Adrasteia

Kabanata 1

Kabanata 1

Engkanto

***

"Dia, pa'no na 'yung project natin!"

Ito ang bumungad kay Dia pagkapasok niya pa lang sa kanilang silid.

Pinagmasdan naman niya ito na tila ba nagbibiro ito.

"Natin?" Hindi makapaniwalang tanong niya habang pinagmamasdan ang apat na babae sa kanyang harapan.

Napatingin naman ang apat na ito sa scrap book na hawak-hawak ni Dia.

"Natapos mo na pala 'yung project natin e! Akala ko pa naman hindi tayo makakapagpasa," preskong sabi ni Yana.

Bigla namang natawa si Dia.

"Wait lang. Project natin? Loko ba kayo? Project ko 'to," nakangising sagot naman ni Dia.

"What?" Sabay-sabay na tanong ng apat.

Tinaasan naman sila ng kilay ni Dia.

"Nagpaalam ako kay Ma'am na mag-i-individual na lang ako kasi 'yung mga kagrupo ko, walang kwenta. Inuna pa 'yung pagpa-party nila kaysa sa project."

"Nagbigay naman kami ng pera sa 'yo ah!"

Natawa naman si Dia dahil do'n.

"Oh, ito na pera niyo. Hindi ko ginastos 'yan. Hindi ko naman kasi kayo kailangan."

Matapos niyang sabihin iyon ay dumiretso na siya sa kanyang upuan ngunit nang may makita siyang babaeng nakaupo rito na naliligo sa dugo, sinenyasan niya itong umalis at agad naman itong naglaho.

Sa pag-upo niya ramdam niyang masama ang tingin ng grupo ni Yana sa kanya. Wala na siyang magagawa pa sapagkat hindi naman talaga nagparticipate ang mga ito kaya pasensyahan. Isa pa, mas nais niyang mag-isang gumawa kaya kahit na anong sama ng tingin ng mga ito sa kanya, wala siyang pakialam.

"Adrasteia Laxamana."

Napatayo si Dia nang tawagin siya ng kanyang guro. Nagtungo naman siya sa mesa nito upang kunin ang scrap book na kanyang ipinasa.

"Very good, Ms. Laxamana! Mas maganda pa 'yung iyo kaysa sa mga grupo-grupong gumawa."

Tipid naman niyang nginitian ito.

Pagharap niya upang bumalik sa kanyang upuan, masama pa rin ang tingin ng grupo ni Yana sa kanya. Tinaasan naman niya ito ng kilay at nginisian.

Kung tarayan lang naman pala e, 'wag niyo nang subukan ang isang Adrasteia Laxamana.

***

Nagtungo si Dia sa CR matapos ang kanilang klase bago umuwi.

Pilit niyang dinidiretso ang kanyang mukha upang hindi na niya mapansin ang mga kakaibang nilalang na nakikita niya.

May tumabi sa kanyang isang batang estudyante na tila ba basang sisiw. Sumabay ito sa kanyang paglalakad patungo sa CR.

Pagkapasok niya ng CR, agad na dumiretso ang bata sa drum na punung-puno ng tubig. Umakyat siya sa sink at pumasok sa loob ng drum.

Hindi na niya pinansin ito at humarap na lang sa salamin. Ngunit pagharap niya, imbis na ang sarili niya ang makita niya, isang white lady ang nakita niya na walang mukha.

Napasimangot siya dahil dito at pumasok na lang sa isang cubicle.

Hindi na niya pinansin pa ang babaeng nasa ulunan niya na nakabigti at nakatanaw sa kanya habang nakaupo sa inidoro.