Wish List

0.1: I Made a List

"Mari, hadi ama ağlama artık."

Carlos yaklaşık olarak bir saattir omzunda ağlayan Marine'nin saçlarını okşayıp onu sakinleştirmeye çalışıyordu. Carlos bir kalp hastasıydı ve doktor ona yaşamak için çok da fazla olmayan bir süresi kaldığını söylemişti.

Ve bu üç arkadaşın yıkımına yol açtı.

"Nasıl ağlamayacağım Carlos, tanrım ölmeni istemiyorum." diye bağırıp daha çok ağlamaya başladı Marine.

Olivia her ne kadar sakin görünse de içerisinde bir savaş içindeydi. Carlos, Olivia'ya bir bakış attı. Derin bir iç çekti ve Marine'in saçlarına bir öpücük kondurdu.

"Kızlar hadi kendinize gelin. Gecenin bir yarısı ve sizi hala evinize bırakmadım."

Carlos son bir kez Marine'e sıkıca sarıldı ve ondan ayrıldı.

Marine burnunu çekerek konuşmaya başladı. "Burda kalsak olmaz mı? Gitmek istemiyorum." diye iç çekti. Olivia yine sessiz kalmayı tercih ederek kafasını salladı. Carlos derin bir iç çekti ve tamam anlamında kafasını salladı ve zorlukla gülümseyen Marine'in yanağına küçük bir öpücük kondurdu.

"O zaman kızlar siz benim yatağımı alın, ben koltukta yatarım." dedi Carlos ve dolabından yorgan ve yastık çıkarmak için dolabına yöneldi.

Olivia sessizliğini bozarak lafa atıldı. "Carlos sen ve Marine yatakta yatın. Birincisi ikimiz de seni koltukta yatırmayız, ikincisi Marine'in benim değil senin teselline ihtiyacı var." dedi.

Marine homurdanarak yüzünü yıkamak için banyoya gitti. Carlos kapıyı dinlemediğinden emin olduğunda lafa atıldı.

"Gerçekten mi Oli? Yani ona karşı koyamayacağımı biliyorsun. Kafam kadar göğüsleri ve mükemmel bir fiziği var. Yani şu siktiğiminin göt kadar yatağında ikimizi yatırmak mı istiyorsun gerçekten mi?" dedi.

Olivia sessiz ama uzun bir kahkaha attı. "Bunun için bana teşekkür etmen gerekmiyor mu?" dedi ve gülmeye devam etti.

Carlos gözlerini devirdi, "En yakın arkadaşımı becermeyeceğim." dedi ve Marine tuvaletten çıktı.

"Siktiğimin kilolarını yine almışım tanrım yemek yemeği kesiyorum." diyerek sinirli bir şekilde odaya geri döndü.

"Bence hala güzel bir fiziğin var, değil mi Carlos?" dedi Olivia ve gülmemek için dudağını ısırdı.

Carlos şaşkınlıkla kafasını kaldırdı ve ne diyeceğini bilemeden kafasını karıştırıp Marine'i süzdü. "Uh evet fizik. Yani güzel evet her erkeğin isteyeceği türden. Bir sorun yok." diyerek gülümsedi.

Marine omuz silkti ve yatağın üstüne oturdu. "Kim nerede yatıyor karar verdiniz mi?" dedi.

Carlos konuşmak için ağzını açacakken Olivia lafa atladı. "Evet Carlos ve sen burada yatıyorsunuz, ben koltukta." dedi ve Carlos'a şeytan gülümsemesini attı. Carlos bu gülümsemeye 'sonra görüşeceğiz' bakışıyla karşılık verdi.

Daha sonra Carlos ayağa kalkıp defterinin arasından bir kağıt çıkarttı. Kızlar anlamamış bir şekilde birbirlerine baktılar. Carlos elindeki kağıda baktı ve açıklama yapmaya başladı.

"Kalp çarpıntılarım başlayınca tuhaf bir şeyler olduğunu anladım ve ne olur ne olmaz diye bir liste yaptım. Bir tür dilek listesi. Ölmeden önce yapmak istediklerim." Marine tam bir şey söyleyecekken Carlos onu durdurdu. "Bir şey söylemeden dinle Mari. Bakın biliyorum ölmeyeceğimi düşünüyorsunuz ama sadece 3 ayım var ve siz kızlar bu listeyi tamamlamama yardım edeceksiniz."