Ik keek Harry afwachtend aan. Niet direct kwam er iets uit zijn mond, nee hij zat me gewoon steeds aan te staren. 'Wat?' Snauwde ik naar hem. Hij liep dan naar me toe. 'Wat was dat daarnet met Niall?' Ik fronste mijn wenkbrauwen. 'Eh.. Niks..' Zei ik. Harry fronste nu zijn wenkbrauwen. 'Ik vertel je één iets, Jaimy. Niall is niet een jongen die zo snel op een meisje verliefd word. Nee, daarom heeft hij al 3 jaar bijna geen vriendin meer gehad. En al zeker zal hij niet verliefd worden op zo'n straatkat als jij. Ik zou maar uit zijn buurt blijven.' Zei Harry tegen me in mijn oor. Ik beet op mijn lip toen hij dat zei. 'Straatkat.' Het kwetste me alweer. Hoe deed die jongen dat toch? Ik kwetste hem toch niet? Niet dat ik het weet. Ik duwde hem van me weg. 'Goed, ik blijf wel uit de buurt van hen. Als dat het is wat je wilt.' Zei ik tegen hem. Je hoorde gewoon in mijn stem dat ik zo in tranen ging uitbarsten. Straatkat. Ja, zo werd ik wel al vaker genoemd. En al zeker als ik bij mijn vriendin eens ging spelen buiten. Soms werd er zelfs naar me toe geschreeuwd dat ik beter als hoer moet gaan werken zodat mijn ouders geld genoeg hebben om een deftig huis te kopen. Ik liep meteen de keuken uit, en ging snel dan de gang in. Ik liep via een andere deur, zodat ze mij niet meer zagen. Vervolgens stormde ik de kamer in van mij, en deed de deur achter me. Ik rende dan richting het bed, en liet me erop vallen. Mijn gezicht drukte ik in het kussen, ik barstte meteen in tranen uit.
Harry's POV.
Had ik wat verkeerds gezegd tegen haar? Kom op, ik zei alleen maar 'straatkat'. Niet hoer of wat dan ook. Jeez, was is het toch ook een dramaqueen. Ze is hier nog maar van vandaag, en ze gaat al zo doen. Ik schudde mijn hoofd. En ook, ik wilde niet dat zij met Niall een relatie ging krijgen. Dat kon ik niet aanzien. Misschien klonk ik nu wel jaloers, maar dat was niet zo. Ik was niet jaloers. Nee, echt niet. Absoluut niet. Nee. Ik liep de keuken uit terug en ging op de bank zitten. Meteen keek Niall me aan. 'Waar is Jaimy?' Vroeg hij aan me. 'Eh, ze moest even naar het toilet. Meidenproblemen.' Loog ik snel tegen hem. Hij grinnikte, en knikte dan. Louis keek me meteen aan, en trok een wenkbrauw op. Ik beet op mijn lip. Hij had het door dat ik aan het liegen was, maar gelukkig begon hij over een ander onderwerp. 'Zo, wat is de tussenstand nu al?' Vroeg hij aan Liam. 'Drie één.' Zei hij. Die match boeide me niet meer echt. Ik zat nu met dat van daarnet in mijn hoofd, van Niall & Jaimy. Nu ook nog eens wat er gebeurd was, en ook nu van Louis. Hij ging me zo zeker ondervragen. Was ik zeker van. Misschien waren we niet meer zo close voor de camera's of in het openbaar. Als de jongens of gewoon wij eens bij elkaar thuis waren, waren we wel nog close. Dan praten we over van alles en nog wat. En hij was m'n beste vriend. Hij wist wanneer ik loog of blufte, of verdrietig was. En ik wist dat ook over hem. Zachtjes zuchtte ik, en nam een slok van mijn cola.
De volgende dag.
Jaimy's POV.
Langzaam werd ik wakker. En ging wat rechter zitten. Wat was er gisteren allemaal gebeurd? Ik had echt koppijn. Maar al snel herinnerde ik me alles terug. Gisteren wat Harry tegen me zei. Toen ben ik huilend naar boven gerend, en dan in slaap gevallen. Ik had koppijn van het huilen. Was ik maar niet naar beneden geweest. Dan lag ik hier nu ook niet. Sloom stapte ik uit mijn bed, en liep richting de badkamer. Ik keek in de spiegel. Ik zag er niet uit. Ik had donkere kringen rond mijn ogen, nog rode ogen en tja mijn mascara & oogpotlood was helemaal uitgelopen. Zachtjes zuchtte ik, en liep de badkamer uit. Ik ging mijn slaapkamer uit. Ik had honger. Gisteren had ik niks meer gegeten. Ik liep meteen de trappen af, en ging de keuken in. Gelukkig was Harry nog niet wakker. Ik hoopte ook dat hij eten in huis had. Ik rammelde gewoon. Ik nam dan gewoon maar een appel, en beet erin. Ik ging op het aanrecht zitten, en staarde voor me uit. Ik was niet verliefd op Niall. Hoe kwam die zak erbij dat ik op hem verliefd was? Ik had nog niet eens met hem gepraat, nee nog niks. Ik rolde met mijn ogen. Al snel was die appel op, en smeet ik het klokhuis weg. Ik liep de woonkamer in, en merkte op dat al die troep van gisteren er nog lag. Ik ging die troep niet gaan opruimen dat kon die klojo doen. Ik ging op de bank zitten, en stak de tv aan. Ik begon gewoon spijt te krijgen dat ik dit gedaan had. Echt spijt begon ik te krijgen. En ik was hier nog maar mijn tweede dag.
Na een kwartiertje hoorde ik een deur opengaan. Ik keek op. Harry was het niet, nee het was Niall. Ik schaamde me dood. Hoe ik eruit zag. Donkere kringen onder mijn ogen, rooie ogen nog waarschijnlijk, haren in een rommelige knot en het shirt dat ik gisterenavond nog aanhad. Ik keek meteen naar de tv terug. Ik voelde niet veel later iemand naast me neer zitten. Zijn ogen voelde ik branden op me. Ik hoorde hem ook knabbelen op iets. Zeker een cracker of zo. Want dat maakte zo'n krakend geluid. 'Ben je al lang wakker?' Hoorde ik hem dan opeens vragen. 'Niet echt, kwartier ongeveer..' Mompelde ik. Ik wilde niet met hem praten. Harry zei dat het niet mocht. Dan ging hij me terug uitschelden, en ging ik weer zo'n wrak zijn. 'Heb je gehuild?' Haar ogen werden even groot toen ik opeens die vraag hoorde. Het kwam zo onverwachts. Uit het niets. Opeens. 'Eh.. n-nee, h-hoezo?' Ratelde ik uit. Meteen draaide hij mijn hoofd, en keek ik in de meest prachtigste ogen die ik ooit gezien had.
-
Hey!! Sorry voor het lang wachten, geen idee tja of het lang was voor jullie. Maar ik probeer zo snel altijd te schrijven als ik kan. Ik merk op dat steeds meer en meer mensen dit beginnen te lezen. Nu al 60 lezers denk ik. Dank je daarvoor xx Ik hoop dat je dit stukje leuk vond, en ik ga verder bij 2 votes & 2 comments. (per persoon) Bye! Owh ja Hiernaast zie je nog een plaatje van Niall hihi. x
JE LEEST
This girl is on fire.
Fanfiction'Ik doe het.' Zei Jaimy. Dit verhaal gaat over een meisje genaamd Jaimy Robinson. Ze word gevraagd om de vriendin te spelen van dé Harry Styles. Maar er is wel één groot probleem bij haar. Ze is een directionater. De enige reden dat Jaimy dit doet...
