spirit animals

hoofdstuk 16

Bij Tarik

We zetten het nieuws aan.
"Oorlog tussen twee stammen op de noordpool. De westelijke stam heeft de oostelijke stam aangevallen. Er zijn dode en gewonden van beide kanten, maar we weten niet hoeveel. Dit was het nieuws en ik wens jullie nog een fijne dag verder."

"Dit is geen simulatie meer dit is echt! We moeten ze daar weghalen!" Riep ik uit.
"Tarik dat kunnen we niet doen, en dat weet je! We kunnen nu alleen nog maar hopen dat het ze lukt om de oorlog te stoppen."

Bij Maya

We liepen het dorp binnen op zoek naar overlevende en gewonden die we konden helpen. Ik liep verder het dorp. Ik hoorde een kreun en liep er naar toe. Ik zag Gray liggen met een speer in zijn zij. Ik rende naar hem toe en trok voorzichtig de speer uit hem.Ik scheurde een stuk stof van mijn kleren af en drukte het op de wond.

"B-bedankt." zei Gray tegen mij.

"geen probleem."

"hoe gaat het met Mira? is ze oké?"

"Ja ze is oké, maar waar is Secraf?"

hij staarde naar grond zonder iets te zeggen. "H-hij is D-dood. hij redde het leven van een klein meisje uit ons dorp." er vormde tranen in zijn ogen

"We zullen alles doen om deze oorlog te stoppen."

"H-hoe?" vroeg hij en ik liet hem de tatoo van king zien. hij keek me geschrokken.

"J-jij hebt king als totemdier?"

"Ja, en ik ben niet de enigste. mijn vrienden hebben er ook een. kom zullen we naar Mira toe gaan? ik denk dat ze blij zou zijn als ze jou zag."

"Oké." ik hielp hem omhoog en hielp hem met lopen. toen Mira ons zag kwam ze aanrennen en knuffelde haar vader, zodat hij bijna omviel. hij kreunde van de pijn. en Mira hield meteen op en keek bezorgd. ik liet hen alleen, zodat Gray het slechte nieuws kon vertellen. ik liep naar de andere toe.

"Hoe is Gray?" vroeg violet aan mij

"Hij heeft een nare wond in zijn zij, maar het komt wel goed met hem."

"Heb je Secraf ook al gevonden?" vroeg Cody mij.

"Nee, maar Gray vertelde mij dat hij werd vermoord terwijl hij een klein meisje redde." ze keken me met geschrokken gezichten aan. ik draaide me om en zag dat Mira weer zat te huilen. Gray was haar aan het troosten.

Een week later

"Oké, snapt iedereen het plan?" Riep Lucas Door de stam.

"Ja!" Riepen ze terug. We liepen met z'n vieren de iglo uit. Ieder van ons ging zich omkleden voor de strijd. We wisten niet wanneer het was, maar het kon ieder moment gebeuren.

Toen ik de iglo uit kwam kwam Mira naar me toe gelopen. Ze had een zwaard in haar handen. (A/n zie afbeelding)

"Mijn vader vroeg me dit aan je te geven." En ze gaf me het zwaard. Ik deed hem om mijn riem.

"Bedankt Mira."

"Geen probleem." Ze liep weer weg naar haar vader.

Violet, Lucas en Cody kwamen naar me toe. Voordat ze iets konden zeggen hoorde we een hoorn. We deden onze totemdieren uit hun ruststand. We renden naar de poort van de stam waar alle krijgers al klaarstonden die mee gingen vechten.

We renden voor de krijgers uit naar een open vlakte. Tegenover ons stond de andere stam. Ze splitsen zich op, zodat er een pad in het midden werd vrijgemaakt. Er liep een zwarte leeuw naar voren toe op de voet gevolgd door een meisje van onze leeftijd met zwart haar. Ze had een zwaard om haar middel zitten net als ik. Ik deed een stap naar voren. Haalde mijn zwaard uit zijn holster en stak hem in de lucht. Onze krijgers renden naar voren en begonnen met vechten.

Ik was zo ver doorgedrongen in het gevecht dat ik weer oog in oog stond met het meisje. King en haar totemdier begonnen te vechten. Wij begonnen ook te vechten. Ze was te sterk voor mij. Ze kreeg Hulp van haar totemdier, zodat ze veel sneller en sterker was dan mij.

"Haha. Dit is echt veel te makkelijk." Zei ze lachend tegen mij. Ze sloeg me neer, waardoor ik op de grond viel. Ik stond meteen weer op, zodat ze me niet ook nog met haar zwaard kon raken.

"Zo makkelijk geef ik niet op. King ik heb je hulp nodig." Er verscheen een blauwe gloed om hem en mij. Ik voelde me mij sneller en sterker worden. Mijn tegenstander werd omringt door een zwarte gloed net als haar totemdier.

Als ik om me heen keek zag ik veel gewonden en doden liggen. Violet verzorgde de gewonden terwijl Cody en Lucas ze aan het beschermen waren. Ik concentreerde me weer op mijn gevecht. King was nu op de zwarte leeuw. De zwarte leeuw was ernstig gewond. King hief zijn klauw omhoog en krabde de zwarte leeuw. Er verscheen een goud licht en de zwarte leeuw was verdwenen. Mijn tegenstander schreeuwde het uit van pijn.

Ik greep mijn kans en dode haar. Er verscheen weer een geel licht en alles verdween om ons heen. We stonden weer in de simulatie kamer. maar het was geen simulatie, want het zwaard heb ik nog. Net zoals de kleren. We keken elkaar aan en deden groepsknuffel . Tarik kwam naar binnen en glimlachte trots naar ons. Wij glimlachte terug. Hij legde uit wat er was gebeurd. En wij vertelde op onze beurt wat er bij ons was gebeurd. We hebben het kwaad verslagen. Onze training zit erop en iedereen ging zijn eigen kant op.

Lees ook het boek 'when it's gonna change' van mijn vriendin. Lees ook mijn nieuwe boek 'the lost princess' wat ik binnenkort ga publiceren. Ik hoop dat jullie het verhaal leuk vonden.
Bye
Iris0209