Is dit wel de goeie keuze?

10

Heyy mensen snel even een mededeling, sorry dat jullie de heletijd moeten wachten, maar de schrijfster van dit boek zet de hoofdpersoon soms in de ze-vorm en dat is echt irrientant, want dan moet ik t weer in de ik-vorm zetten. Plus dit boek is eigenlijk Vlaams of Belgisch ofzo maar ik snap dat niet zo goed en ik denk jullie ook niet dus heb ik het een Nederlands boek gemaakt. Dat jullie dat alvast weten.
Kusjess ❤️

Het was al ondertussen middag en Ik had al alles klaargezet en al. Ik had geen zin dat Najima nog kwam, wou eigenlijk wel gaan winkelen maar had geen geld,dat zou geen probleem zijn ,ik zou wat bij de buren gaan kunnen lenen en zodra vader zou terugkomen zou hij het dan alvast zeker teruggeven. Vader houdt ook niet zo graag van leningen.
Ik belde Najima alvast op en vroeg of ze zou komen.
Er nam niemand op dus belde ik naar het mobieltje van Moh, ik kreeg haar schoonpa aan de lijn,hij vertelde dat iedereen nu in Duitsland was naar familie onderweg. Ah wacha,ik bedankte hem en hing op.
Gelukkig komen ze niet,dan moest ik weer de hele dag thuis doorbrengen met hun,daar had ik geen zin in.
Ik pakte de telefoonboek bij de hand en zocht het telefoonnummer van Habiba op,ja gevonden nou nog effe bellen. Ik vroeg of ze al vertrokken waren,moeder van Habiba vertelde haar dat ze niet waren vertrokken omdat Mo het niet riskeerde met dat kapotte raam,ze vertelde dat een rotjochie,een steen had geworpen op het plein,maar dat het niet zo bedoeld was. Habiba en Saida zijn hier hoor,als je wilt langskomen,wacha Galtie zei ik, ik ben onderweg,ik kom zo!!
Beslama

Na een half uurtje,dacht ik terug aan wat de moeder van Mo had verteld,door een rotjochie,hij heeft het niet durfen vertellen thuis dat ik het ben geweest,hahahaha,maar ja het is beter zo,anders zouden ze denken dat ik wat verkeerds met hem aan het doen was in de auto,je weet de Marokkanen van tegenwoordig,als ze dit verhaaltje moesten horen. Bint djel Benaissa heeft raam kapot gemaakt van Mo djel Mourad,ze waren zeker ergens mee bezig.

Ik was onderweg naar het pleintje,daar moest ik weer langs totdat ik bij het huis van Moh kwam. Daar vond ik allemaal van die snottertjes staan,dus dat was geen probleem.
Ik belde aan bij Moh zijn thuis. Voordat de deur openging,zag ze dat er iemand van de gordijn keek. Haha,die wijze hebben ze van hun moeder ging geleerd,eerst kijken wie er is en dan deur opendoen. Moh deed de deur open,ik dacht even van,hoe oud ben jij wel niet,hij doet het op de wijze van zijn moeder. Maar wie ben ik? Kom maar binnen zei Moh.
Ik liep naar binnen en deed mijn jas en schoenen uit. Mijn schoenen zette ik in het gangkastje en mijn jas hing ik aan de kapstok. Die gleed er meteen vanaf,omdat eronder het leren jasje van Moh hing,voordat ik het wou oprapen,zei hij,laat mij maar,ik doe het wel.
Naoual,wat er gebeurd is,wil je er niet over praten?
Kijk ik vind het helemaal niet erg,....
Naoual wat sta je daar in de gang te doen? Kom naar boven!!!riep Saida.
Ze zag wel heel goed dat ik een gesprek met Moh was aan het voeren,ik zei dat ik even nog de moeder ging groeten en dat ik dan kwam. Moh liep alvast naar de woonkamer. Dat hoeft niet,ze is in de tuin nehnah gaan halen,doe dat straks maar. Kom ff nog naar boven als we straks naar beneden gaan dan groet je haar wel. Ik keek naar Saida en zag dat haar stem veranderde,begon ze jaloers te worden op mij dat ik met Moh begon te praten? Waarom dat dan? Oh ja,hij is de ex van zijn zusje. Maar en dan? Maakt toch niet uit. Ik weet het niet.
Moh keek nog eens goed van top tot teen naar mij zag ik. Toen ik onderweg was naar boven,dacht ik na over hoe Saida tegen mij had gereageerd. Hoe kon ze toch zo reageren? Ze was altijd zo een lieve meid geweest en zover ik me herinner,heeft ze nog nooit tegen mij geschreeuwd ofzo chagrijnig gedaan.

Ik groette Habiba,met de 4 traditionele kussen,ik zag dat ze haar pyjama aan had en dat haar haren ongekamd waren,net als ik daarnet,maar er was iets mis met Habiba. Ze zag er anders dan anders uit,haar ogen waren zo wazig en glinsterden,ze had blijkbaar gehuild.
Wat is er mis? Je bent toch ook niet kwaad,omdat Moh net een paar zinnetjes tegen mij zei. Nee,meid ben je gek zei ze,waarom zou het een probleem zijn? Ja,omdat Saida zo raar reageerde. He,Saida,ik was toch wel ff van je geschrokken. Ach meid,ewa ik riep je gewoon,ik deed helemaal niet raar.
Ah,in mijn oren klonk het wel alsof je aant schreeuwen was,maar maakt niet uit,wat is er met jou Habiba. Gewoon niets,heb gewoon wat ruzie gehad met Moh,hij wou niet naar Amsterdam. Ah ,dat is het,ik dacht wat ergs. Je weet Habiba,is gewoon wat verwend,zei Saida.
Saida haar telefoon ging tegelijkertijd af,ik begreep niets van het conversatie.
Ze begon tekeer te gaan en vertelde dat ze straks wel bij die persoon langs ging en dat ze nu niet weg kon en dat er nu wat belangrijks op het spel was. Maar wat is er dan belangrijk,je zit gewoon in een kamer met meiden,dacht ik. Ik hoorde net als laatst,MAAK DAT JE HIER BINNEN VIJF MINUTEN BENT,ANDERS MAG JE HET LEKKER VERGETEN!