Son günlerde o kadar huzursuzum ki! Boran yüzüme bile bakmıyor.Onu olaylar olduğunda bile bu kadar sert ve ciddi görmemiştim.Meğer ne kadar kıymetliymiş bana "Günaydın Bahar'ım" diyip sarılması.Sürekli ellerinde hediyelerle gelip öpüp şakalar yapması,bana gülmesi,beni gıdıklayıp çileden çıkarması.Meğer ne çok seviyormuşum da haberim yokmuş.Son bir kaç gündür bunların kıymetini çok iyi anladım.O bana geceleri sarılmadan uyuyamıyormuşum meğer.O kadar rahatsız uyuyorum ki şu aralar anlatamam.Zaten sürekli hafif hafif sancımda var ama pek yansıtmıyorum.Annem sağ olsun bana özel hemşire buldu.İsmi Elmas,zaten önceden de tanışıyorduk onun gelmesi bana çok iyi geldi.Küslük hiç yakışmadı Boran'a.Artık gerçekten isyan etti o da bana.Ben zaten buraya geldiğimden beri ne yapıyorum,ne yaşıyorum bilmiyorum.1 senede bambaşka biri oldum,öyle rüzgar nereye eserse savrulup durdum.Hiç bir oturup bir durup karar veremedim.Birde Boran çıktı karşıma.Boyuyla posuyla,o kaslı kollarıyla,siyah saçlarıyla,o hüzünlü güzel bakan gözleriyle beni benden aldı.Ne yapıyorum diyemeden sardı benim etrafımı,kapladı içimi.Ve ben direndim,itiraf etmedim kendime.Sandım ki itiraf etmezsem geçer sandım ki o zaman gidebilirim.Ama gidemedim,aksine daha çok bağlandım.Kopamam artık ondan.2 gün küstük diye ne haldeyim zaten birde gitmek,yok yok düşünemiyorum bile.
Akşama kadar gözüm yolda bekledim onu.Bir içeri bir dışarı dolandım durdum.
-Ay Bahar gözünü seveyim yeter,başım döndü ha.
-Ay Narin,bilmiyorum içim bir tuhaf,aradım açmadı da.Gelmedi de bak saat 8 oldu.
-Kız nerde görülmüş abimin 8den önce eve geldiği.Allah Allaaahhh.Otur sakin ol,yoksa kızımız erken gelecek annesi.Amanda pek severmiş kocasını da merak edermiş.
-Dalga geçme ya,sabahta göremedim zaten.
-Hayırdır özledin?
-Hee pek özledim.
-Sen yakında bizim şiveyi iyice sökecen.
-Narin kurban olam bir arasan he?
-Kız sen böyle konuşunca bir tuhaf oldum.Dur arayım.
-Yok,açmıyor.Abay'ı arayım birde.
-Açmaz,çok kızdı bana çok.Ah salak kafam aahh.
-Yok bu da açmıyor.
Birden kapı sertçe açıldı.Konak kapısından içeri birileri girdi.Akşam karanlığında kimseyi göremedik.Aşağıda bir çok gölge vardı.Narinle ödümüz kopmuştu.Merdivenlere doğru bir yaklaştık.En azından 8-10 kişi vardı.Hepsi gergin ve aralarında bir şeyler konuşuyordu.Sonra Firuz Ağa içeri girdi,yanında Abay onu kolundan tutmuş içeri doğru yürütüyordu.Hiç hali yok gibiydi.Daha sonra Şivan kahya girdi içeri ve daha da sonra babam!Bir şeyler olmuştu.Kesin Boran'a bir şey olmuştu.O hala yoktu ve telefonunu açmıyordu.Herkes de bir tedirginlik vardı ve her kafadan bir ses çıkıyordu.Dinlemeye çalıştım duymaya çalıştım ama olmadı.Aşağı doğru inerken babam geldi yanıma.Firuz ağayı yandaki koltuklara oturtmuşlardı.Hemen tansiyon ilacını verdiler.
-Ne oluyor?Baba,baba noldu?
-Baharcım sakin ol güzelim.
-Baba ne oldu neden sakin olayım?Boran,nerde o?Ona bir şey oldu demi?Saklıyorsunuz benden ne oldu baba?
-Boran,kayıp kızım.Hiçbir yerde bulamıyoruz.Her yeri aradık,yalnız kalmak istediğinde gidebileceği her yere baktık.Ama yok.
-Ne demek yok,nasıl yok?Bende arıycam,bırakın beni bende gidicem,bulucam onu.Boraaaaaannn!
-Sakin ol kızım lütfen,adamlar her yerde arıyorlar,havaalanları,otogar,benzinlikler her yer aranıyor merak etme.
-Bağ evleri?
-Oralara da bakılıyor.
-Baba çok sancım var.Aaahhhhhh!
-Tamam güzelim,şimdi hastaneye gideriz oldu mu?
Derken kapıdan Ferman abi girdi.Gömleği kan içindeydi ve zorlukla yürüyordu.Ve yere yığıldı.
Başım dönüyor,Karnımdaki sancı giderek şiddetlendi.Bedenim artık kendini bırakmıştı,yerdeki soğukluğu hissediyordum.Daha sonra babamın ve diğer herkesin çığlıklarını duydum.Bir karanlığa gidiyordum sanki.Boran,Nerdesin?
*
Gözlerim o kadar ağırdı ki,açamıyordum.Nerdeydim ben?O sesler de neydi?
Biri elimi tutuyordu,hissediyordum.Yoksa Boran mıydı?Bende elimi sıkmaya çalıştım ama parmaklarım kıpırdamıyordu.
-Kendine geliyor galiba Ahmet.
-Dur Meltem heyecan yapmasın.
-Boran?Boran?
-Güzelim,annecim hastanedeyiz şu an bayıldın sen.
-Boran?Kızım?
-Canım,kızımız iyi merak etme.Her şey kontrol altında.
-Anne,Boran nerde?Niye gelmedi?
-Boran hala aranıyor canım.
-Anne,ne olmuş?
-Boran ve Ferman bir yerde oturmuş yemek yiyorlarmış,birden Berzan ve adamları gelmiş.Sonra Berzan bunlarla konuşmak istemiş.Başka yere gitmişler.Berzan ve Boran konuşmuşlar.Sonra ne olduysa çatışma çıkmış ve herkes bir yere kaçışmış.İkisinin de adamları çok olunca işler karışmış canım.Berzan'ın Boran'ı alıkoyduğuna inanıyorlar.En azından Ferman böyle anlattı.
-O nasıl gelmiş?İyi mi?
-Yaralı canım ama ciddi bir şeyi yok.Onu Şivan kurtarmış,arabaya doğru çekmiş.Firuz ağaya haber uçmuş tabii ama çatışmadan haberi yokmuş. Sonra zaten gördük,Ferman eve geldi.Sonra hastaneye geldik.Firuz ağa çok kötü oldu yoğun bakımda adam.
-Neden?
-Tansiyonu fırladı,Kevser hanıma da sakinleştirici verdiler.Sen daha iyi misin?
-Ölmedi demi?
-Hayır,yani sanmıyoruz,net bir bilgi yok.Hem öyle bir şey olsa çoktan çıkardı.Bence Berzan saklıyor onu,nerede kim bilir.
-Bahar,abicim bak bulucaz onu tamam mı?Pes etmek yok.Ağlama hadi güzelim,bak bebeğini de düşün lütfen.
-Abi,bana onu canlı getir lütfen,yalvarıyorum sana.
-Sen merak etme,elimden geleni yapıcam,tıpkı sizin yaptığınız gibi.
-Dikkatli ol.
Kapı açıldı ve içeri Murat amir girdi.Olanları duymuş.
-Bahar,nasılsın,iyi misin?
-Hayır.
-Tamam,olaydan haberimiz var,olay yerini inceledik.Boran'ın ölü olduğunu düşünmüyoruz ve hatta yaralı bile olduğunu düşünmüyoruz.Bence Berzan kendi çapında bir oyun oynuyor.
-Ne olur onu bulun,benim artık gücüm kalmadı,lütfen.
-Tamam sen sakin ol ve dinlen,biz şimdi abinle ve babanla gidip herşeyi kontrol edicez tamam mı?
-Ne olur çelik yelek giysinler,dikkatli olun,lütfen.
-Tamam ben gerekli tedbirleri alırım sen hiç merak etme.Meltem hanım,kapıda 2 ekip beliyor,bir şey olur biri falan ararsa derhal bildirin memur arkadaşlara.
-Peki çok sağolun.
