Hoofdstuk 11

530 30 2
                                    

Pov Sarah

Ik blijf rennen. Geen idee waar ik naar toe ga.
Ik kom aan bij een terrasje. Als ik goed kijk zie ik een jongen met een hond aan een tafeltje. Hij komt me zo bekend voor. Ik loop dichterbij en zie dat de hond op me afrent. Ik val lachend achterover en hij begint me te likken.
De jongen komt aangerend met zijn riem.

'Boris af!' Roept hij.
Ik kijk de jongen aan. Nu herken ik hem. Het is David!

'Hey David' zeg ik iets te enthousiast. Fuck, straks herkent hij me niet meer.
Hij kijkt me aan, en meteen beginnen zijn ogen te stralen. 'Hey Sarah!' Zegt hij blij. 'Wat goed om je weer te zien'.
Ik knik, 'ik dacht heel even dat je me vergeten was' zeg ik zacht.
'Jou? Tuurlijk niet. Niemand kan zo'n mooi meisje als jij vergeten' zegt hij. Ik begin langzaam te blozen. Hij beseft wat hij heeft gezegd, en krabt zijn achterhoofd. 'Ehh ja..'
Hij kijkt me aan, en schrikt een beetje. 'Wow wat is er met je wang gebeurd?' Vraagt hij. Mijn gezicht betrekt en denk meteen terug aan dat moment. Langzaam rollen er kleine tranen over mijn wangen.
'Oh sorry, ik bedoelde het niet. Kom laten we even gaan lopen' zegt hij en ik knik. Ik veeg m'n tranen weg en loop samen met hem door de stad.

{19:56 uur}

Pov Dioni.

Komop.. Neem op..

'Het nummer dat u wilt bereike-'

'Godverdomme!' Roep ik en smijt de telefoon in de hoek van de kamer. Ik draai me om en zie iedereen bezorgd kijken.

'Waar kan ze zijn? Ze weet amper waar de supermarkt is! En ze is ook nog zó lang weg!' Roep ik gestrest.
'Straks is er iets ergs gebeurd?!' Roep ik geschrokken.

'Vast niet' steld Nicole me gerust.
'Oh denk je?! Waarom is ze dan nog niet thuis?!' Roep ik.
Het is even stil. Ineens gaat de voordeur open. Alle hoofden draaien zich om, wanneer Sarah en nog een jongen de woonkamer binnen komen. Ik kijk hem vuil aan.mhij komt me zo bekend voor. Iedereen is stil.
Sarah kucht. 'Dankje David, voor het thuis brengen..' Zegt ze zacht. Verdomme! Het is David. Ik mag hem echt niet, hij blijft van Sarah af..

'Geen dank' zegt hij en geeft haar een knuffel. Hij kijkt me grijnzend aan. Ik kijk naar de jongens die hem walgend aankijken. David lacht nog even naar de meiden en vertrekt dan.

Iedereen blijft versteent achter.
Ineens rennen Sabine en Nicole naar Sarah toe, en knuffel haar stevig. 'Ga nooit meer weg!' Huilt Sabine. Sarah knuffelt terug, en ook bij haar komen er tranen.
De rest staat ook op komt hun kant oplopen. Iedereen geeft haar een knuffel. Behalve Amira en ik. Als Kaj als laatst haar een knuffel geeft. Komt Amira voorzichtig naar d'r toelopen.
'H-het spijt me..' Zegt ze zacht, en begint te snikken. Sarah blijft even staan, maar knuffelt haar dan toch.

Sarah kijkt me aan. Amira loopt weer naar de bank en gaat zitten, net als de rest. Ik blijf rustig staan.

'Tuurlijk.. Jij hebt me niet gemist..' Zegt ze en draait zich om. Ik pak haar vast en trek haar naar me toe. Ik til haar op, als een bruid, en loop met haar naar boven.

'Doe het deze keer wel veilig!' Roept Jai er nog achteraan, waardoor de rest lacht. Ik negeer het maar en blijf Sarah aankijken. Ik loop de jongenskamer in en leg d'r op bed. Ze blijft me aankijken. Ik doe de deur op slot en draai me naar haar toe.
Ze kijk me een beetje bang aan. Ik loop naar d'r toe en blijf voor haar staan.

Pov Sarah

Hij loopt naar me toe. God wat gaat hij doen..
Hij blijft voor me staan en kijkt naar beneden. Aangezien ik op het bed zit, en hij staat. Hij komt voor me hurken en legt zijn hand op m'n knie.

'Ga nooit meer zo lang weg..' Zeg ik zacht.
Ze knikt en kijkt naar beneden.
'En al helemaal niet met.. Hém' zeg ik.
Ze kijkt me raar aan. 'Wie? David?' Vraag ik verward. Hij knikt.
'Hij is niet te vertrouwen, geloof me.. Ik ken hem' zegt hij serieus. Ik kijk hem verward aan. 'Hoe.. Hoe dan?' Vraag ik.

Hij haalt zijn hand door zijn haren. 'Hij was een goede vriend van me. We hadden het altijd leuk. Totdat..' Hij stopt. Hij kijkt opzij.

'Tot dat wat?'

Hij kijkt me weer aan.
'Totdat hij begon te drinken en aan de drugs zat. Hij doet verkeerde dingen, en vooral met meiden.. Zo heeft hij een keer mijn vriendin verkracht..' Zegt hij.
Ik schrik. 'Weet je zeker dat hij het was??' Vraag ik.
Hij knikt '100%.. Die litteken op zijn kin.. Dat was geen ongelukje..' Zeg hij.

'Wat dan?' Vraag ik snel.

'Dat kwam door mij..'
Ik schrik. 'Wat? Waarom?!'

Hij slikt.
'Mijn beste vriendin Simone.. Ze was gek op hem, terwijl ik haar had gewaarschuwd. Ze luisterde niet. Totdat hij aan haar begon te zitten en te slaan. Ik zag het met mijn eigen ogen. Ze zat te huilen en hij schreeuwde naar haar. Ik kon mezelf niet meer beheersen en rende op hem af. Ik sloeg hem recht op zijn kin, en er stroomde veel bloed uit. Vandaar die litteken..' Eindigt hij.
Ik blijf versteent achter. 'De andere jongens kennen hem ook.. Geloof me, hij is niet te vertrouwen' zegt hij.

Ik knik, 'ik beloof het Dioni' zeg ik. 'Mooi' zegt hij en kust me.
WoW wat? Kust hij me nou serieus?
Ik ga mee in de kus. Hij likt mijn lippen en mijn mond gaat een beetje open. Onze tongen spelen rondjes om elkaar.
Hij tilt me op, en ik sla mijn benen rond zijn middel. Ik speel met zijn haren. Hij legt me op zijn bed en trekt zijn shirt uit. Hij komt bovenop me liggen en zoent me weer. Ik streel zijn sixpack.
Hij trekt mijn shirt in een beweging uit en zoent me weer. Langzaam geeft hij me kusjes naar beneden. Een kleine kreun verlaat mijn mond, wanneer hij mijn zwakke plek vindt.

'D..Dioni' kreun ik genietend.
Hij geeft kusjes op mijn oor.

'Ik zei toch dat je me wou..' Grijnst hij tegen m'n oor.
Mijn ogen worden groot en duw hem van me af.
'Rustig babe.. Ik doe je niks' zegt hij terwijl hij me weer kust. Hij duwt me weer op bed en streelt mijn buik..

Hoe kon zij weten dat iemand hun aan het filmen was..

Vote and Comment 💘

Holiday Romance ft. BBraveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu