ဧည့္ခန္းထဲဝင္လိုက္တာနဲ႔ျမင္လိုက္ရတဲ့Mrs.Wuရဲ႕ေဒါသထြက္ၿပီးခက္ထန္ေနတဲ့အၾကည့္စူးစူးေတြေၾကာင့္hyungလက္ကိုပိုၿပီးတင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ထားမိသည္...
"Yifan...မင္းဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ..မင္းလုပ္လိုက္တာဟိုဘက္ကမိသားစုကိုဘယ္ေလာက္အားနာဖို႔ေကာင္းလဲ..စဥ္းစားၾကည့္စမ္း..."
"အစကတည္းကကြၽန္ေတာ္လက္မခံပါဘူးလို႔Mamaကိုေျပာထားတာပဲ..Mamaကအတင္းအက်ပ္စီစဥ္တာကို..."
"Park Chanyeol!!!!!..မင္းအျပစ္မင္းသိတယ္ေနာ္.."
"n..na...nae..:'( "
"Mama...Chanyeolကိုဆြဲမထည႔့္နဲ႔..ဒီကိစၥကသူနဲ႔မဆိုင္ဘူး.."
"မင္းအျပစ္မင္းသိတယ္ဆိုရင္မင္းေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီးကိုအျပစ္ေပးခံႏိုင္ရမွာေပါ့..."
"n...nae..:'("
"သြား..ျခံထဲဆင္းၿပီးတညလံုးဒူးေထာက္ေန..ငါ့အမိန္႔ရမွအိမ္ထဲျပန္ဝင္ခဲ့.."
"n...nae :'(."
"Mama!!!!"
"မင္းပါးစပ္ပိတ္ထားစမ္းYifan....သူအခုလိုအျပစ္ေပးခံရတာမင္းေၾကာင့္ပဲ...Xiao Fan..Yifanကိုသူ႔အခန္းထဲေခၚသြား..အျပင္ထြက္မလာေစနဲ႔.."
"Mama...ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္..Chanyeolကိုဘာမွမလုပ္ပါနဲ႔..ေတာင္းပန္ပါတယ္.."
Krisလည္းငိုရင္းXiao Fanဆြဲေခၚရာေနာက္ပါသြားတယ္...Krisကိုအခန္းထဲတြန္းပို႔ၿပီးအျပင္ဘက္ကေနေသာ့ခတ္သြားတယ္..
"Hyung!!!!ကြၽန္ေတာ့္ကိုတံခါးျပန္ဖြင့္ေပး..hyung!!!.."
တံခါးကိုလက္နဲ႔တဗုန္းဗုန္းထုရင္းငိုေနမိတယ္..သူChanyeolအတြက္ဘာမွလုပ္မေပးႏိုင္ခဲ့ဘူး..ခ်စ္တယ္ေျပာၿပီးသူ႔ေ႐ွ႕ကေနကာကြယ္မေပးႏိုင္ခဲ့ဘူး.....
တံခါးနားေလးမွာပဲအခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ထိုင္ငိုေနခဲ့တယ္..ဘယ္ေလာက္ေတာင္အခ်ိန္ၾကာသြားတယ္မသိဘူး...အျပင္ဘက္မွာမိုး႐ြာေနတဲ့အသံၾကားမွျပန္သတိဝင္လာတယ္..
