DEMİR EVE GELMEDEN 1 SAAT ÖNCE
OĞUZ
Sessizlik hüküm sürüyordu demirlerin evinde. Herkesin yüzü asık, kimse konuşmuyordu. Demirin babası birden '' Ulan nerede bu çocuk ya'' diye parladı. Bu adam gerçekten sinirli biriydi. 5 dakika da bir böyle soruyor kendine sonra tekrardan susup yerine oturuyordu. Annesi ise sürekli ağlıyordu. Egemen annesinin yanında sessizce onu teselli ediyordu. O sırada barışın telefonu çaldı.
''Efendim anne''
''Tamam anne geliyorum''
dedikten sonra telefonu kapattı barış. ''Benim artık gitmem lazım'' dedi bana bakarak.''Tamam biz bırakalım '' dedi furkan
'' Aynen biz bırakalım'' dedim bende. Barış evdeki herkesle tokalaştıktan sonra hep beraber demirlerin evinden çıktık. Yolda yürürken furkan barışın koluna girmişti. Onun bu halini görmek daha da sinirimi bozuyordu. Ona defalarca kimin yaptığını sormamıza rağmen cevap alamamıştık. Yağmur başlamıştı. 5 10 dk sonra barışların evine varmıştık. Barışın annesi kapıda barışı bekliyordu. Bizi de içeri davet etmişti. Teklifini kabul etmeyip geldiğimiz yolu tekrardan yürümeye başladık. Saat 21.45 i gösteriyordu. Demirlerin evinin önüne geldiğimiz de yağmuru kapıda ağlarken bulduk.
'' Yağmur ne oldu!?'' diye aynı anda sorduk furkanla
''Demir geldi'' dedi Yağmur.
Furkanla hızla yukarı koştuk. Gördüğümüz manzara karşısında şaşırmıştık. Egemen babasının önüne geçmiş onu tutmaya çalışıyordu. Babası ise küfürler ederek demire bağırıyordu.
''Ulan piç, nasıl insansın lan sen. Nerdesin oğlum bir haftadır ulan şu kadın ölecekti meraktan, hadi kendini düşünmüyorsun bizi düşün lan bari yavşak herif''
Dayanamayıp atıldım ortaya." Sakin olun, çocuğun halini görmüyor musunuz?" diyerek susturdum adamı. Utanmasa vurmaya kalkacaktı. Çok sinirlenmiştim Demirin babasına. Annesi ağlayarak Demir'e sarıldı. Demir ise annesinin kollarını bedeninden ayırıp geri çekildi.
"Oğlum ne oldu suratına kavga mı ettin yine" diye sordu annesi. O sırada egemende lafa atladı.
"Demir çok merak ettik neredeydin bir haftadır"
"Bakın benim hiçbir şeyim yok merak etmeyin lan beni. Canım sıkıldı İstanbul'a döndüm. Baba sen demedin mi bize eve gelmeyin diye bende dediğini yaptım işte gittim bir arkadaşım da kaldım. Yolda bir kaç serseriyle kapıştım olan biten bu." dedi Demir kendini herkese karşı savunarak.
Babasının yüzü kızarmıştı. Cevap veremedi. Bir süre sessizlikten sonra furkanın konuşmasıyla sessizlik son buldu.
''Oğuz biz artık kalkalım. Kızlar saat geç oluyor sizide bırakalım.'' dedi furkan
Egemen badeye '' Evet bade artık gitmelisiniz'' dedi. Badenin yüzünden düşen bin parçaydı. Kimseyle konuşmuyordu. Yağmur ise gözleri dolu bir şekilde''Tamam'' diyebildi sadece. Demirin babası odaya geçtikten sonra , demir bizlerle tokalaşıp odasına geçti. Egemen de badeyle sarıldıktan sonra kızları alıp evden çıktık.
EGEMEN
Herkes gittikten sonra annem ve babam uyumak için benim odama yerleşmişlerdi. Demirin odasına girdiğim de balkonda sigara içiyordu. Yanına gittim. Biraz sessizlikten sonra,
''Olum ne oluyor'' dedim. Bir süre sessiz kaldı.
''Biz beraber büyüdük. Bu senin sürekli olan lise kavgalarından birisi değil. Anlatmayacak mısın kardeşine lan''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VEFA
Teen Fiction''Küçükken etrafında ki herşey büyük olduğu için söylediğin o cümlelerde kocamandır. ''Senin için dünyayı yakarım'' der, aslında kibrit bile çakamaz. ''Senin için canımı veririm'' der , çünkü o zamanlar ölüm bile oyundur. Eğer hala küçüksen hala büy...
