Bölüm 14 - KARAR

307 7 2
                                    

Abim hastanede bakımda,Boran evde bakımda resmen iki hastayı iyileştirmek için yırtınıyorduk.Boran Biraz daha toparladı tabi ki.Abimin durumu ise gün geçtikçe daha iyiye gidiyor.Birbirlerini gördüler geçen gün ve 2 eski dost öyle güzel sarıldı ki.Hepimiz ufak ufak ağladık.Kader ortağıydı onlar.Çok şey yaşamışlardı beraber ve ikisi de birbirini artık bırakmayacaktı. Galiba artık bizim evimiz Mardindi.

*

Boran ve ailesiyle yaşamak gerçekten çok zordu.Polis olduğum ortaya çıktığı için sürekli karakola gidip gelmem gerekiyordu.Oradaki Organize Suçlar bölümündeki en yetkili polislerden biriydim.Ama sevgili Hanım ağam ve Firuz ağam bir türlü kabul edemedi.İlk gün gitmek için evden çıkarken kapılar kilitlendi.Beni odaya hapis ettiler.Boran duruma el koymasa yine gidemicektim.Yorgun argın eve geldim.1 haftadır çok yoğundu işler ama şükür sakinlemiştik.Boran hala dinleniyordu.Odaya girdiğimde uyuyordu.Hemen duşa girip rahatladım.Üzerime salaş bir şeyler geçirip yanına uzandım.Öyle huzurlu uyuyordu ki.Uyurken çok yakışıklıydı.Kaslı kolları ve kılsız vücudu vardı.Babası bu kadar kıl fışkırmış haldeyken Boran pamuk gibiydi resmen.Kendi düşüncelerime güldüm.Kolu hala sarılıydı.Ama çok şükür bu sefer dikişleri tam tutmuştu.Yaklaştım iyice yanına.Kıpırdanmış yüzünü bana doğru çevirmişti.1 haftadır yattığı yerden benim rahat etmem için gereken ne varsa yapmıştı ama yüz yüze gelince hep tartışıyorduk.2 inat süper olmuştuk gerçektende.Yanına uzandım,başımı onun omzuna dayadım dikkatlice.Çekiliyordum sanki ona.Niye böyle hissediyordum ki?Sonuçta her şey abimi bulmak içindi.Tabi birde hala babamı aklamamız onu gerçek kimliğine kavuşturmamız gerekiyor.Babam olayı Murat amire anlattığından beri buna çalışıyoruz.Gerçek kimliğine kavuşmak istiyor ama tehlikenin de geçtiğinde emin olarak.Bu yüzden işbirliği yaptık zaten.Nerden nereye geldin be kızım.Kapılma sakın bu adama.Eninde sonunda bir yolunu bulup gideceksin buralardan.Bu evliliğini de unutacaksın ve istediğin gibi olacak her şey.

Boran'ın omzunda düşüncelere dalıp uyumuşum meğer.Uyandığımda ikimizde öylece duruyorduk.Öksürdü.Kalkıp ona baktım.

-Uyandırdım mı?

-Yok yeni uyandım zaten.İyi misin?

-İyiyim.

Alnından öptüm.

-Ben iyiyim de sen pek iyi değilsin sanki.

-Teşekkür ederim ağam.

-Ne için?

-1 haftadır yattığın yerden beni kolladığın için.

-Önemli değil.Bahar biraz konuşabilir miyiz?

-Tabii ne oldu?

-Ben bu evliliğin nasıl gideceğini,nasıl süreceğini merak ediyorum gerçekten.Tamam konuştuk ben seni işinden alıkoymayacağım,rahat yaşaman için elimden geleni yapıcam bunda anlaştık ama ya sen?Sen benim için ne yapacaksın?

-Ne yapmamı istiyorsun?

-Yanımda kalmanı istiyorum,kaçmaya çalışmamanı istiyorum desem.Hem bak abin de iyileşiyor,annenlerde buraya taşındı.İstanbul da seni bekleyen ne var ki?

-Onların hepsi geçici bir süre için olan şeyler.Abime İstanbul da daha iyi bakılacak çünkü orda imkan daha fazla farkında olduğun üzere.

-Evet ama sen burada kalmak zorundasın ve tayininde burada.Tekrar çıkamaz ve bil ki engellerim.

-Sizin bu yaptığınız zorbalık farkındasın değil mi? Seni sevmediğim halde istemediğim halde beni bu evliliğe mecbur ettiniz.

-Madem istemiyorsun neden öptün beni?Neden göğsümde uyudun?Neden az önce omzumda uyandın?

BAHARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin