İnanılmaz büyük bir şok içerisindeydim. Selimin bu anlattıkları akla hayale sığmaz şeylerdi. 18 yaşında gencecik bir çocuğu böyle bir vahşetin içerisinde tahayyül edemiyordum.
''Ne, Ne demek abi senin için gelecekler? Gelemezler Selim. Kimse gelemez. Kimse alamaz seni benden. Ne demek gelecekler ya? Seni yem etmeyeceğim o karga sürüsüne.''''Karga sürüsü dediğin eli silahlı bir aşiret. Belki erkekleri çok azalmış olabilir, hatta köyde kalan sülalelerinden sadece 5 erkek kalmış olabilir; ancak bizim gibi sönmüş bir sülale değiller ki Arda. Kadınları var ve köy dışında olan da bir sürü akrabaları, ticaret yaptıkları adamları var. Beni ve babamı da öldürüp sülalenin son kalan üyelerini de yok ederek bu işi bitirmek istiyorlar.''
Kafayı yemek üzereydim. Nasıl böyle bir şey olabilirdi ki? Şu an yaşadıklarım gerçek miydi? Kardeşimin karşımda 'beni öldürecekler' demesi yüreğimi parçalıyordu. Elimden bir şey gelmez miydi?
''Nasıl bulmuşlar peki seni, kim görmüş?''
''Kim görmüş bilmiyorum, Sakarya yakınlarında görmüşler işte. Bize de köydeki babamın bir yakın dostu söyledi. Hazırlıklara başlamışlar.''
''Sakarya mı?''
''Evet, sanırım iki gün önce gittiğimiz zaman görmüşler.''
''O gün mü ciddi misin? Keşke gitmeseydik abi ya insan neden bir akşam yemeği yemek için şehir dışına çıkar ki. Kimin fikriydi lan bu?''
''Aysel'in tabi ki kimin olacak; ama konu bu değil. Şimdilik sorun yok gibi beni Sakarya da arayacaklar; ama bir gün bulacaklar Arda. O güne hazır olmam gerek.''
''Senin için bir silah bulalım Selim. Zaten babanın silahı vardır. O şerefsizler karşına dikildiği zaman senin de söyleyecek iki çift lafın olsun.''
''Ne yapacağım abi ateş mi edeceğim adamlara. Ya ben öleceğim ya onlar. Bu işi kimse ölmeden bitirmenin bir yolunu aramalıyız.''
''Yine mi kaçacağız?''
''Ya ne yapacağız? Ya kaçacağız ya öleceğim ya da öldüreceğim. Başka çaresi var mı Arda? Kurtuluş var mı bu tümörden?''
Sağ taraftan gelen Aysel'in ayak sesleri konuşmanın burada sona erdiğini haber veriyordu. Aslında neden bunları Aysel'in bilmemesi gerektiğini bilmiyordum Selim'in sanki Aysel'in duymamasını istermiş gibi bir hali vardı. Bunu daha sonra sormaya karar verdim.
''Ben kaçıyorum gençler siz takılın.''
Dedi Selim. Sorunlarını düşünmesi için zamana ihtiyacı var gibi görünüyordu; ve tabii ki benim de düşünmem gerekiyordu bazı şeyleri. Şimdilik panik yapmadan sakince düşünmemiz gerekiyordu sadece.
''Hoşça kal kardeşim. Ben seni ararım.''
Dünyada bu güne kadar var olmuş ve hiçbir zaman bitmeyecek bir takım olaylar olmuştur. Örneğin, savaşlar. İnsanlar yüzyıllar boyunca bir birleriyle kıyasıya savaşmış, yüz milyonlarca insan bazı uğurlarda katledilmiş, evler yıkılmış ve ocaklar dağılmıştır. Dünyanın hiç kimseye kalmayacağı gibi o savaşın galiplerine de mağluplarına da kalmamış.
Bu örneğe birçok örnek ekleyebiliriz; göçler, salgın hastalıklar, yangınlar, doğa felaketleri; bir de insanlık tarihinde toplumsal yıkımlara yol açmayıp kişisel ve ya ailesel çöküntülere yol açan felaketler vardır. Kan davası ise bunların başında gelmektedir.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geçmişin Sanrısı (Wattys 2015 Kazananı)
Adventure''Belki hayat bana iyi davransaydı iyi birisi olabilirdim'' dedim karşımda oturan şeytana. Onaylar gözlerle bana doğru bakıyordu. ''O zaman bende olmazdım ama'' dedi bıkkın bir sesle. ''Olmasan daha iyi olurdu'' dedim. Her zaman ki gibi yine umursam...