Vluchten?!

Hoofdstuk 9

Piep piep piep piep... Aaaaagh! Ik haat die wekker! Ik smeet de dekens van mij af. Ik stond recht uit mijn bed en liep naar de spiegel. Ik deed mijn nieuw jurkje aan die ik dit weekend samen met Gilles was gaan kopen. Hij vond het een heel mooi jurkje en hij heeft het voor mij betaald. Hij vond het vooral mooi omdat het een diepe inkijk had. En ik moest het eens aandoen. Dus bij deze. Ik deed mijn blonde haren in een schuine vlecht en deed mijn lippenstift aan en een beetje mascara. Zo, dat kon ermee door. Ik liep fluitend de trap en ging naar de keuken. 'Mam, mag ik wat geld, dan kan ik een broodje gaan halen in de bakkerij dicht bij de school.' Ze stopte me 5 euro toe. Het was vreemd stil aan tafel. Ik dacht terug aan het beeld van gisterenavond. Ik had mam al heel lang niet meer zien huilen. Ze zag er echt zo verdrietig uit. Zou ik er iets over vragen? Nee, dat zou het toch alleen maar erger maken. Toen kwam papa de keuken binnen. Hij zei geen woord. Normaal gezien is hij s' ochtends altijd vrolijk maar nu... Hij pakte een tas koffie en pakte zijn krant. 'Hoe was het gisteren op je werk pap?' Hij keek geschrokken op. Net alsof ik hem betrapt had of zoiets... Uiteindelijk antwoordde hij: 'Druk.' Het was nu niet echt bepaald gezellig aan tafel dus besloot ik naar mijn kamer te gaan. Ik ging nog even op Skype. Hey! Isis, Gilles en Michiel zijn online. Ik ging naar onze groeps-chat. Ik zag dat ze al veel hadden gestuurd. Wauw, Michiel deed super grof tegen Gilles! Wat scheelt er toch tegen die gast tegenwoordig? Ik besloot er niet verder op in te gaan en sloot Skype af. Ik luisterde nog wat muziek tot het tijd was om naar school te vertrekken. Ik moest vroeger vertrekken want Isis en ik moesten nog een broodje gaan halen en we mochten het ons niet riskeren om te laat te komen want we hadden allebei al 8 nota's en we hadden geen zin om bij de prefect te gaan. Die gast is echt zo gemeen. Je hoeft toch geen hele kantine op te ruimen omdat je in je wiskundemap tekent! Ik nam mijn sleutels van mijn bureau en liep de deur uit. Ik had echt geen zin om mama en papa dag te gaan zeggen. Net voor ik de deur achter me dichttrok hoorde ik mama snikken.