This girl is on fire.

This girl is on fire. #9

Ik liep het gebouw binnen waar zo het interview plaats vond. Eigenlijk had ik er niet al te veel zin in. Maar zo kon ik gewoon mijn gedachten verzetten. Ik zat zo danig naar de grond te kijken, dat ik Harry helemaal kwijt was. Ik zuchtte, en liep gewoon een random kamer in. Ik keek om me heen. Niemand. Ik ging op de bank zitten, en zuchtte. Wat moest ik nu allemaal gaan doen? Waarschijnlijk waren ze al dood.. Ik zuchtte, en nam mijn mobiel. Ik merkte op dat ik een sms'je had. 'Je hebt geluk dat je daar niet meer lag. xx' Las ik. Ik fronste mijn wenkbrauwen. Van wie kon die nu weer zijn? Zeker zo'n flauwe plezante?

Het interview was al enkele minuten bezig. Ik vond het niet echt boeiend. Allemaal van die stomme vragen over hun album, tour en nog veel meer. En tja, ik zat daar maar wat te kijken naar iedereen. Het was een live interview die nu uitgezonden werd op tv, en tja ook met van dat publiek erbij. Irritant ja. 'Hebben jullie allang een relatie?' Vroeg de vrouw opeens. Even keek ik in mijn ooghoeken naar Harry. 'Eh, ja. Al 2 maandjes.' Loog ik. Ik was best snel in liegen, ik hoopte dat ze het niet doorhadden. 'En daarvoor waren jullie nog nooit gespot?' Vroeg ze. Ik schudde mijn hoofd. 'Nee.' Zei ik droog. Dit boeide me echt niet. Het was saai. Ik snapte niet hoe ze het konden doen. 'Doe is was enthousiaster.' Hoorde ze Harry fluisteren in mijn oor. Ik zuchtte zachtjes zodat niemand het kon horen. Ik prutste wat aan mijn nagels. Ik was nerveus. Ik zat steeds te piekeren over dat sms'je. Van wie kon het zijn? Ik merkte op dat Niall steeds me aan het aanstaren was. Met zo'n doordringende blik. Ik werd er nog zenuwachtiger van, dan ik al eigenlijk was.

Pauze.

Ik liep meteen een kleedkamer in toen we pauze hadden. Ik kon daar  niet blijven. Hoe kon je nu een interview doen als je steeds met dingen in je hoofd zit? Nog iemand die je steeds aanstaart, en tja met iemand die je 'nep' vriendje was. Ik zuchtte, en ging op de bank zitten. Ik nam mijn mobiel, en staarde steeds naar het sms'je. Ik hoorde dan een deur opengaan. Ik keek op. Niall. Wat deed hij hier nu? Hij ging naast me zitten. 'Hey..' Zei ik mompelend. 'Hey.. Leuk interview eh..' Zei hij. Ik voelde de ongemakkelijkheid al. Ik staarde nog wat naar het sms'je. 'Ja.. Erg leuk..' Zei ik tegen hem ongemakkelijk. Ik staarde nog steeds naar het sms'je. 'Wat heb je op je arm.' Vroeg hij aan me opeens. 'Hoe bedoel je?' Vroeg ik, en deed mijn mouw naar beneden. 'Dat..' Zei hij, en trok mijn mouw omhoog. Het was een wonde van gisteren. 'Ik ben tegen iets aangelopen.' Loog ik. Ik hoorde hem diep zuchten. 'Weetje Jaimy. Je bent erg slecht in liegen. Je hebt mazzel dat die vrouw het geloofde..' Zei hij. Ik zuchtte, en rolde met mijn ogen. Waarom was iedereen altijd zo nieuwsgierig. Ik kon het niemand vertellen. Harry wist het al. En dat wilde ik ook al niet echt. 'Ik lieg niet. Ik meen het. Ik ben ergens tegen aangelopen.' Zei ik geïrriteerd. Nogmaals hoorde ik hem zuchten. Ik stond meteen op. Ik had geen zin hierin. Ik liep richting de deur. Maar dan hoorde ik hem zelf opstaan, en naar me toe lopen. 'Enkele dagen geleden merkte ik op dat je gehuild had.. Toen wilde je me ook niet vertellen wat er met je was.. Nu merk ik schaafwonden op.. En wil je het me ook niet vertellen... Als je zo nog meer dingen voor je houdt, en die dingen aan niemand wilt delen. Zal het alleen maar slechter en slechter gaan.. Zal je het gevoel hebben dat niemand voor je klaar staat, of het gevoel hebben je niemand hebt. Niemand die je helpt.. Leuk om zo'n gevoel te hebben..' Hoorde ik hem fluisteren in mijn oor. Niet veel later verliet hij de kamer. Hij had gelijk.. Hij merkte echt alles op aan me. Ik zuchtte, en klikte het sms'je weg. Hij had nu zeker dat sms'je ook gelezen. God.. Jaimy..

Tijdens het interview voelde ik me echt niet lekker. Wat Niall tegen me gezegd had.. Ik zuchtte zachtjes, en beet op mijn lip. Over enkele minuten ging het afgelopen zijn. Niall keek me steeds aan, en zat steeds maar grapjes over me te maken die me begonnen te irriteren. En iedereen die maar aan het lachen was. Grapjes die ik totaal niet grappig vond, maar gewoon maar glimlachte. 

Eindelijk was het interview afgelopen. Ik zuchtte, en liep terug naar mijn kleedkamer om me om te kleden. Jeez. Ik dacht echt dat Niall anders was. Hij is een evengrote zak zoals Harry. Ik kleedde me snel om, en deed dat spul van me gezicht af. Ik had alleen nog maar wat mascara en bb créme aan, en voor de rest niks meer. Ik zuchtte, en beet op mijn lip. Ik liep dan de kleedkamer uit, en keek om me heen. Waar moest ik nu weer heen gaan? Ik rende de gang door met mijn tas om mijn schouder, ik wilde net naar buiten gaan, langs de nooduitgang maar ik hoorde iemand mijn naam al roepen. 'Jaimy!' Ik draaide me om. Harry. Jeez, wat wilde hij nu weer. 'Waar ga je heen?' Vroeg hij aan me. 'Eh weg.. Ik bedoel.. Al alvast in de auto zitten tuurlijk..' Zei ik. Hij knikte. 'Zo vertrekken we. We moeten nog even achter de jongens wachten. Ze gaan nog even mee naar ons.' Zei hij. Ik glimlachte, en knikte. Als hij wegging, zuchtte ik diep. Fijn. Nog enkele uren met hun opgescheept. En vooral met Niall. Ik zuchtte.

Eenmaal een kwartier later, liepen we richting de auto van Harry. Ik stapte meteen voorin in, ik had geen zin om naast hun te zitten. Ik klikte mijn gordel vast, en zuchtte. Harry begon dan te rijden als iedereen ingestapt was. Heel de rit had ik geen woord gezegd. Het enigste wat je duidelijk hoorde, waren hun achterin die steeds dingen aan het uithalen waren. Net kleine kinderen. Af en toe zag ik ook Niall naar me kijken door het spiegeltje in de auto. Ik rolde met mijn ogen. Wat een kleuter. 

Toen we terug thuis waren, stapte ik dan uit, en zuchtte. Ik liep achter iedereen aan, naar de voordeur en liep naar binnen. Ik liep meteen de trappen op, en ging mijn slaapkamer in. Mijn spullen smeet ik op mijn bed, en zuchtte diep. Ik was echt moe van dit. Ik keek op de klok. Zeven uur. Zo nog even wat eten, en dan naar bed denk ik. Ik kleedde me om, maar dan hoorde ik niet veel later een deur opengaan. Ik draaide me om. Niall & Harry. Ik trok snel mijn badjas aan. 'Nooit gehoord van kloppen?' Zei ik geïrriteerd tegen hun. Harry grijnsde, en Niall lachte gewoon maar wat. Irritante rotzakken. 'Eh ik weet niet hoe ik dit moet zeggen, Jaimy. Maar de jongens blijven slapen. Ik heb geen logeerplekken meer. Zou je het erg vinden als Niall hier blijft logeren?' 

-

Hey!! Alweer het negende deel!! Zoals jullie merken schrijf ik niet meer iedere dag! Grotendeels komt dat omdat ik nooit echt meer inspiratie heb zo snel, en examens eh. Er komen steeds meer en meer lezers bij, dank je! En ik hoop dat je dit stukje leuk vond. Bij zes votes ga ik verder xoxoxoxo. Bye love you guys!