Lara pov.
Ik zit hier nog steeds. Het is de volgende dag. Hij is nog niet komen kijken. Ik heb nog niets hoeven te eten. Volgens mij komt hij niet meer terug. Dat geeft niet. Ik ga liever nu dood dan dat ik nog een dag aan dit stomme spel genaamd 'het leven' moet deelnemen. Nee laat mij maar wegrotten in deze vieze, enzame, donkere kamer. Ik wil weg. Weg van dit leven. Weg van de pijn en verraad. Waarom moest dit mij gebeuren?
"You shout it out, but I can't hear a word you say.."
-- flashback.--
Ik zit in de klas. Saai. Levensbeschouwing. Het boeit me echt niets! Ik ben meer van de exacte vakken. Je weet wel, wiskunde, scheikunde, enz. Yupp dat zijn mijn vakken. "Ik mag jou niet." zegt Jake ineens. "Huh wat?" zeg ik. "Ik wil naast iemand anders zitten." "Doe dan. Ik hou je niet tegen." zeg ik en lees verder. "Ik denk dat ik je ga vermoorden." zegt hij voor zich uitstarend. "En het nut daarvan is..?" vraag ik terwijl ik hem aankijk. "Dan kan er een leuk iemand naast me zitten." zegt hij blij. "Moet ik me nu beledigd voelen?" "Misschien." Ik lees weer verder waardoor een korte stilte ontstaat, die wordt onderbroken door de 'lieftallige' *kuchkuch* Jake. "Ik heb het al helemaal uit gedacht." zegt hij een maakt een groot gebaar. "Okii." zeg ik. Als ik weer verder wil 'lezen' praat hij door. "Ik ga je verbranden." "Haha okii, dan ga ik 'burn baby burn' zingen." "Dan plak ik je mond dicht." "Dan maak ik het toch weer los met mijn handen." zeg ik. "Ik bind je vast op een stoel. En dan gooi ik bezine over je heen." "Fijn nog een laatste douche." "En ik laat je benzine drinken." "Hoe wil je dat doen als je mijn mond hebt dichtgeplakt?" "Voordat ik je mond dichtplak." "Ik ga geen benzine drinken." "Pech. En dan als ik je hebt vastgebonden steek ik je in brand." "Doe je dat nadat je me een douche hebt gegeven of ervoor?" "Wat urgh.. hopenloos." zegt Jake en kijkt naar zijn schrift. Ik lach. "Maar wie komt er dan naast je zitten?" vraag ik. "Gewoon een leuk iemand." "Zoals Ingrid?" "Oah nee echt niet! Ik vermoord haar dan ook." "En dan komt Sanne naast je zitten." zeg ik misschien iets te hard. "Kunnen jullie doorgaan met jullie opdracht." zegt de leraar geergerd. Ik kijk weer naar mijn boek. Ik heb geen zin. "Wat doe je als Sanne naast je zit?" vraag ik aan Jake. "Dan vermoord ik haar ook. Ik vermoord gewoon iedereen die naast me komt te zitten totdat er een leuk iemand naast me komt zitten." "Dus je vindt me leuk?" zeg ik misschien iets te blij. Hij kijkt me vragend aan. "Je zei dat je iedereen ging vermoorden die naast je komt zitten, totdat er een leuk iemand naast je komt zitten. Ik zit er nog, je hebt me niet vermoord. Dus dat betekend dat je me leuk vind." zeg ik. Oeh dikke DISS! Hij wil iets zeggen maar dan gaat de bel en rent hij weg. Het is zo leuk om mensen te dissen haha.
"En, leuk gesprek gehad hoorde ik." zegt Tess als ik naar haar toe loop. "Hoezo?" "Ja, net met Jake. Ik kon alles horen. Ik moest echt mijn lach inhouden." "Omg heb ik zo hard gepraat. Niet opgemerkt." Tess zit helemaal aan de andere kant van de klas. Iedereen heeft ons dus gehoord. Achja. It doesn't matter I guess.
"Burn baby burn, it's getting hotter.
Burn baby burn, I likey like it!" zing ik. Godver nu heb ik dat ook nog in mijn hoofd.
-- einde flashback. --
Dat was een van de rare gesprekken die ik altijd heb met Jake. Ik moet echt een andere plaats krijgen! Ik begin zelfs een beetje te lachen als ik eraan terug denk. Jake is echt fucking raar. Maar de lach gaat snel weg.
De deur wordt plots open gedaan, maar ik blijf naar mijn plek staren. Zoals altijd. Hij trekt me zoals gewoonlijk weg aan mijn haar.

JE LEEST
Don't Give Up Just Yet
Roman pour AdolescentsLara Heydar is 17 jaar. Ze komt uit een klein dorpje in Limburg. "Ik weet niet waar ik nu ben. Het is een raadsel voor mij." Ze weet niet wat ze moet doen. Ze zit in een leven met problemen. Het overkomt niet iedereen zo'n leven. Maar Lara dus wel...