Zamana Yenilmeyen Sevgi

Zorlu Süreç

"evet, Dr. Stewart kararımı verdim. Şu ameliyatı ne zaman olmam gerekiyor?"

"kararına çok sevindim Gloria sana söz veriyorum elimden geleni yapacağım ve seni sapasağlam sevdiklerinle birlikte evine yollayacağım. Ben hemen ameliyathaneyi hazırlatayım. Ne kadar hızlı olup ameliyata girersek şansımız artmış olur" dedi ve gitti. Yalnızdım, düşünüyordum, nasıl olmuştu da bu hale gelmiştim? Annem gelmişti.

"Gloria ameliyat olmaya karar vermişsin, teşekkür etmek istedim kızım bize bir şans verdiğin için çok teşekkür ederim. Sen benim tek evladımsın Gloria Dünya sensin baban ve benim için. Her şey yolunda gidecek meleğim hepimiz seni bekliyor olacağız."

"teşekkür ederim annecimhepinizi çok seviyorum"

"izninizle bayan Elenor, Gloria'yı ameliyat için hazırlamamız gerekiyor."

"peki, görüşürüz bir tanem seni seviyoruz ve bekliyoruz" diyen annem ağlayarak kendini odadan dışarı attı.

"hemşire isminizi öğrenebilir miyim?" dedim sanki sesim son defa çıkıyormuş gibi.

"Matilda bayan Connell"

"teşekkürler Matilda memnun oldum. Sizden bir şey isteyebilir miyim?"

"tabii bayan Connellyardımcı olmak isterim"

"başımı camdan tarafa çevirmeme yardım edebilir misiniz? Oradakilere bakmak istiyorum." "tabii" dedi Matilda ve yanıma gelip başımdan tutarak beni ziyaretçilerimin görebildikleri yoğun bakım ünitesinin camına doğru çevirdi. Rick, Stella, Austin, Cathy, Elen ve Alex, annem, babam bana bakıyorlardı. Gülümsemeye çalıştım. Rick'in üzüntüden ve yorgunluktan koyulaşmış mavi gözlerine baktım.

"Seni seviyorum aşkım" diyebildim ve sonra yine o karanlık.

Yine o yeşil çayır, çiçekler açmış, müthiş kuş sesleri ve parlak bir güneş. Isındığımı hissediyorum ve kuşlara bakıp gülümsüyorum. Rick tam ilerde karşıda durmuş ellerini bana uzatmış beni çağırıyor. Rick hayatım diyorum ona doğru yürüyorum elinde koca bir demet, papatya içinde birkaç renkli çiçek, beni kollarına alıyor, öpüyor... Annemle babam el ele tutuşmuş bana bakıp el sallıyorlar annem "seni seviyoruz kızım buradayız" diyor. Birden Elen, Stella, Cathy, Austin ve Alex yanımda beliriyor. "Tebrik ederiz müthiş bir çift oldunuz" diyorlar. Bir anda bir bakıyorum üzerimde gelinlik var ve Rick'te damatlık giymiş evleniyoruz. O sonsuz güzel yemyeşil çayırda. Yalnızca tanımadığım üç kişi var, küçük bir kız, bir kadın ve bir adam şaşkınlıkla onlara bakıyorum, onlarda bize bakıyorlar kadının gözleri dolmuş, adam gururla gülümsüyor, küçük kız mutlulukla ellerini çırpıyor. Bir anda bir güç beni çekiyor. Rick endişeli gözlerle beni tutmuş bırakmıyor. Gidemezsin diyor beni bırakamazsın, güç o kadar çekici ki bir an kendimi bırakıyorum. Sıcacık duygular kaplıyor her yanımı müthiş güzellikte bir yer görüyorum ama kimse yok yalnız o üç kişi orada ve bana bakıyorlar bu defa şaşkınlar. Bende birden korkuyorum Rick'in sesini duyuyorum söz vermiştin gidemezsin beni bırakamazsın. Son bir güçle ışığa ve o güzelliğe bakıp arkamı dönüyorum Rick ellerini uzatmış beni çağırıyor. Onun yanına gidiyorum. Birden o güç kayboluyor. Rick ve ben birlikteyiz. Sonra yine karanlık...

Ameliyathane kapısında bir koşuşturma olmuş. Rick ve babam hemen telaşlanmışlar. Kalbim durmuş elektro şok yapmışlar. Herkes kötü bir şeyler olduğunu anlamış. Annem ne olduğunu öğrenmeye çalışıyorken, Rick sessiz bir köşede yere oturmuş çaresizce başını elleri arasına almış beklerken her şey normale dönmüş ve ben sekiz saatlik bir ameliyattan sonra yoğun bakıma alınmışım. Bunları bana Stella her şey bitip kendime geldiğim bir gün tüm ısrarlarımla, zorla anlattığı ve bir şeylerin eksik olduğunu düşündüğüm konulardı.