Adopted by One Direction

Deel 11

POV Sanne

Hier zit ik dan. In de auto, met 4 jongens, opweg naar een nieuw thuis.

Hoe ga ik me daar ooit thuis kunnen voelen?

Was ik echt zo dom om te denken dat One Direction nog is langs het weeshuis zou komen? Ze zijn me waarschijnlijk al vergeten. Ik bedoel, ze hebben het zo druk met touren, opnemen, optreden enzovoort.

Ondertussen zijn we een straat ingereden met allemaal villa's. De auto vertraagt en rijdt de oprit op van een fucking villa! Deze is nog groter als die van de jongens!

Heeft iedereen tegenwoordig een villa?

De jongens stappen uit, dus volg ik ze maar. We wandelen verder naar de deur en daar steekt Michael de sleutel in de reusachtige witte deur. Hij draait hem van het slot en loopt verder. Net zoals de andere, als een mak lammetje loop ik er achteraan.

"Ga maar" zegt Calum aanmoedigend als we voor een deur staan. Ik kijk hem even raar aan maar leg dan toch mijn hand op de deurklink en duw hem naar beneden.

Achter de deur ligt een immens grote woonkamer. Maar wat me het meest opvalt, zijn de 5 jongens, die midden in de kamer staan, met alle 5 tranen in hun ogen, met alle 5 hun armen gespreid, klaar voor een knuffel.

En ik, ik denk geen moment na, en ren in hun armen. Tranen stromen ondertussen over mijn wangen.

Ik hoor een paar 'Ahw' s. En dan laat ik los. "H-hoe?" stamel ik snikkend.

"Dat" Harry wijst op Ashton, Luke, Calum en Michael "Zijn vrienden van ons, en omdat we wisten dat als wij kwamen, je misschien niet mee wou gaan, hebben we hun gestuurd" legt hij kort uit.

Hij heeft gelijk. Als ze zelf zouden komen dan zou ik niet mee zijn gegaan. Maar dit kan ook niet. Ik kan niet bij hun blijven. Dat komt 'de stalker' er weer achter.

"Maar dit kan niet" ik kijk naar mijn voeten. "Hoezo niet?" vraagt Zayn, die me met een vragende blik aankijkt.

"Ik kan niet bij jullie blijven, het kan gewoon niet" herhaal ik zachtjes. Ik voel alweer een traan ontsnappen. Ik ren de trap op naar een willekeurige kamer en laat me daar op het bed vallen.

Ik druk mijn hoofd in het kussen en laat mijn tranen de vrije loop. Onbewust snuif ik de geur van het kussen op.

Aftershave, koekjes en... Wortels?

Dit is dus overduidelijk Louis' kamer. Maar wat is er dan met hun oude huis gebeurt?

Op dat moment komt Louis de kamer ingestormd. Hij smijt de deur achter zich toe en komt op me afgelopen met een blik die ik niet kan plaatsen.

Door de schrik ben ik uit bed gesprongen en sta ik nu dus recht. Hij pakt me bij mijn schouders en duwt me tegen de muur. Zijn gezicht komt gevaarlijk dichtbij.

"Waarom niet?" sist hij boos. Ik heb hem nog nooit zo boos gezien. Ik heb hem überhaupt nog nooit boos gezien.

Met grote ogen kijk ik hem aan, en ik slik voordat ik begin te praten.

"H-het kan gewoon niet"

"Waarom niet?!" gefrustreerd gooit hij zijn armen in de lucht waardoor ik verlost wordt uit zijn greep. Maar weglopen doe ik niet. Nee. Op dit moment ben ik te bang om me zelfs te bewegen.

"Waarom kan je niet bij ons blijven? Zijn we niet goed genoeg voor je? Doen we iets verkeerd?! Zeg het!" Schreeuwt hij tegen me.

Ik bijt op mijn lip.

"Doe dat nu godverdomme niet! Ik moet boos op je zijn!" roept hij wanhopig.

Helemaal verbaast kijk ik hem aan. "Wat?" stotter ik.

Hij loopt terug naar me toe en drukt me weer tegen de muur.

Maar hij schreeuwt deze keer niet.

Nee...

Zacht en teder drukt hij zijn lippen op die van mij. Een bom van vlinders ontploft in mijn buik. Vlinders die ik nog nooit gevoeld had. Ben ik verliefd op Louis? Ik was nooit zo goed met gevoelens, maar dit?

Verstijfd blijf ik staan.

Als Louis merkt dat ik niet mee doet haalt hij langzaam en geschokt zijn lippen weg.

"I-ik, ehm, sorry, euhm, ik denk dat ik maar beter ga" stamelt hij beschaamd en loopt dan vlug de kamer uit.

Nog steeds verstijfd kijk ik hem na.

Mijn eerste kus... Mijn eerste kus was met Louis Tomlinson...

OMG OMG OMG OMG OMG OMG OMG OMG OMG...

IK HEB 1K READS!!!! OMG OMG OMG OMG OMG!!!

TYSM IEDEREEN DIE MIJN BOEK LEEST EN VOTE, IK ZIT HIER NU ECHT THUIS TE FREAKEN!

Mijn freak-out momentje. Sorry daarvoor...

Bye Xxxx