtarı kullanarak kapıyı açtım. Gördüğüm manzara, tanrım aklım başımdan gitmiş gibiydi.

Yere yığılmış titriyordu.

Kucağıma alıp, sabitledim. "Tamam güzelim yok bir şey. Geçti, geçti. Sakin ol. Burdayım." Saçlarıyla okşarken konuşuyordum. Içimdeki ses bu halde olmasının Luke olduğunu söylüyordu ve buna emin olmaktan nefret ediyordum.

Kafasını boynuma gömdü ve ağlamaya devam etti. Kapı neredeyse kırılacak gibi yumruklandığında Marine'i koltuğa bıraktım ve kapıya bakmaya gittim. Olivia telaşla içeri girdi ve Marine'in yanına oturdu.

"Yerde titrerken buldum."

Olivia bana bakış attı ve Marine'le ilgilenmeye geri döndü. Marine ikimiz de onun yanında olunca düzelmeye başlamış gibiydi. Olivia su getireceğini söyleyerek mutfağa gitti.

"Onun yüzünden mi?" diye sordum Marine'e.

Kafasını salladı.

"Yanında kız mı vardı?"

Yine kafasını salladı. "Sen biliyor muydun?" diye sordu kısık sesle. Kafamı iki yana salladım.

"Sadece tahmin ettim." Yanına gittim onu yine kucağıma aldım ve kafamı boynuna gömdüm. "Onu bok parçasına çevireceğim." dedim. Kıkırdadı.

Yemin ederim o kadar güzeldi ki, şu an zamanın durmasını istedim.

Olivia elinde bir bardak su ile geldiğinde Marine kucağımdan kalkıp yanıma oturdu ve suyunu içti. Olivia neden olduğunu çoktan anlamıştı ve gözlerinden öfke saçıyordu.

"Marine yukarı çıkıp uyu, tamam mı? Biz bugün burda kalıyoruz, bu konuyu sonra konuşuruz." dedim. Kafasını sallayıp yukarı çıktı.

O ibneyi suratı tanınmayacak hale gelene kadar dövecektim.

Geçiş bölümüydü

BANA ÖYLE BAKMAYIN

#teamLuke or #teamCarlos???

Yorum bırakın lolz

Muck