"bana ilk defa aşkım diyorsun hoşuma gitti sürekli böyle söylemelisin" dedi. Annemle babamın arkasından odadan çıktı. Hemen sonra Stella geldi çok korkmuş görünüyordu.
"Gloria nasılsın? Çok korkuttun bizi ne oldu? Benim yüzümden değil mi? Alex'le ilgili çok fazla konuştum."
"sakin ol Stella konunun seninle ya da Alex'le ilgisi yok ben anlayamıyorum birden oluyor önce sesler azalıyor sonra karanlık." İstem dışı kafamı iki yana salladım moralim bozuktu bana ne oluyordu? Stella üzgün bir şekilde yüzüme baktı
"Gloria lütfen iyi ol hepimizin buna ihtiyacı var."
"tamam, çalışıyorum zaten ciddi değil ve lütfen kendini suçlamaktan vazgeç olur mu? Senin yüzünden değil olması gerekiyordu ve oldu. Neyim varmış sen bir şey biliyor musun? Babam neden Rick ve annemle yalnız konuşuyor onlar anlaşamadılar mı?"
" tabii ki hayır Gloria onlar inanılmaz derecede iyi anlaştılar sanki yıllardır tanışıyormuş gibi o bizim soğuk Rick meğerse ne kadar sıcakkanlı sevecen ve arkadaş canlısıymış. Hepimiz çok sevindik onu yakından tanıma fırsatı bulduğumuz için Austin bile şaşkın. Rick ona Cathy'e olan aşkını biran önce itiraf etmesini söylemiş. Onun için o kadar derin sohbet ediyorlarmış. Ohh Gloria sen bayıldığında Rick'i görmen gerekirdi şoka girdi ama gayet soğukkanlı bir şekilde Gloria'm ne oldu? Kendine gel diye seninle sürekli konuşmaya çalıştı seni kucakladığı gibi revire oradan hastaneye getirdi. O seni çok seviyor Gloria ve bizim tahminlerimizden çok daha fazla büyük bir sevgi."
"öyle mi? Sevinsem mi üzülsem mi bilemedim! Benim hastalıklı biri olduğumu düşünüyordur belki de? Sırf iyi niyetin-" cümlemi bitiremedim birden başıma bir ağrı saplandı gözlerimin kaydığını düşündüm ve titredim sonra yine karanlık...
"Gloria aşkım lütfen aç gözlerini bak ben yanındayım lütfen!"
"Rick aşkım"
"Gloria'm bir tanem buradayım konuşma yorulma sadece buradayım bilmeni istiyorum benimle kal."
"ne oluyor bana?" Gözlerimi araladığımda Dr.Stewart'ı karşımda gördüm. Bana bakıyordu ve gülümsedi.
"Tekrar merhaba bayan Connell. Beni hatırladınız mı?" evet anlamında başımı salladım fakat sanki başım hiç oynamıyormuş gibiydi çok ağırdı ve çok ağrıyordu. Elimi başıma götürmek istedim fakat onu da kıpırdatamadım sanki her yerim uyuşmuş gibiydi.
"bayan Connell şimdi sizinle ciddi bir mesele konuşacağız, benimle konuşabilir misiniz?"
"tabii Dr. Stewart sizi dinliyorum." Sesim iyi çıkmıştı ve aklım başıma gelmişti ama Rick yoktu az önce onunla konuşmuştum.
"birkaç gündür bayılmalarınızın nedenini araştırdık ve bir sonuca vardık."
"birkaç gün mü? Nasıl yani ben, bugün günlerden ne? Kaç gündür uyuyorum? Neler oluyor? Lütfen söyleyin!"
"sakin ol Gloria isminle hitap edebilir miyim?"
"tabii efendim"
"son bayıldığından beri seni uyutuyoruz 1hafta oldu yani. Ciddi bir mesele olduğu için arkadaşlarını dışarı ben çıkardım hepsi kapıda hatta şu camdan onları görebilirsin" diyerek eliyle sağ tarafta bir yeri işaret etti. Başımı hiç kıpırdatamayacağımı sandığım halde Rick'i görebilmek için zorla çevirdim. Gözlerimin kararması geçene kadar baktım ve sonunda onu gördüm. Ellerini cama dayamış yaşlı gözlerle bana bakıyordu ve baktığımı anladığında gülümsedi. "seni seviyorum" dedi "bende" dedim ve tekrar doktora dönmeye çalıştım ama başıma hükmedemiyordum. Bu sıkıntımı anlayan doktorum yanıma geldi ve başımı tutup düzeltti. Tanrım bana felç mi gelmişti? Neler oluyordu?
"Gloria bak söylediklerimden sonra sakin olman lazım yoksa konuşamayız. Olur mu?"
"olur dinliyorum lütfenartık açıklayın"
"beyninin sol tarafında bir tümör var Gloria çok sinsi ilerlemiş ve biz bunu fark edememişiz artık büyüdüğü için seni rahatsız etmeye başlamış. Gloria burada mısın? Konuştuklarımı duyuyor musun? Lütfen burada kal ve beni sonuna kadar dinle Gloria!" bu uyarı kendime getirdi beni güçlü olmam gerekiyordu. Rick ve ailem oradaydı ve bana bakıyorlardı onları üzmemem gerekiyordu.
"buradayım dinliyorum. Bir yolu yok mu? Kurtuluşum yok mu?" son cümlem neredeyse duyulmayacak kadar sessiz çıkmıştı.
"Gloria bir şansın var fakat 50-50 yani yarı yarıya böyle bırakırsak sonuç daha kötü. Ama ameliyat olursan kurtulma şansın var."
"yarı yarıya yani kurtulamazsam ölecek miyim?"
"bak Gloria her şeyi bilmek zorundasın ameliyat sonrası ölme şansın çok az ama yüzde elli yaşama şansının diğer yarısı yani yüzde elli vücudunda hasar oluşma ihtimali var. Bak çok üzgünüm ben hastalarımın her zaman kendileri için en iyi kararları kendilerinin verdiğine inanırım ve daha önce senin gibi iki hastamı kurtardım. İkisi de tamamen sağlam bir şekilde çıktılar ameliyattan. Sana söylediklerim sadece riskler Gloria"
"ben biraz düşünmek istiyorum olur mu?" "annemi görebilir miyim?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zamana Yenilmeyen Sevgi
RomantizmSıcacık saf sevginin olduğu bir zaman ve birbirini ölesiye seven bir çift..
