HE'S INTO HIM 2: LET ME BE THE ONE (BOYxBOY)

CHAPTER 20

---JAKE'S POV---

pilit kong binabalik saking braso si jarry. . ayaw ko siyang mawala. pilit naman niya akong tinataboy palayo sakanya. ito na yung oras na ayaw kong manyari. na ayaw kong dumating. i need to face the reality na ito na yun.na nasaktan ko ng lubusan si jarry. masakit man sakin na nakikita siyang umiiyak dahil sa kagaguhan ko. niyakap ko siya ng napakahigpit para hindi na makawala si jarry. bigla nalang siyang humintot hinayaan niya akong yakapin siya. . basang basa na din kami ng ulan kaya medyo madulas dulas ang aming mga balat.. napahinahon naman akong yakap yakap ko siya nang bigla nalang niya akong tinabig palayo sa kanya't napakawalan siya't ngayoy nasa kalagitnaan ng daan. . napatingin nalang ako sa sasakyang patungo kay jarry. .nanlaki ang mga mata ko't hindi alam ang gagawin. . "JAAAAARRRRRYYYYY!!" sigaw namin ng sabay ni mark napalingon naman aKO sa kanya na patakbo sa kinaroroonan ni jarry. tinulak niya ito at hinayaan ang sarili na masagasaan. .napanganga nalang ako't napatulala sa nangyari. . nakahandusay ngayon silang dalawa ni mark at jarry sa daan. . hindi man lang huminto ang sasakyan para tumulong. .ilang saglit lang ay kumaripas na din ako ng takbo patungo sa kanilang dalawa. . sino ba uunahin ko.? duguan sila pariho't walang malay. .bakit ba'to nangyayari? bwesit! dahil to sakin! tumango nako kaagad sa kinaroroonan ni jarry at pinasandal sa tuhod ko. "tumawag ka ng ambulansya dali" pagtutugun ko dun sa lalaking niyakap ni jarry kanina. .tinulungan naman kami ng mga taong nandun at pinatabi sa gilid sina jarry at mark habang naghihintay ng ambulansya. hindi ko inaasahang humantong sa ganitong pangyayari. hindi ko talaga mapapatawad ang sarili ko kung mayroong mangyari sa kanilang dalawa. ako ang puno't dulo nito. .ang gago gago ko! nakatitig lang ako sa nakapikit at duguang mukha ni jarry. .im so sorry jar! ikaw patong nasa piligro ngayon. dapat nga ako ang nanjan! sana ako nalang ang nasagasaan.sana ako nalang. .:'(

---MARK'S POV---

[read first "MY TUTOR" para makarelate kayo sa POV]

sa pagkakita ko pa nga lang kay jake sa unang pasok niya'y medyo natutuwa ako . kamukha niya si miko. pakiramdam ko andito siya, pakiramdam ko kasama ko siya ulit. inakala kong walang boyfriend si jake pero isinantabi ko nalang yun at patuloy na nagpapaclose sa kanya. sa tuwing tumitingin ako sa mukha niya, naaalala ko si miko, sa tuwing gagalaw siya, naalala ko si miko, sa tuwing pinapatawa niya ako, naaalala ko si miko. lahat lahat na ay reflection ni miko. para ngang nabuhay siya ulit para lang magkasama kami. mas naging may buhay ang pagtatrabaho ko sa dahil iniisip kong si miko si jake. . oo i admit, hindi pa ako nakakamove on kay miko hanggang ngayon!siya parin ang mahal ko kaya pilit kong nilalapit ang sarili ko kay jake. masaya ako kapag kasama ko siya lalong lalo na nung nag inuman kami. niyayaya ko siya sa dahil hindi ko na matiis ang pagnanasa na nararamdaman ko. mas lalo akong naging malapit kay jake nung hinatid ko siya sa kanila't may nangyari samin. iniisip ko nun na si miko ang pinag gagawa ko ng kalandian, ng aking pagkatao, ng katas ng aking pagkalalaki. napaluha ako nun sa dahil alam kong mali ang ginagawa ko, sa dahil hindi talaga ito si miko, sa dahil hindi na maibabalik ang lahat. sobra lang siguro akong obsess sa kanya na kahit ilang taon na ang nakakalipas ay hindi ko parin siya makalimutan. . ipapasok ko na sana yung butas ko sa nakatayong organ ni jake pero hindi ko nalang ito tinuloy, pinipigilan ko ang aking sarili dahil talagang mali ito, pinagnanasaan ko si jake ng walang malay sa kalasingan. sinubsub ko nalang ang aking sarili kay jake at humagolgol. . hindi naman niya maririnig sa dahil tulog na tulog ito. . napatitig naman ako sa mukha nito habang tulo ng tulo ang aking mga luha. . "i really miss you mahal ko, miss na miss na kita! sana nga lang ikaw tong kayakap ko ngayon!" niyakap ko si jake ng napakahigpit habang umiiyak. . bakit hindi ko parin siya makalimutan? bakit hindi ko parin ma i let go si miko? bakit hanggang ngayon ay dala dala ko parin ang kanyang pagmamahal. "miko mahal, kung saan ka man ngayon. gusto ko lang malaman mo na mahal na mahal parin kita" bulong ko sa hangin na alam kong naririnig niya. why i cant let go of my past. hindi pa kaya ng puso ko! yung gabing iyon ay puno ng luha ko sa mata. puno ng hinanakit. na pakiramdam ko'y bumabalik sa dati. .iyak parin ako ng iyak hanggang sa nakatulog ako sa braso ni jake. .

kinaumagahan ay nagulat siya sa paglingon na ako ang katabi. medyo wala wala narin ang kirot sa puso ko. para talaga siyang si miko, kung ngumiti, kung dumaldal at kung ano ano pa. . marami talaga silang similarities. dahil doon, nagbago ang lahat, mas naging addict ako sa halik ni jake, sa mga yakap niya, sa boses niya. na kahit alam kung mali ay pinapatuloy ko parin siyang hinahawakan na manatili sakin, na pilit ko siyang inaangkin kahit may nakauna na sakin..lalo na yung nalaman kong pinsan ko lang pala ang boyfriend niya. . hindi ko naman kayang malayo kay jake at ipagpaliban ito sa boyfriend niya. ok na sakin kahit magkaibigan lang kami pero sweet at may love affair. .iyon ang naging aim ko simula nung dumating na si jarry. . na hati ang oras ni jake. kahit na alam kong masasaktan ko si jarry, nakahit alam kong inaahas ko na siya. . lalong lalo na nung ipinagbilin niya sakin si jake. pinagkakatiwalaan niya ako. pero alam ko na masisira lang ito. . dumalaw ako sa puntod ni miko't isinusolsol ang mga pangyayari. ramdam kong hindi siya masaya sa pinaggagawa ko, ramdam kong ayaw niya akong ipalapit kay jake. pero hindi ko parin iyon pinansin at binaliwala. . "sorry mahal!si jake lang ang paraan para magmukhang ikaw ulit,kahit na masama ay pipilitin ko nalang, ikaw kasi! iniwan mokong nag iisa. iniwan mokong hindi pa ako handa! sana naman mahal maintindihan mo ang pananabik ko sayo" pananalita ko sa harap ng puntod ni miko. .hindi ko pala naramdaman na tumulo na ang mga luha ko.pinunasan ko naman ito ulit bago umalis at namaalam. .

tumagal ng tumagal ang pagsasama ni jake ay mas lalo akong naging baliw sa kanya. hanggang sa dumating ang punto na nalaman ni jarry ang katotohanan tungkol samin. wala nga akong imik, palipat lipat lang ang tingin ko. ngayon ko lang narealiz na si jake pala ang mas lalong nahihirapan sa situation. pilit kong pinapakalma si insan nung sinuntok niya si jake sa mukha. . tutulungan ko sana ito pero dumaldal ng napakagalit si jarry. . mas naaawa ako kay jake na naawa din ako kay jarry. . ako pala ang naging distruction sa kanilang relasyon! kumirot ang puso ko ng magmakaawa si jake sa harapan ni jarry, na kahit duguan, na kahit nahihirapan na siya'y pilit parin siyang nagmamakaawa. . hindi ko masisisi si jarry sa dahil ako naman talaga ang dahilan. . naalala ko nung akala kong pinagtaksilan ako ni miko na siyang nakapagpapahiwalay samin at nakagawa ng distruction. hindi ko napansin na naiwan na pala ako dito sa apartment ni jake. . na ako nalang pala mag isa. kumaripas ako ng takbo pababa para tulungan si jake magpaliwanag kay jarry. pero nang makita kong nasa gitna si jarry ng daan at may paparating na sasakyan. . pakiramdam ko na parang bumabalik ang dati. . nung bumangga ako sa kahoy at nadisgrasya. . hindi ko hahayaang masira ang relasyon nina jarry at jake dahil lang sakin. hindi ito ang pinapangarap ni miko para sakin. ito lang ang tanging paraan para makatulong ako sa kanila. "JARRRRYYYYYYYY!!" pagsisigaw ko habang tumatakbo patungo sa kanya. napaluha nalang ako ng hindi ko namamalayan sabay sa patak ng ulan. . "magsasama na tayo miko" pagsasalita ko't tinulak si jarry palayo sa sasakyan. .

AT NAWALAN NG MALAY. .