"ျပတ္ပီ....ခင္ဗ်ားနဲ႔ကြၽန္ေတာ္..ဒီတခါတကယ္ျပတ္ပီ..."
တဖက္ကေနသူေျပာခ်င္တာေတြေျပာၿပီးၿပီးခ်င္းဖုန္းခ်ပစ္လိုက္တယ္..ဒီဘက္ကဘာမွျပန္ေျပာခ်ိန္ေတာင္မရလိုက္ဘူး..Krisလည္းစိတ္တိုတိုနဲ႔လက္ထဲမွာကိုင္ထားတဲ့ဖုန္းကိုအိပ္ရာေပၚလႊတ္ပစ္လိုက္တယ္..
"ျပတ္ကြာ..ျပတ္..ဂ႐ုကိုမစိုက္ဘူး..ဆယ္ခါျပန္ျပတ္......."
တေယာက္တည္းေအာ္ဟစ္ေသာင္းက်န္းပီးေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားတယ္..ဘယ္ႏွယ့့္ဗ်ာ..ဒီကလူကအလုပ္မွာစိတ္႐ႈပ္စရာနည္းနည္းေပၚလာလို႔စိတ္မၾကည္မလင္ျဖစ္ေနတာကို..ဒင္းကအလိုက္မသိလာရစ္ေနတယ္....အခုၿပတ္ပီတဲ့..ေအးတာပဲ..ျပတ္ေပါ့..ဟြန္း...
ေရခ်ိဳးပီးတာနဲ႔ညအိပ္ဝတ္စံုေလးဝတ္ၿပီးအိပ္ရာေပၚတက္လွဲေနလိုက္တယ္..အလုပ္မွာပင္ပန္းလာတာေၾကာင့္ေစာေစာအိပ္ဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္...
သို႔ေသာ္..
"ဟာ...ဘာလို႔သူ႔အေၾကာင္းေတြေလွ်ာက္စဥ္းစားေနတာလဲ...Kris Wu..အိပ္ေတာ့.."
သူကိုယ္သူေျပာၿပီးေစာင္ျခံဳကာအိပ္ဖို႔ျပင္လိုက္သည္...
ခဏအၾကာ..
"Grrrrr...အိပ္မရဘူး..Park Chanyeol..မင္းငါ့ကိုေတာ္ေတာ္ဒုကၡေပးပါလား..."
ေစာင္ပံုထဲမွျပန္ထြက္ကာဖုန္းကိုလွမ္းယူလိုက္သည္..
"ဖုန္းဆက္လိုက္ရင္ေကာင္းမလား?...ဟာ..သူနဲ႔ငါနဲ႔ျပတ္ပီေလ..ငါဆက္ရင္ငါေအာက္က်တာေပါ့...ဆက္ဘူး..."
"ေတာ္ၾကာသူစိတ္မေကာင္းျဖစ္ပီးငိုေနရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ...ထံုးစံအတိုင္းငါကပဲစဆက္လိုက္တာေကာင္းမယ္ထင္တယ္...."
"မဟုတ္ဘူး..ဒင္းေလးကိုမွတ္ေလာက္သားေလာက္ေအာင္ပစ္ထားရမယ္..အရင္လိုသူစိတ္ေကာက္တိုင္းလိုက္ေခ်ာ့ေနလို႔မျဖစ္ဘူး..Kris..စိတ္ထိန္းထားစမ္း..ေနာက္ေန႔မွဆက္ေတာ့...အခုအိပ္သင့္ေနပီ..."
