Bölüm 11 - ARKADAŞLIK

297 7 2
                                    

Araştırmalarımız hızla devam ediyordu.Son öğrendiklerimizin üstünden baya bir süre geçmişti ve biz sadece çok az bir ilerleme kaydedebilmiştik.Tahminimden de yavaş gidiyorduk.Boranında yardımlarıyla amirimi bilgilendirmiştim.Onlar için olay farklı gidiyordu ve ciddi anlamda ilerleme kaydetmişlerdi.1 olay 2 farklı gidişat ve 1 sonuç.Bakalım kim daha önce ulaşacaktı sona?Mutlu son mu yoksa kötü mü olacaktı?Herkes iyice daralmıştı artık,sinirler gergindi.Boranla yine çok kötü kavga etmiştik.O farklı yol izlemeyi seçti ve plana bağlı kalmadı ve buna çok sinirlenmiştim.Kendince gizli araştırmalar yapmıştı ama benimde bildiklerim olabilirdi ve bende kesin yanında olmalıydım ama ağamız ağalığını konuşturdu gerçektende.Çok kırılmıştım bu sefer ona.Niye bir türlü anlaşamıyorduk ki biz bu adamla?Bu kadar zıt olabilirdik yani.

-Efendim Ağam?Buyurun bir emriniz mi vardı?

-Bahar,hemen bin arabaya,çok önemli bir şey öğrendim.

-Ne oluyor ya?

Kolumdan tutup resmen beni ön koltuğa tıktı.Bir ecza deposu gibi yer geldik.Etraf da pek kimse yoktu hatta bina bile yoktu.Masaya doğru beni sürükledi ve önüme galiba dağıtılan ilaçların olduğu kayıtları filan serdi.

-Bak,buradaki kayıt.Gördün mü? Mardin'in sınırını geçtikten sonra ki bir köye gönderilmiş.Alıcı yazmıyor.Ve bu ilaçlar genelde komadaki insanlara verilen ilaçlardanmış.Yaşıyor olabilir.

-Neee?Gerçekten mi? 

Boran'a kimi aradığımı anlatmıştım.Kağıtları incelerken görevli de ne işe yaradıklarını anlatıyordu.İnanmıyorum!Yaşıyordu!Ve bir umut uyanabilirdi bile.Bence bizi bekliyordu.Allah'ım inanamıyorum!Öyle bir çığlık attım ki! Uzun zamandır ilk defa elimize net bir bilgi bir adres geçmişti.Hemen gitmek istiyordum.Öyle bir zıplamışım ki!Hatta Boran'a öyle bir sarılmışım ki!O beni tutunca fark ettim ve utanarak ayrıldık.Tüm kavgalarımıza rağmen hala yanımdaydı ve belki şu an bana dünyaları vermişti.Arabaya bindik ve salak salak yılışmaya devam ettim.

-Sen var yaa salaksın!

-Sağol teşekkür ederim.Ben artık alıştım senin diline.Baharca.Bu demek oluyor ki "Ben sana hıyarlık ettim ama sen hala bana yardım ediyorsun.Teşekkür ederim Boran ağa!"

-Aynen öyle.Gerçekten çok teşekkür ederim.Ama sende benden gizli araştırma lütfen.Bak biz ikimiz birbirimizi tamamlıyoruz bu olayda.

-Bak Bahar daha önce de söylediğim gibi,ben sadece seni bilmediğim tehlikelerden korumak istedim o kadar.

Polisim oğlum ben kendimi korurum diyemedim işte!

-Anladım,gerçekten teşekkür ederim.Hadi sana yemek ısmarlayım bari.

-Sağol bari ama benim işe dönmem lazım toplantım var güzelim.

Güzelim?

-İyi tamam o zaman beni eve bırakır mısın?

-Bahar bunlar bir süre aramızda kalsın lütfen ne Abay ne Diyar ne de ailen bilmesin lütfen?Sadece ikimizin arasında tamam mı?

-Neden?

-Sorma,sonra sana açıklayacağım sana söz!Lütfen 1 kere dinle beni inan önemli.

-Tamam merak etme.

*

Boranla yine bağ evinde buluşmuştuk.Gizli sığınak gibi olmuştu bu ev bize.Nasıl gitsek o adrese diye konuşuyorduk.Bir yandan bende amirime söyleyip söylememe arasında kaldım.

-Boran,ya acaba polisle beraber mi hareket etsek ha?Orada biri varsa direk tutuklarlar.Hem onlarda araştırıyor demiştin.

-Bende düşündüm de çok ses çıkar onlarla gidersek.Ama güvendiğim birkaç kişiyi ayarlayabilirim.

BAHARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin