12

482 32 0
                                    


Aangekomen in Amsterdam!
We gingen in Le journal wat drinken. Lekker gezellig,niemand die ons kan storen,er komen vooral geen marokkanen.
Alleen van die Marokkaanse trutjes,maar die zouden al bezig zijn met het uitleven op het concert. Ze zullen al wat jongens opgescharreld hebben.

De ober kwam onmiddelijk op ons af,hij vroeg aan mij wat ik moest drinken. Ik nam een choco en de rest ging ook akkoord om een kopje choco te nemen.
Moh zijn telefoon ging af en hij moest even naar buiten,want in Le journal mag je geen telefoon gebruiken.

Na het geklets van ons drieën,kwam Moh binnen.
Habiba,het is Saida,ze belt zo binnen vijf minuten terug!
Nou,zet je telefoon gewoon uit. Ik wil haar niet spreken.
Ah,Saida,je nichtje niet? vroeg Brahim.
Toffe meid,ze groet me weleens. Ze heeft lef.
Nou,ja tofffffffffff,...
We kregen alvast ons kopje choco en Moh,Habi waren in een discussietje.
Moh probeerde Habiba haar mond te snoeren: We gaan nou niet over Saida praten,we zijn hier met zijn vieren.
Dus zoek maar een gezellig onderwerp,waar iedereen over mee kan praten.

Telefoon van Moh gaat af,...
Nou ik wil echt niet opnemen zei Habiba.
Doe niet zo onbeleefd en neem nou op.
Habiba wandelde naar buiten zonder wat terug te zeggen tegen haar broer.

Sa: Hallo Habiba,waar ben je? Jij gore slet,je bent weg met Naoual,Brahim en je broer! Je hebt me niet eens uitgenodigd,mijn broertje heeft het me net verteld!
Ha: Wat,wie is de gore slet?
Sa: Ja,waarom nodig je me niet uit?
Ha: Waarom noem je me gore slet? Aan wat heb ik dat verdiend? Ben je jaloers ofzo?
Sa: Nee, ik maakte maar een grapje,ik ben helemaal niet jaloers,waarom dat?
Ha: Ik ben niet verplicht om je uit te nodigen,maar nou ga ik je laten,ik accepteer het niet dat je zo tegen mij spreekt!
Sa: Sorry;Habiba ik meende het niet.
Ha: Ik moet je helaas laten,ze roepen mij
Tuut tuut tuut

Ah,nou gore slet,dacht Habiba. Mijn eigen nicht die me zo noemt.
Hier gaat ze spijt van krijgen,want ze gaat terug als een hondje komen smeken bij mij,want anders kan ze Moh niet zijn,bij mijn thuis.

Ze gaf de telefoon terug aan Moh.
1 Oproep gemist,zag Moh.
Heb je Saida niet gesproken? Jawel,maar ik heb genoeg van haar zei Habiba.
Oh,oke ging Moh akkoord.
1 Bericht ontvangen las Naoual, oh Moh, je hebt een bericht.
Wie kan dat nou zijn? Je stalker? vroeg Brahim.
Hij deed er nog zo een sneaky lachje bij.
Even lezen zei Moh.

Dit stond er in het bericht:
...................
Je moeder is ongerust,ze weet dat Habiba uit huis is met Naoaul,ze zegt dat jullie onmiddelijk naar huis moeten!!!
Wow,wat is dat voor een bericht dacht Moh. Hij was een beetje verbaasd.

En?vroeg Naoual. Oh,is gewoon een vriend zei Moh.
Hij was niet eens geïnteresseerd in het berichtje van Saida.
Ging mooi verder met zijn gesprek.
Daar zaten we gezellig te kletsen,over vanalles.
Brahim had het over het leven,hij vroeg aan ons waar we graag zouden willen staan over tien jaar.
Habiba was eerst aan beurt,ze schaamde zich wel voor haar broer. Maar tjah,ze antwoordde heel eerlijk dat zag je wel.
Ja,nou ik wil over tien jaar,drie kinderen,lekker een huisje met mijn man. Een tuintje waar de kinderen in kunnen spelen,zodat ik en mijn man naar onze spelende kinderen kunnen kijken,lekker rustgevend.
Euhm,dat is het zowel.
Interessant,dat wil ik ook wel zei Brahim.

En jij,Naoaul?
Shit,dacht ik,waarom ik net? Had hij niet Moh eerst laten voorgaan?
Laat me even denken,pfff,wat moest ik daarop antwoorden.
Nou over tien jaar,dan wil een mooi groot huis,een auto dan een man.
Ik zou graag een man willen hebben die vol verassingen zit,niet eentje waar ik van weet,wat hij na vijf minuten zal doen,..
Graag 1 kindje tegen dan,maar er mogen veel erna volgen.
Alles moet goed zijn,we mogen niets tekort komen.
Als hobby dan zou ik nog gaan willen motorrijden,maar tjah of dat kan? Bij de Marokkanen?
Dat weet ik niet zo,ik zou ook graag willen reizen.
Maar het enigste wat bij mij telt. Is dat alle geliefde personen van mij,Gezond en Gelukkig zouden zijn tegen die tijd.
Inshallah

Hoe ik aant vertellen was,keek ik naar mijn handen. Toen ik terug opkeek naar mijn luisteraars,zag ik dat ze heel aandachtig aant luisteren waren.

Inshallah zei Brahim tegen Habiba en mij.
Moh zei er niets over,maar hij keek wel een beetje verbaasd,het leek of hij wat anders had verwacht...
Amin zei ik terug tegen Brahim.

En jij broer? vroeg Habiba.
Ewa,ik wil gewoon dat ik gezond blijf,mijn gezintje heb en dat ze van mij houden en ik van hen. Mijn gezin zou alles voor mij zijn,later.
Verder,wil ik hun het beste van het beste geven,wat ze willen. Ik wil een hardwerkende vader zijn. Zodat ik het voorbeeld kan geven aan mijn kinderen.... We zullen zien hoe het afloopt,we komen mekaar dan nog wel eens tegen, .

Ik vond het zo lief gezegd,zijn gezintje. Ik werd er helemaal gek van,whallah. Wat een woordje,je moest zijn ogen zien glinsteren,toen hij het zei. Echt op een kalme manier,zijn toon was verminderd. Mmmm,heerlijk moest ik zo een man hebben....

Jij,Brahim?
Nou,ik wil binnen een paar jaar al een vrouwtje hebben,waar het goed mee klikt. Waar ik alles voor zou willen doen,.. Echt iemand vanwaar ik hou,weten dat ik voor haar er ben,zij voor mij.
Dan na een jaartje of twee dat we getrouwd zijn zou ik een kindje willen,dat is het allermooiste wat er is. Een schepsel van twee personen,die van mekaar houden.
Dan zou ik mijn gezinnetje,lekker goed onderhouden en veel van ze houden.
Als ik en mijn vrouwtje later oud zijn,zou ik ook terug in Marokko willen gaan wonen,ik zou willen in mijn moederland te sterven en mijn laatste jaren daar door te brengen,genieten van het landschap,rusten van de voorbije hardwerkende jaren.... Maar ja alles is mektab,allah oe halim,wat er kan gebeuren,misschien is je dag morgen al....
Het werd erg stil,...

Habiba zei Inshallah,ik wens het allerbeste voor een ieder van ons.
Allah is groot en machtig...

Ik moest dringend naar de wc,ik zei tegen dat ze me moesten excuseren en ging naar de wc. Moh ging even naar buiten,hij ging zijn moeder bellen,want ze mocht niet ongerust zijn.
Hallo Yema,nich Mohamed.
Moeder van Moh: Meni tedjid?
Moh:Akeje the weha...
Moeder:Tamsoent in Saida,thoesid gari,theneji ke Habiba ith Naoual os menis kint...
Moh:Akejent ekithi e Yema, gjar Saida...
Moeder:Ewa mlih,ekhod zich,hma ethidsint
Moh:Wacha,beslama a yema
Moeder: Beslama a Mi

In Moh zijn gedachte,sjow die Saida is dus in het pan gaan roeren bij mijn moeder,nou eens zien of ze bij mij nog de lieve schijnheilige Saida gaat uithangen,ik ga er als de man op af,vraag het haar voor mijn moeder,ze zal dan niet ontkennen,maar als mijn moeder er niet bij is,zou ze het nog wel durven.....

Maar ja,ik ga maar eens terug naar binnen,straks denken,dat ik het niet gezellig vind bij hun ofsjoww,Naoual heeft haar toekomst wel mooi uitgedokterd,net de vrouw die ik zocht...

Naoaul zag dat Brahim en Habiba een serieus gesprek aant voeren waren. Maar ze onderbrak hun,aangezien Moh toch ook net van buiten kwam.Mag ik erbij komen zitten. Tuurlijk,juffrouw,jij altijd...
Moh vroeg aan Habiba of ze daarnet iets verkeerds tegen Saida had gezegd.
Nee,man hoe kom je erbij?
Oh,gewoon,dacht er even net aan,hij loog dat hij net weer een gemiste oproep van haar had.

Gaan we ervandoor? Het is hier te warm,kom we gaan een wandeling maken. Een fris luchtje nemen...
Iedereen stond op,Moh liep naar de barman om te gaan betalen.
Mijn jas was op de grond gevallen,ik raapte ze op. Oh wat lief,ik zag hoe Brahim,Habiba hielp met haar jas aan te doen. Echt schattig,dank je wel bloosde Habiba.
Echt een schattig koppel...Maar ja,ik mag er niet aan denken...
Moh kwam bij ons en zei Kom we zijn hier weg.
Waar gaan we dan wandelen,ken jij hier een aangename plaats vroeg Moh aan Brahim.
Ja,neem je de auto mee of gaan we te voet.
Neen,man we gaan gewoon te voet onderbrak Naoual hun.
Oke,mij best,maakt niet uit.
Nadat ze een halve kilometer liepen,hoorde je iedereen al klagen over de kou.
Vooral Habiba,die had amper een dikke jas aan.
Ewa haak gewoon even in bij Brahim,hij zal je wat opwarmen,lachte ik. Ja,haak maar in,geen probleem zei Brahim. Moh en ik liepen achter hun. Habiba vond het wel leuk zag ik.
Moh voelde zich er niet gemakkelijk bij,ik heb het ook koud zeurde ik...
Ik wou zien of Moh zijn arm in mij zou haken,maar deed hij niet,jammer genoeg....
De twee voor ons,hadden een leuk gesprek zag ik,ze lachten erop los.
Bij mij en Moh was het heel stil,alhoewel stilzijn niets voor mij is.
Mag ik bij jou inhaken? vroeg ik aan Moh.
Heel onzeker voelde hij zich erbij,euh ja ,doe maar,als je toch zo'n koud hebt.
Ik zou het maar al te graag doen,zei ik tegen hem.
Moh keek heel serieus naar de twee,die voorop liepen.
Ik keek naar Moh zijn gezicht,hij was echt wel een lekkere stuk man,hij had zich heel fijntjes geschoren,alles was zo goed afgewerkt,mmm...

Naoual,hoe komt dat jij nog niet getrouwd bent?
Huh,hoor ik dat goed? Moh,die mij zoiets vraagt?
Wow,dit had ik echt niet verwacht van hem.

Alhoewel ,het zit dus zo......

Is dit wel de goeie keuze?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu